City Lover 325

Οι ενότητες του άρθρου μου διαφέρουν λίγο θεματικά από την κανονική μορφή του City Lover. Προτίμησα να επισημάνω προβλήματα πιο γενικά, που αφορούν πληθώρα δρόμων της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων και με τα οποία οι αναγνώστες έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά. Το σκεπτικό είναι ότι προτείνω λύσεις που αν εφαρμοστούν σε ένα δρόμο θα λειτουργήσουν ως παράδειγμα για την επίλυση των προβλημάτων και για τους υπόλοιπους…

 

Έξυπνα πεζοδρόμια

Πέρα από τα στενά πεζοδρόμια και την παράνομη στάθμευση, πολλές φορές και η διάταξη του αστικού εξοπλισμού (κολονάκια, σήμανση, κάδοι) και οι ανισοσταθμίες (σκαλοπάτια) ακυρώνουν πρακτικά τη δυνατότητα άνετης και ασφαλούς κίνησης. Ένα γενικευμένο κριτήριο που καθιστά μια πόλη ανθρώπινη είναι μια γυναίκα με ένα καροτσάκι να μπορεί να κινηθεί απρόσκοπτα σε όλα ανεξαιρέτως τα πεζοδρόμια. Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να απελευθερωθεί μια ελάχιστη ζώνη πλάτους 1,5-2 μέτρων, να αποκατασταθούν οι ανισοσταθμίες και να κατασκευαστούν ειδικές ράμπες σε όλες τις διασταυρώσεις. Παράλληλα με τη διαπλάτυνση του πεζοδρομίου σε συγκεκριμένα σημεία επιτυγχάνεται και η φυσική αποτροπή της παράνομης στάθμευσης, η ανεμπόδιστη κίνηση των πεζών και η αποκατάσταση οπτικού πεδίου για έλεγχο οδικής ασφάλειας. Οι απλές αυτές προδιαγραφές ισχύουν, δυστυχώς, σε ελάχιστες αστικές περιοχές!

Mικρά εργοτάξια

Τα μικροεργοτάξια (ανακαινίσεις και εκσκαφές) μέσα στην πόλη αποτελούν μία από τις πληγές της καθημερινότητας. Ο καθένας μεμονωμένα θεωρεί πως ενοχλεί προσωρινά και σημειακά, η πόλη όμως σε μια δεδομένη στιγμή επιβαρύνεται από δεκάδες μικροεργοτάξια, που υποβαθμίζουν μόνιμα τελικά την περιβαλλοντική ποιότητα και την αισθητική της εικόνα. Είναι αναγκαίο να θεσπιστούν αυστηρές περιβαλλοντικές και αισθητικές προδιαγραφές. Οι ενδιαφερόμενοι να αδειοδοτούνται από τους Δήμους, με την κατάθεση mini μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ως ελάχιστοι στόχοι να τεθούν η διατήρηση του θορύβου σε ανεκτά επίπεδα, η υποχρεωτική προστατευτική επικάλυψη και του πιο μικρού έργου για συγκράτηση της σκόνης, η διατήρηση υψηλής αισθητικής ακόμη και στην εργοταξιακή περίφραξη και βεβαίως η αποκατάσταση των συνθηκών για την απρόσκοπτη κίνηση και ασφάλεια των πεζών.

Nησίδες στους δρόμους

Η διάσχιση ενός δρόμου διπλής κυκλοφορίας είναι τις περισσότερες φορές δυσχερής και επικίνδυνη, καθώς πρέπει να ελεγχθούν ταυτόχρονα οι δύο αντίθετες κατευθύνσεις κυκλοφορίας. Πολλές φορές μάλιστα ο πεζός εγκλωβίζεται στο μέσο του δρόμου. Με την κατασκευή μιας ενδιάμεσης διαχωριστικής νησίδας αναβαθμίζεται αυτόματα το επίπεδο οδικής ασφάλειας και κατά επέκταση η περιβαλλοντική ποιότητα του δρόμου. Ο πεζός, και ειδικά τα παιδιά και τα άτομα με ειδικές ανάγκες, χρησιμοποιούν τη νησίδα ως καταφύγιο προστασίας και διασχίζουν το δρόμο με μία διπλή προσπάθεια πολύ απλούστερη και ασφαλέστερη. Ένα μικρό έργο, το οποίο εφαρμοσμένο όμως σε εκατοντάδες διαβάσεις μιας πόλης θα πρόσφερε άμεσα και εντυπωσιακά αποτελέσματα. 

 

Σχολεία

Τα τυπικά κυκλοφοριακά προβλήματα που εμφανίζονται στις εισόδους των σχολείων στις πόλεις είναι συνήθως το στενό πεζοδρόμιο μπροστά από την είσοδο, σταθμευμένα οχήματα που αποκρύπτουν το οπτικό πεδίο, έλλειψη πρόνοιας και μέτρων για την απρόσκοπτη κίνηση των μαθητών. Τρεις απλές παρεμβάσεις μεταμορφώνουν το οδικό περιβάλλον και εξασφαλίζουν υψηλό επίπεδο οδικής ασφάλειας: μικρή οπισθοχώρηση της εισόδου, που αυξάνει το ζωτικό χώρο του πεζοδρομίου, τοπική διαπλάτυνση του πεζοδρομίου, που αποκαλύπτει το οπτικό πεδίο, και ανυψωμένη διάβαση πεζών με χρωματική διαφοροποίηση, που υποχρεώνει σε μείωση της ταχύτητας των οχημάτων και σε απόδοση προτεραιότητας στους μαθητές. 

Ανυψωμένες διαβάσεις πεζών

Το δίκτυο των δρόμων και των πεζοδρομίων στις ελληνικές πόλεις είναι σχεδιασμένο ώστε να ευνοείται η κίνηση των αυτοκινήτων. Τα αυτοκίνητα κινούνται πάντα στο ίδιο επίπεδο της ασφάλτου, ενώ ο πεζός ανεβοκατεβαίνει μεταξύ πεζοδρομίου και δρόμου. Τις περισσότερες φορές ο πεζός είναι ανοχύρωτος στις διασταυρώσεις, καθώς απουσιάζει ακόμη και η διάβαση πεζών. Σε όλες τις σύγχρονες πόλεις, όταν πρέπει να είναι σαφής η προτεραιότητα του πεζού, η διάβαση πεζών ανυψώνεται ώστε ο πεζός να κινείται στο ίδιο επίπεδο και τα οχήματα να είναι υποχρεωμένα να μειώσουν ταχύτητα και να αποδώσουν προτεραιότητα. Τέτοιες ανυψωμένες διαβάσεις πεζών πρέπει να γίνουν σε περιοχές σχολείων, σε εμπορικούς δρόμους και σε πλατείες.

* Συγκοινωνιολόγος