Millennials: Η εργασιακή τάση τους που ανησυχεί τους εργοδότες

Λίγο μετά την πανδημία, η «σιωπηλή παραίτηση» ήταν η εργασιακή τάση που καθιερώθηκε από τους Millennials, οι οποίοι αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στο γραφείο. Όπου «σιωπηλή παραίτηση», η πρακτική βάσει της οποίας ο εργαζόμενος έκανε ακριβώς αυτά που περιγράφονταν στο job description του και ούτε βήμα παραπάνω. Επίσης, καμία υπερωρία και καμία έξτρα εργασία δεν είχαν θέση σε αυτή τη συνθήκη.

Τώρα, όμως, φαίνεται ότι οι Millennials «υπογράφουν» και ακόμα μια τάση, η οποία στο εξωτερικό είναι γνωστή με τον όρο quite vacationing («σιωπηλή άδεια», προφανώς μετ’ αποδοχών) και είναι μάλλον πιο δυσοίωνη για τους εργοδότες από το workation, καθώς ακόμα και εκεί οι εργαζόμενοι δουλεύουν απλώς δουλεύουν εξ αποστάσεως ή με τέτοιο τρόπο που δεν γίνονται σκλάβοι του ωραρίου και του γραφείου.

Τι είναι, όμως, το quite vacationing; Όχι δεν είναι η αναρρωτική ούτε κανενός είδους άλλη άδεια. Δεν είναι άδεια με τη σφραγίδα του λογιστηρίου. Είναι αυτό που στην Ελλάδα αποκαλούμε «άδεια από τη σημαία». Είναι αυτό που οι εργαζόμενοι λένε ότι δουλεύουν, αλλά μπορεί να πίνουν ένα (όχι και πολύ) γρήγορο καφέ με έναν φίλο. Που λες ότι έχεις εργασιακό γεύμα και απλώς πίνεις κρασιά με τους φίλους σου. Πολύ σοβαρό ραντεβού με εταιρικό πελάτη και είσαι στον λουτήρα του κομμωτηρίου.

Ναι, αλλά πώς γίνεται αυτό και γιατί μόνο με τους Millennials;

Σε αυτό βοηθάει λίγος προγραμματισμός. Για παράδειγμα, κάποια mails που θα έπρεπε να φύγουν προς συγκεκριμένους παραλήπτες μία συγκεκριμένη ώρα, προγραμματίζονται. Ή κάποια τηλέφωνα που έπρεπε να έχουν γίνει σήμερα, έγιναν χθες ή προχθές και όλα καλά, απέμεινε ώρα για χαλάρωση στο σπίτι ή σε κάποια παραλία το καλοκαίρι. Κατά πόσο ισχύει αυτό;

Μια μελέτη του οργανισμού Harris Poll διαπίστωσε ότι το 37% των Millennials στις ΗΠΑ έπαιρναν άδεια «από τη σημαία» χωρίς να ενημερώσουν τον εργοδότη τους. Ένα 38% είχε αφήσει ενεργό το ηλεκτρονικό του αποτύπωμα στα συστήματα της εταιρείας στην οποία εργαζόταν για να φαίνεται ότι με κάτι ασχολείται. Άλλοι, με λίγο περισσότερο θάρρος (ή θράσος) προγραμμάτισαν ακόμα και την αποστολή αρχείων ηλεκτρονικού περιεχομένου με τέτοιο τρόπο, ώστε να φαίνεται ότι εργάζονται υπερωρίες.

Η Libby Rodney, επικεφαλής στρατηγικής της The Harris Poll, δήλωσε χαρακτηριστικά και για τη νέα τάση στον εργασιακό χώρο: «Υπάρχει μια γιγαντιαία κουλτούρα παράκαμψης. Θα βρουν τρόπο να επιτύχουν την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, αλλά αυτό συμβαίνει παρασκηνιακά. Δεν πρόκειται ακριβώς για σιωπηλή παραίτηση, αλλά περισσότερο για σιωπηλές διακοπές».

Και γιατί συγκεκριμένα οι Millennials θεωρούνται οι εμπνευστές αυτής της νέας εργασιακής ηθικής;

Η Rodney εξήγησε ότι ενώ η Gen Z τείνει να είναι πιο ξεκάθαρη για τη θέση της στον εργασιακό χώρο, οι Millennials παίρνουν επίσης αυτό που θέλουν, αλλά με πιο διπλωματικό τρόπο, κάτω από το ραντάρ και χωρίς να προκαλούν εντάσεις και δυσφορία, ακριβώς επειδή γνωρίζουν από ισορροπίες και τι πραγματικά σημαίνει η καταστρατήγησή τους.

Και, τελικά, ποιος είναι υπεύθυνος γι’ αυτή τη νέα τάση που προκαλεί από δυσφορία έως ανησυχία στους εργοδότες;

Συζητώντας ποιος ευθύνεται για τις «σιωπηλές διακοπές», η Hayley Saunders, τεχνική σύμβουλος ανθρώπινου δυναμικού της AdviserPlus, απαντά: «Εάν οι εργαζόμενοι αισθάνονται την ανάγκη να κάνουν ένα διάλειμμα από την εργασία τους χωρίς να είναι ειλικρινείς γι' αυτό, κάτι δεν πάει καλά με την εταιρική κουλτούρα. Δεν υπάρχει απλώς έλλειψη εμπιστοσύνης, υπάρχει και έλλειψη ψυχολογικής ασφάλειας. Λένε [οι εργαζόμενοι]: ‘Δεν μπορώ να είμαι ειλικρινής για την ανάγκη ενός διαλείμματος, επειδή φοβάμαι τις συνέπειες’. Είναι μια τεράστια κόκκινη σημαία που η εταιρεία πρέπει να αντιμετωπίσει - όχι μόνο με πολιτικές, αλλά με μια βαθιά πολιτισμική αλλαγή». Οπότε, όχι, δεν φταίνε για όλα οι... λουφαδόροι υπάλληλοι και καλά κάνουν και ανησυχούν οι εργοδότες, με τη διαφορά ότι ανησυχούν για το λάθος πράγμα.

Με στοιχεία από CNBC.com