Χειρουργική με εξειδικευμένες τεχνικές η αντιμετώπιση των σωληνωτών μαστών
Μια συγγενής ανωμαλία, μια διαταραχή δηλαδή που δημιουργείται κατά τη διάπλαση των μαστών στην εμβρυϊκή ζωή με συνέπειες που εμφανίζονται πολύ αργότερα, κατά την εφηβεία, οπότε και αναπτύσσεται το στήθος είναι οι σωληνωτοί μαστοί.
«Πρόκειται για μια πάθηση αρκετά συχνή, που χαρακτηρίζεται από διαταραχή της ανάπτυξης της βάσης του μαστού, είναι δηλαδή πιο στενοί, με υποπλασία (οι μαστοί είναι μικροί ή ατροφικοί) και με έλλειψη δέρματος στο κάτω μέρος των μαστών, με αποτέλεσμα η πτυχή του μαστού να στέκεται πιο ψηλά στον θώρακα ενώ το σύμπλεγμα της θηλής και της άλω είναι συνήθως υπερτροφικό. Για να το πούμε πιο περιγραφικά, ο μαστός είναι μακρόστενος και μοιάζει με τη μύτη του Σνούπι. Ο βαθμός της διαταραχής της ανάπτυξης των μαστών μπορεί να διαφέρει σημαντικά ακόμη και στο ίδιο άτομο, με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται συχνά έντονη ασυμμετρία μεταξύ των δύο μαστών», εξηγεί ο κ. Γεώργιος Ζαμπάκος Πλαστικός Χειρουργός, στο Μετροπόλιταν General, Εξειδικευμένος στην Αισθητική και Επανορθωτική Χειρουργική του Μαστού.
Από τι προκαλείται αυτή η διαταραχή;
«Η ακριβής αιτιολογία των σωληνωτών μαστών παραμένει ακόμα ασαφής. Πρόκειται για συγγενή διαταραχή, που δημιουργείται κατά την ενδομήτριο ζωή, αλλά δεν έχει αποσαφηνιστεί αν σε αυτή συμβάλλουν κληρονομικοί ή περιβαλλοντικοί παράγοντες και σε ποιο βαθμό. Σύμφωνα με την επικρατέστερη θεωρία, η οποία δημοσιεύτηκε πριν από 20 χρόνια στο μεγαλύτερο περιοδικό πλαστικής χειρουργικής παγκοσμίως, το Plastic and Reconstructive Surgery, η δημιουργία των σωληνωτών μαστών οφείλεται σε μια παροδική ορμονική διαταραχή κατά την εγκυμοσύνη η οποία οδηγεί στην ανάπτυξη ενός «δακτυλίου» από ινώδη συνδετικό ιστό στη βάση του μαστού, o οποίος εμποδίζει τη φυσιολογική ανάπτυξη του μαστού. Η βάση δηλαδή το μαστού είναι πιο στενή με αποτέλεσμα η ανάπτυξη να γίνεται περισσότερο σε μήκος, δηλαδή μακρόστενος σαν σωλήνας», αναφέρει ο ειδικός.
Πόσο συχνή είναι η εμφάνιση των σωληνωτών μαστών;
Η ακριβής συχνότητα δεν είναι γνωστή, υπολογίζουμε όμως ότι αφορά περίπου το 15-20% των γυναικών, δηλαδή μία στις 5 έως μία στις 7 γυναίκες έχουν τουλάχιστον έναν σωληνωτό μαστό. Το πρόβλημα είναι ότι η διαταραχή συχνά δεν αναγνωρίζεται ακόμα και από γιατρούς με αποτέλεσμα να μην αντιμετωπίζεται σωστά.
Πώς αντιμετωπίζεται αυτή η διαταραχή της ανάπτυξης των μαστών;
«Η αντιμετώπιση είναι χειρουργική και απαιτεί εξειδικευμένες τεχνικές για να αποκατασταθεί το σχήμα αλλά και το μέγεθος των μαστών. Η επέμβαση περιλαμβάνει την απελευθέρωση του δακτυλίου που περιορίζει τη βάση του μαστού και στη συνέχεια την ανακατανομή του παρεγχύματος του μαστού ώστε να αποκτήσει φυσιολογικό σχήμα. Εάν ο μαστός είναι μικρότερος από το φυσιολογικό χρησιμοποιείται και ένα ένθεμα σιλικόνης για να αυξήσουμε το μέγεθος. Τέλος, εάν η θηλή είναι μεγαλύτερη από το φυσιολογικό μειώνουμε το μέγεθός της στο φυσιολογικό» καταλήγει ο κ. Ζαμπάκος.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
19°
