Health & Fitness

Ένα όμικρον: η μετάλλαξη της ανίας σε άνοια

Ο καιρός περνά και οι χαραμάδες του μυαλού διευρύνονται, μέχρι να ενωθούν μεταξύ τους και να μετατραπούν σε άνοιγμα από όπου δραπετεύουν κάθε τόσο οι θύμησες

maria-mavrikaki.jpg
Μαρία Μαυρικάκη
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Ένα όμικρον: η μετάλλαξη της ανίας σε άνοια

Οι προκλήσεις και η καθημερινότητα των ανθρώπων με άνοια 

Η γιορτινή καθημερινότητα σέρνεται ή καλπάζει, αναλόγως της φάσης μου. Εκεί που πλήττω, ξαφνικά αγανακτώ μαζί σου. Τάχα πως με ζαλίζεις με κοινοτοπίες, τι έκανες, τι άκουσες, τι άχρηστη πληροφορία ψάρεψες καρφωμένη στο κινητό σου. Πως είσαι μια ζωντανή αντίφαση, υποστηρίζεις κάτι και κάνεις το εντελώς αντίθετο. Πως προσπαθείς να μου επιβάλεις υποχρεωτική χαρά λόγω των ημερών. Μακάρι να έφταιγες εσύ για κάθε άκαιρη αναστάτωσή μου. Αλλού είναι το σαράκι.

Πού πήγαινα, τι σκόπευα, ποιον σκεφτόμουν; Ζορίζομαι να θυμηθώ. Λειτουργώ με χρονοκαθυστέρηση, όπως τα χρηματοφυλάκια. Δυσκολεύομαι να εντοπίσω την κατάλληλη λέξη για να πω κάτι που θέλω. Τελικά την ακούω να ξεπετιέται από το στόμα μου σε άσχετο χρόνο και χωρίς ίχνος ντροπής για το παίδεμα που μου έκανε. Τα κενά πληθαίνουν, με οδηγούν σε στρεβλές ερμηνείες. Όταν αντιληφθώ το λάθος, ένα φανταστικό ρεζίλεμα γιγαντώνεται στο κεφάλι μου. Διαταραχή πρόσφατης μνήμης το λένε οι γιατροί.

Ο καιρός περνά και οι χαραμάδες του μυαλού διευρύνονται, μέχρι να ενωθούν μεταξύ τους και να μετατραπούν σε άνοιγμα από όπου δραπετεύουν κάθε τόσο οι θύμησες. Οι εικόνες φλουτάρουν. Η σκέψη μου πηδά πάνω από φτιαχτά εμπόδια. Όσο αυτά ψηλώνουν, το ίδιο κάνει και το άλμα του νου, ώσπου φτάνει στο μακρινό παρελθόν και το ανασύρει ολοζώντανο. Πρόσωπα από καιρό εξαϋλωμένα δανείζουν την υπόστασή τους στους παρόντες, εκτοπίζοντας την πραγματικότητα. Σταθερό δεν είναι πια τίποτα, τα περισσότερα γλιστρούν προς μια τρύπα αθέατη, όχι μαύρη. Στην αρχή όλοι μου χαμογελούν. Μετά κουράζονται.

Ένα γράμμα όμικρον αρκεί, λοιπόν, για τη μετάλλαξη της ανίας σε άνοια. Δεν ξέρω πόσο πιο σοβαρή είναι από τις μεταλλάξεις Όμικρον του κορονοϊού, που εξακολουθούν να μας ταλαιπωρούν. Εμένα πάντως αυτό το όμικρον με αναστατώνει και με κάνει δυστυχή. Αποφασίζω να επιδοθώ σε ασκήσεις νοητικές, κάπου διάβασα ότι βοηθούν. Λύνω σταυρόλεξα, σουντόκου για δυνατούς, σημειώνω στο τεφτέρι μου λέξεις ξεκάρφωτες, φράσεις χαριτωμένες, σπάνια ονόματα, γλωσσοδέτες, χρονολογίες. Χίλιες απλές υπενθυμίσεις που εύχομαι να ισοδυναμούν με ήπια γυμναστική του κουρασμένου μου μυαλού.

Με νοιάζεσαι πολύ, ψάχνεις τρόπο να με καθησυχάσεις. Μου δείχνεις την ερμηνεία της λέξης υπογραμμισμένη με κοινό μολύβι: άνοια, επιβράδυνση των (νοητικών) λειτουργιών. Αυτό το «νοητικών» το έχουν αμπαλαρισμένο σε παρένθεση, άχρηστη όσο και τα περιτυλίγματα των δώρων. Σίγουρα σου φάνηκε ο πιο ανώδυνος από τους πολλούς ανατριχιαστικούς ορισμούς που βρήκες στο συγκεκριμένο λήμμα, στο λεξικό. Μα, τι σόι επιβράδυνση λειτουργιών είναι αυτή που επιταχύνει; σε ρώτησα. Μπερδεύτηκες. Επιταχύνει την κατάπτωση, διευκρίνισα, εδώ έχουμε κατρακύλα, πώς εξηγείται; Και τότε μου απάντησες πως ναι, σωστή η παρατήρησή μου, η ερμηνεία είναι αντιφατική σαν τη φύση μας και σαν τον ψυχισμό μας. Αφού κι εμένα ζωντανή αντίφαση με αποκαλείς, δεν το θυμάσαι; Στο τέλος της φράσης δαγκώθηκες. Διέκρινα ένα ίχνος ειρωνείας μα δεν σχολίασα. Έκλεισες το λεξικό, «Καλή, καλύτερη Χρονιά» μου ευχήθηκες και συνέχισες να στολίζεις το σπίτι.

*Το βιβλίο της Μαρίας Μαυρικάκη «ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ» κυκλοφορεί σε 2η έκδοση από τις εκδόσεις Πατάκη και παίζεται αυτή τη σεζόν στη ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ του Αντώνη Αντωνίου.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.