Θαλάσσια ανεμώνη, ο νέος κίνδυνος του βυθού

Το αποτύπωμά της –κυριολεκτικά και μεταφορικά– άφησε μια θαλάσσια ανεμώνη σε 9χρονο παιδί το οποίο κολυμπούσε στο Καλαμάκι Κορινθίας.

Η φωτογραφία που έχει κυκλοφορήσει από το πόδι του παιδιού αρκεί για να... λιποψυχήσουν μικροί και μεγάλοι, την ώρα που ένας ακόμη θαλάσσιος κίνδυνος –μετά τις μέδουσες– έρχεται να προστεθεί στους πιθανούς «ταραξίες» των διακοπών και του καλοκαιριού μας.

Μιλώντας στην ATHENS VOICE, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων, Κωνσταντίνος Νταλούκας, προειδοποιεί ότι το τσίμπημα της θαλάσσιας ανεμώνης είναι ιδιαίτερα επίπονο και ουσιαστικά προκαλεί έγκαυμα.

Η σοβαρότητα του εγκαύματος και η πιθανότητα να αφήσει σημάδι εξαρτάται από τον αριθμό των πλοκαμιών τα οποία θα έρθουν σε επαφή με τον άνθρωπο, καθώς και από τον αριθμό των κύστεων που θα σπάσουν, απελευθερώνοντας οξύ πάνω στο δέρμα.

«Τα ψιλά λεπτά πλοκάμια της ανεμώνης έχουν κυστούλες με οξύ, το οποίο καίει το δέρμα. Για τα παιδιά που έχουν πιο τρυφερό δέρμα, σίγουρα ο πόνος και το κοκκίνισμα είναι πιο έντονο. Αν είναι βαθύ το έγκαυμα (α' ή ακόμα και β' βαθμού), μπορεί να μείνει σημάδι, αν και γενικά είναι σπάνιο» αναφέρει ο κ. Νταλούκας.

Συνήθως, το έγκαυμα αυτό κρατάει αρκετές μέρες και χορηγούνται δερματολογικές κρέμες στον ασθενή, ενώ καίριας σημασίας είναι και η άμεση αντιμετώπιση –δηλαδή αμέσως μετά το τσίμπημα– με πλύσιμο της περιοχής με γλυκό νερό.

Πότε το τσίμπημα μπορεί να γίνει επικίνδυνο

Πέρα από τις πιθανές δερματικές βλάβες, σε σπάνιες περιπτώσεις που κάποιος/α πάσχει από αλλεργία, τότε το τσίμπημα της θαλάσσιας ανεμώνης μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή.

Σε περίπτωση ελαφριάς αλλεργικής αντίδρασης, τότε η θεραπεία γίνεται με κορτιζονούχα κρέμα. Αν, όμως, μετά το τσίμπημα το άτομο αρχίζει να πρήζεται ή να παρουσιάζει δύσπνοια, τότε αυτό σημαίνει ότι έχει υποστεί αναφυλακτικό σοκ και χρειάζεται άμεση ιατρική επέμβαση με ένεση κορτιζόνης ή ακόμα και αδρεναλίνης.

Το θετικό είναι ότι τέτοιες περιπτώσεις είναι σπάνιες. Ο πρόεδρος των ελευθεροεπαγγελματιών παιδιάτρων επισημαίνει ότι τα παραπάνω ισχύουν σε γενικές γραμμές και για τα παιδιά και για τους ενήλικες.

«Από την εμπειρία μου, θαλάσσιες ανεμώνες που τσιμπάνε υπάρχουν στον Κορινθιακό. Είναι κίτρινες και φυτρώνουν συνήθως σε πέτρες που βρίσκονται στα ρηχά. Αν μπει κάποιος χωρίς παπούτσια σε παραλία με βράχια που δεν την ξέρει, μπορεί να τις πατήσει. Συνήθως, τα τσιμπήματα είναι στα πόδια. Είναι προσκολλημένες στα βράχια, δεν κολυμπάνε/μετακινούνται, εκτός και αν ξεκολλήσουν κάπως και παρασυρθούν από τα ρεύματα» επισημαίνει ο κ. Νταλούκας.

Οδηγίες - Πρώτες βοήθειες

Τέλος, αναφορικά με τις πρώτες βοήθειες αμέσως μετά το τσίμπημα, αυτές μοιάζουν με τις οδηγίες για την αντιμετώπιση του τσιμπήματος της μέδουσας. Δηλαδή:

• Ξεπλένουμε την περιοχή του τσιμπήματος με γλυκό νερό
• Αν έχουν μείνει υπολείμματα από τα πλοκάμια, δεν τα απομακρύνουμε με γυμνό χέρι, αλλά με τη βοήθεια κάποιου αντικειμένου χωρίς να έρθουμε σε άμεση επαφή με αυτά.
• Σε περίπτωση αλλεργικών συμπτωμάτων, χορηγείται κορτιζόνη.

Λίγα λόγια για τη θαλάσσια ανεμώνη

Με τα εντυπωσιακά τους χρώματα, οι θαλάσσιες ανεμώνες μοιάζουν με λουλούδια στην όψη (εξού και το όνομά τους), αλλά στην πραγματικότητα είναι μέρος της θαλάσσιας πανίδας. Μάλιστα, είναι «ξαδέρφια» των μεδουσών, καθώς και οι δύο ανήκουν στη συνομοταξία των κνιδόζωων.

Πρόκειται για ζώα με σώμα κάπως κυλινδρικό: από τη μια μεριά είναι κολλημένες στο εκάστοτε στερεό σώμα και από την άλλη βρίσκεται το στόμα τους, το οποίο περιστοιχίζεται από τα πλοκάμια. Αποτελεί ένα μοναχικό ζώο, σπάνια δηλαδή βρίσκονται αποικίες με ανεμώνες.

Σύμφωνα με τον Λεωνίδα Περιβολιώτη, φυσικό ωκεανογράφο και ερευνητή του ΕΛΚΕΘΕ, οι ανεμώνες ζουν κοντά στην ακτή, σε βράχια ή κοχύλια. Αν έρθει κάποιος σε επαφή μαζί τους, τα συμπτώματα είναι έντονα με πόνο, κάψιμο και φαγούρα.

Μάλιστα, όπως εξήγησε ο κ. Περιβολιώτης στην ΕΡΤ, η αύξηση της παρουσίας της στις ελληνικές θάλασσες δεν είναι ανεξήγητη, αν λάβουμε υπόψη την υπερθέρμανση των θαλασσών και την επίδραση στο οικοσύστημα που έχουν οι αλλαγές στο θαλάσσιο περιβάλλον.

Οι ανεμώνες είναι σαρκοφάγες, αλλά επειδή δεν μπορούν να μετακινούνται πάρα πολύ εύκολα, εξαρτώνται απ' την τροφή που θα μπλεχτεί στα πλοκάμια τους. Είναι πολύ λαίμαργα ζώα και καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες τροφής.