Αποτρίχωση με λέιζερ για άνδρες και γυναίκες: Τι ισχύει και τι όχι
Μεγάλο μέρος του πληθυσμού που επιθυμεί να υποβληθεί σε θεραπεία με λέιζερ απασχολούν οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας αυξημένου κινδύνου εμφάνισης καρκίνου. Η αποτρίχωση με λέιζερ δεν αποτελεί εξαίρεση. Από τότε που αναπτύχθηκε η συγκεκριμένη τεχνολογία έχουν υπάρξει αμέτρητα άτομα που ανησυχούν σχετικά με την ασφάλεια της αφαίρεσης της ανεπιθύμητης τριχοφυΐας με τη συγκεκριμένη μέθοδο. Κάποιοι αναρωτιούνται εάν επηρεάζει τα αναπαραγωγικά όργανα, τους ιδρωτοποιούς αδένες ή εάν επιτρέπεται η εφαρμογή τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η αλήθεια είναι ότι οι φόβοι τους είναι υπερβολικοί.
«Η υπερτρίχωση ή η ανεπιθύμητη τριχοφυΐα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην προσωπική και κοινωνική ζωή και των δύο φύλων και για το λόγο αυτό έχουν αποτελέσει τα τελευταία χρόνια αντικείμενο μεγάλης προσοχής. Παλαιότερα η αισθητική αποκατάσταση γινόταν με ξύρισμα, τσιμπιδάκι, κερί ή χαλάουα, νήμα και αργότερα με ηλεκτρόλυση. Η αποτυχία μόνιμου αποτελέσματος, η δυσκολία αποτρίχωσης μεγάλων σε έκταση περιοχών και ο πόνος ήταν μερικοί λόγοι που οδήγησαν στην αναζήτηση άλλων τρόπων αφαίρεσης των τριχών. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας έφερε το λέιζερ στην υπηρεσία των ειδικών οι οποίοι βρήκαν έναν ανώδυνο και ασφαλή τρόπο απόκτησης μονίμως λείου και απαλού δέρματος», επισημαίνει ο Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου και συνεχίζει: «Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται εκατομμύρια συνεδρίες σε όλον τον κόσμο, καθιστώντας την αποτρίχωση με λέιζερ την ταχύτερα αναπτυσσόμενη θεραπεία στη αισθητική δερματολογία. Σε αυτό έχει συμβάλει και η εξέλιξη της τεχνολογίας, η οποία προσφέρει συνεχώς βελτιωμένα μηχανήματα. Παρότι η αποτρίχωση με λέιζερ θεωρείται ασφαλής τρόπος αφαίρεσης των τριχών, υπάρχουν κάποιοι που ακόμα φοβούνται μήπως το λέιζερ προκαλεί σοβαρές παρενέργειες ή ακόμα και μη αναστρέψιμες, όπως, για παράδειγμα, καρκίνο. Οι φόβοι ωστόσο αυτοί είναι υπερβολικοί και σε ορισμένες περιπτώσεις εντελώς αβάσιμοι».
Για να μπορέσουμε να τους ξεδιαλύνουμε θα πρέπει να δούμε πώς λειτουργούν τα λέιζερ για να αφαιρέσουν τη τρίχα και να μην της επιτρέψουν να αναπτυχθεί ξανά. «Για την αποτρίχωση τα συχνότερα χρησιμοποιούμενα λέιζερ είναι εκείνα με μήκος κύματος στο κόκκινο και υπέρυθρο τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Το φως που εκπέμπουν διεισδύει στο κατάλληλο βάθος του δέρματος στοχεύοντας τη μελανίνη στον θύλακα της τρίχας. Η ενέργεια του φωτός μετατρέπεται σε θερμότητα, η οποία καταστρέφει τους θύλακες που παράγουν τις τρίχες. Έτσι, αυτή εξασθενεί, γίνεται ολοένα λεπτότερη και τελικά παύει να αναπτύσσεται. Και εδώ ξεκινούν οι απορίες: Μήπως εισέρχεται σε μεγαλύτερο βάθος και μπορεί να βλάψει άλλα όργανα; Μήπως μπορεί να γίνει αιτία εμφάνισης μελανώματος ή άλλου τύπου καρκίνου; «Ας διαλύσουμε τους μύθους και ας δούμε κατάματα την αλήθεια», παροτρύνει ο δρ Στάμου:
Καρκίνος
Η θεραπεία με λέιζερ χρησιμοποιεί μη ιονίζουσα ακτινοβολία, η οποία διαφέρει από την ιονίζουσα, που είναι γνωστό ότι προκαλεί καρκίνο. Επίσης, δεν χρησιμοποιεί τα ίδια μήκη κύματος υπεριώδους ακτινοβολίας (UV) με αυτά που βρίσκονται στο ηλιακό φως (δηλαδή UVA και UVB), τα οποία βλάπτουν το DNA των κυττάρων και προκαλούν καρκίνο του δέρματος.
Η υπάρχουσα βάση δεδομένων που απαριθμεί περισσότερα από 25 χρόνια χρήσης δεν έχει εγείρει ανησυχίες σχετικά με τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια των λέιζερ αποτρίχωσης, με ελάχιστες μόνο μεμονωμένες περιπτώσεις μελανώματος μετά από θεραπεία, οι οποίες ερευνώνται ως προς το εάν ο καρκίνος προϋπήρχε της θεραπείας. Στατιστικά τα περιστατικά αυτά είναι ασήμαντα και επομένως δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι υπάρχει κίνδυνος καρκίνου. Εξάλλου, δεν υπάρχει καμία μελέτη που να αποδεικνύει ότι τα λέιζερ αποτρίχωσης προκαλούν καρκίνο του δέρματος. Ωστόσο, οι συνεδρίες θα πρέπει να γίνονται από ιατρούς που έχουν τις γνώσεις και την εμπειρία να διακρίνουν τυχόν ύποπτο σημάδι και να το διερευνήσουν εξονυχιστικά ώστε να αποκλειστεί η ύπαρξη είτε δυσπλαστικού σπίλου ή άλλης ένδειξης καρκίνου του δέρματος πριν από τη θεραπεία.
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, το λέιζερ επηρεάζει μόνο τα τριχοθυλάκια που βρίσκονται στο χόριο. Η μήτρα, οι ωοθήκες και γενικά όλα τα αναπαραγωγικά όργανα της γυναίκας είναι πολύ μακριά από αυτό. Το ίδιο ισχύει και για τους άνδρες που προχωρούν σε αποτρίχωση της περιγεννητικής περιοχής. Σε κανένα από τα δύο φύλα δηλαδή δεν προκαλεί υπογονιμότητα, αφού η δέσμη του λέιζερ δεν διεισδύει στα εσωτερικά όργανα του σώματος.
Ιδρωτοποιοί αδένες
Οι ιδρωτοποιοί αδένες όπως και οι λεμφαδένες βρίσκονται μακριά από το χόριο. Τα τριχοθυλάκια βρίσκονται μόλις μερικά χιλιοστά κάτω από το δέρμα, ενώ οι λεμφαδένες και οι ιδρωτοποιοί αδένες πολύ βαθύτερα. Τα λέιζερ που χρησιμοποιούνται για αποτρίχωση δεν φτάνουν τόσο βαθιά ώστε να προκληθεί βλάβη σε αυτούς.
Παρότι το λέιζερ αποτρίχωσης είναι ασφαλές και για τις έγκυες γυναίκες και για το έμβρυο (δεν έχει αποδειχθεί καμία αρνητική επίδραση), είναι προτιμότερη η αναβολή των συνεδριών για μετά τον τοκετό. Και αυτό γιατί τα υψηλότερα επίπεδα οιστρογόνων και ανδρογόνων μπορεί να προκαλέσουν την ανάπτυξη τριχών ακόμα και σε σημεία όπου δεν υπήρχαν πριν, όπως στο πρόσωπο ή τα χέρια, οι οποίες όμως υποχωρούν μετά από τον τοκετό.
Επίσης, οι ορμόνες αλλάζουν τον κύκλο της τρίχας, με τις περισσότερες να βρίσκονται σε αναγενή φάση, δηλαδή στη φάση ανάπτυξης και όχι πτώσης. Όταν οι ορμόνες επανέρχονται στο φυσιολογικό, το ίδιο συμβαίνει και με τον αριθμό των τριχών. Ο κύριος λόγος όμως αναβολής είναι η μη ύπαρξη επαρκών μελετών για την ασφάλεια χρήσης των λέιζερ αυτών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, παρότι χρησιμοποιούνται εκτενώς στις έγκυες θεραπείες για διάφορες παθήσεις, όπως τα κονδυλώματα.
«Παρόλο που η αποτρίχωση με λέιζερ δεν προκαλεί καρκίνο του δέρματος, ούτε επηρεάζει άλλα όργανα του σώματος αυτό δεν σημαίνει ότι οι θεραπείες δεν ενέχουν τον κίνδυνο κάποιας παρενέργειας. Εντούτοις, αυτός είναι αμελητέος και οι οποιαδήποτε ανεπιθύμητες ενέργειες εύκολα διαχειρίσιμες. Αυτές ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο δέρματος, το χρώμα των μαλλιών και την τήρηση της φροντίδας πριν και μετά τη θεραπεία. Η πιο συχνή είναι η υπερμελάγχρωση, κυρίως στα άτομα με σκούρο δέρμα, η οποία συνήθως υποχωρεί μετά από μερικές μέρες. Διαφορετικά αντιμετωπίζεται με τοπικά φάρμακα ή peeling. Αυτός είναι και ο λόγος που συστήνουμε την αποφυγή της έκθεσης στην ηλιακή ακτινοβολία μετά από κάθε συνεδρία αποτρίχωσης.
Ο χειμώνας επομένως είναι η καλύτερη εποχή για την έναρξη των συνεδριών, ο αριθμός των οποίων εξαρτάται τόσο από την τριχοφυΐα, όσο και από την έκταση της περιοχής που θα αποτριχωθεί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν επιτρέπεται η αποτρίχωση με λέιζερ το καλοκαίρι. Απλώς θέλει μεγαλύτερη προσοχή. Οι κίνδυνοι σε μια συνεδρία αποτρίχωσης με λέιζερ μπορούν να προκύψουν είτε από την εφαρμογή της θεραπείας από άτομο που δεν έχει την κατάλληλη γνώση και εμπειρία, είτε από τη χρήση μη πιστοποιημένων μηχανημάτων. Τα σύγχρονα λέιζερ είναι απολύτως ασφαλή, προσφέρουν μόνιμα αποτελέσματα σε όλους τους τύπους δέρματος, χωρίς πόνο, χωρίς χρόνο αποθεραπείας και χαρίζουν μαλακό και λείο δέρμα», καταλήγει ο δρ Χρήστος Στάμου.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
13°
