Η πολυπαραγοντική αντιμετώπιση του καρκίνου του παχέος εντέρου που απαντάται όλο και περισσότερο σε νεότερες ηλικίες
Μετά τον καρκίνο του μαστού και του πνεύμονα, ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι η τρίτη συχνότερη κακοήθης νεοπλασματική νόσος και η δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως. Πρόκειται για μια κακοήθη νόσο η οποία παρουσιάζει σημαντική αύξηση της συχνότητας εμφάνισής της τα τελευταία χρόνια, ειδικά στις δυτικές κοινωνίες και σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, απαντά σε όλο και νεότερης ηλικίας ασθενείς.
Συμπτώματα
«Τα συμπτώματα που προκαλεί, σχετίζονται με τη θέση του όγκου στο έντερο, το μέγεθός του και το βαθμό της αλλοίωσης που έχει προκαλέσει στο τοίχωμα του εντέρου.
Αυτά μπορεί να είναι: η απόφραξη του εντέρου και η λόγω αυτής εμφάνιση επίμονης δυσκοιλιότητας ή αλλαγής στις συνήθειες του εντέρου με αναστολή αποβολής αερίων και κοπράνων. Ακόμα, οι εντερικοί κολικοί, η διάταση της κοιλίας, ο μετεωρισμός - τυμπανισμός, η ύπαρξη αίματος ανοιχτού κόκκινου χρώματος στις κενώσεις − σύμπτωμα που συνήθως η πλειονότητα των ασθενών αποδίδει σε αιμορροΐδες, με συνέπεια να καθυστερεί η διάγνωση και συνεπώς η θεραπεία. Προκαλεί ένα αίσθημα ατελούς κένωσης, το αίσθημα δηλαδή ότι το έντερο δεν αδειάζει τελείως. Τέλος, μπορεί να υπάρχουν αδικαιολόγητη απώλεια σωματικού βάρους και νυχτερινές εφιδρώσεις», επισημαίνει ο κ. Χρήστος Λιάκος, Διευθυντής Γενικός Χειρουργός στο Metropolitan Hospital.
Θεραπευτική αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση του καρκίνου του παχέος εντέρου είναι πολυπαραγοντική, σχεδιάζεται με τη συμμετοχή ιατρών διαφορετικών ειδικοτήτων αλλά κεντρική θέση σε αυτήν έχει η χειρουργική εκτομή του όγκου, δηλαδή η αφαίρεσή του μέσω της επέμβασης της κολεκτομής. Κατ’ αυτήν αφαιρείται το τμήμα του εντέρου που περιέχει τον όγκο, γίνεται λεμφαδενικός καθαρισμός της περιοχής και στη συνέχεια επανένωση και αναστόμωση του εντέρου, ώστε να αποκατασταθεί η συνέχεια του γαστρεντερικού σωλήνα. Πρόκειται για πολύπλοκη ογκολογική επέμβαση που σήμερα μπορεί να πραγματοποιηθεί με ελάχιστα επεμβατική χειρουργική, είτε λαπαροσκοπικά είτε ρομποτικά. Και στις δύο αυτές τεχνικές, η ογκολογική επέμβαση πραγματοποιείται μέσα από πολύ μικρές τομές, της τάξης λίγων χιλιοστών, με τη χρήση ειδικών εργαλείων, με αποτέλεσμα να αποφεύγονται οι επιπλοκές των μεγάλων τομών της κλασικής ανοικτής χειρουργικής. Έτσι, αποφεύγονται η μεγάλη απώλεια αίματος, οι λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος, οι λοιμώξεις του τραύματος, το μετεγχειρητικό άλγος, η αργή ανάρρωση και επιστροφή στην καθημερινότητα, οι μετεγχειρητικές κήλες, κ.ά.
Η αποφυγή επιπλοκών είναι και ο λόγος που σε όλο τον κόσμο, στις μέρες μας, κάθε 28 δευτερόλεπτα αρχίζει μια επέμβαση ρομποτικής χειρουργικής. Με τη χρήση του ρομπότ, στα πλεονεκτήματα της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής που περιγράφονται παραπάνω, προστίθενται η μέγιστη δυνατή ευελιξία κινήσεων του χειρουργού, η τεράστια ευκρίνεια μέσω 3D εικόνας και κυρίως, η πρόσβαση σε εξαιρετικά απαιτητικές και δυσπρόσιτες περιοχές της κοιλίας, με συνέπεια να αποφεύγεται η μόνιμη παρά φύση έδρα (το γνωστό σακουλάκι) σε ασθενείς με καρκίνο του κάτω τριτημορίου του ορθού.
Επιπλέον, με την ενδοφλέβια χορήγηση της ειδικής χρωστικής ICG (πράσινο της ινδοκυανίνης) επιτυγχάνεται σε real time η απεικόνιση της αιμάτωσης των ιστών των οργάνων, των λεμφαδένων και άλλων ζωτικών δομών του σώματος, με συνέπεια να μειώνεται ο κίνδυνος της διαφυγής από μια αναστόμωση γιατί ελέγχεται η αιμάτωση των άκρων της. Το ογκολογικό αποτέλεσμα είναι καλύτερο διότι οι λεμφαδένες που αρδεύουν την περιοχή του όγκου, ακόμα και οι πιο απομακρυσμένοι, γίνονται πράσινοι λόγω της χρωστικής οπότε και καθίσταται ευκολότερη η αφαίρεσή τους. Τέλος, αποφεύγεται ο τραυματισμός ζωτικών οργάνων (π.χ. ουρητήρων), διότι και αυτά είναι εμφανή κατά την επέμβαση έχοντας απορροφήσει την ειδική χρωστική.
Τμήμα Χειρουργικής Παχέος Εντέρου του Metropolitan Hospital
«H ελάχιστα επεμβατική χειρουργική μπορεί πλέον να εφαρμοστεί σε όλους τους ασθενείς, κάτι που σημαίνει ότι όλα τα πλεονεκτήματα της ρομποτικής υποβοήθησης μπορούν να προσφερθούν ακόμα και σε ασθενείς που 10-15 χρόνια πριν δεν θα ήταν δυνατόν να χειρουργηθούν.
Για αυτόν ακριβώς το λόγο το Metropolitan Hospital έχει δημιουργήσει το Τμήμα Χειρουργικής Παχέος Εντέρου, το οποίο χάρη στη στελέχωσή του από κορυφαίους ιατρούς που έχουν στη διάθεσή τους τεχνολογικό εξοπλισμό και ρομποτικά συστήματα τελευταίας γενιάς, αποτελεί κέντρο αναφοράς για τη θεραπεία τόσο των ογκολογικών παθήσεων όσο και των καλοήθων νόσων του παχέος εντέρου», καταλήγει ο κ. Λιάκος.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
14°
