- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Αντιμετωπίζεται η υπερβολική χαλάρωση μετά από απώλεια βάρους;
Η κοιλιά η πιο ευαίσθητη περιοχή
Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η χαλάρωση μετά από μια δίαιτα με απώλεια πολλών κιλών
Στη συντριπτική πλειονότητα του φυσιολογικού πληθυσμού που αδυνατίζει, ιδιαίτερα στους νεότερους, η υπερβολική χαλάρωση και η περίσσεια δέρματος δεν αποτελούν σημαντικά προβλήματα. Όμως, τα παχύσαρκα άτομα που χάνουν πολλά κιλά, είτε με δίαιτα είτε με χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους (βαριατρική χειρουργική) έρχονται αντιμέτωπα τόσο με αισθητικά όσο και με ιατρικά ζητήματα που ζητούν άμεση επίλυση.
Αν και θα περίμενε κανείς ότι το θέμα αυτό απασχολεί μόνο τους ηλικιωμένους, έρευνες δείχνουν ότι και οι νεαροί παχύσαρκοι μετά από σημαντική απώλεια βάρους έχουν παρόμοια ή χειρότερα προβλήματα από τους ενήλικες. Δηλαδή, η νεαρή ηλικία αφενός δεν εμποδίζει την έντονη χαλάρωση και την ανάπτυξη περίσσειας δέρματος και αφετέρου το πρόβλημα βιώνεται εντονότερα, αφού τα άτομα αυτά τώρα ξεκινούν να χτίζουν τις προσωπικές, κοινωνικές και επαγγελματικές τους σχέσεις και επιθυμούν να είναι αρεστά και αποδεκτά από τον περίγυρό τους.
«Μετά από τη μαζική απώλεια βάρους, η περίσσεια δέρματος είναι ένα σχεδόν δεδομένο φαινόμενο και προκαλείται από την αδυναμία του δέρματος να προσαρμοστεί στο νέο, μικρότερο μέγεθος του σώματος. Παρατηρείται συχνότερα στην κοιλιά, στο πάνω μέρος των χεριών, στο εσωτερικό των μηρών και στο στήθος, χωρίς να αποκλείεται να προκύψει και στα μάγουλα, στην πλάτη και πάνω από τα γόνατα. Πιθανότερο να αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους προβλήματα είναι οι ασθενείς με υψηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος και μεγαλύτερη απώλεια βάρους. Οι γυναίκες ενοχλούνται περισσότερο από τους άνδρες όταν το δέρμα δεν ακολουθεί την πορεία του σώματος και δημιουργεί πτυχές», επισημαίνει ο Γεώργιος Βελημβασάκης, MD, FEBOPRAS, Πλαστικός Επανορθωτικός και Αισθητικός Χειρουργός.
Οι νεότεροι ασθενείς δεν εμφανίζουν περίσσεια δέρματος στον ίδιο βαθμό με τους ηλικιωμένους. Ωστόσο, σε μια μελέτη στην οποία συμμετείχαν έφηβοι που είχαν υποβληθεί σε βαριατρική χειρουργική επέμβαση, τόσο τα κορίτσια όσο και τα αγόρια ανέφεραν ότι το δέρμα τους παρέμεινε χαλαρό και δημιουργήθηκε περίσσεια, οδηγώντας σε πτυχές και προκαλώντας τους δυσφορία. Αρκετοί περιέγραψαν την εικόνα τους ως άσχημη και αηδιαστική.
Δυστυχώς, η συνέπεια αυτή της σημαντικής απώλειας βάρους δεν διορθώνεται από μόνη της με την πάροδο του χρόνου ή με την άσκηση. Ο μοναδικός τρόπος απαλλαγής είναι η χειρουργική επέμβαση. Όταν το πρόβλημα είναι τόσο έντονο, οι ασθενείς απευθύνονται σε πλαστικούς χειρουργούς, προκειμένου να ολοκληρώσουν το εγχείρημά τους να αποκτήσουν ένα όμορφο αλλά και υγιές σώμα. Γιατί, η περίσσεια δέρματος μπορεί να γίνει αιτία εμφάνισης δερματικών λοιμώξεων και παρατρίμματος, μιας φλεγμονώδους νόσου που εκδηλώνεται στις πτυχές του δέρματος όταν υπάρχει τριβή μεταξύ των επιφανειών, όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, όταν το δέρμα στο κάτω μέρος της κοιλιάς ακουμπά στο πάνω μέρος των μηρών.
Πέραν αυτών των ζητημάτων, οι άνθρωποι που έχουν πλεονάζοντα δερματικό ιστό αντιμετωπίζουν λειτουργικά προβλήματα, όπως μειωμένη κίνηση και αδυναμία εκτέλεσης σωματικής άσκησης, τα οποία μπορούν να υποβαθμίσουν την ποιότητα ζωής σε παρόμοιο βαθμό με άλλες ασθένειες.
«Τα τελευταία χρόνια η πλαστική χειρουργική έχει εξελιχθεί σημαντικά και έχουν αναπτυχθεί τεχνικές για την αποκατάσταση σχεδόν όλων των τμημάτων του σώματος που εμφανίζουν περίσσεια δέρματος. Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα χειρουργικών επεμβάσεων για την αφαίρεση τόσο αυτού όσο και του τοπικού λίπους που επιμένει», σημειώνει ο κ. Βελημβασάκης.
Η πιο συχνά εκτελούμενη πλαστική επέμβαση είναι η κοιλιοπλαστική για τη διόρθωση των παραμορφώσεων που προκαλούνται στην κοιλιά μετά από μαζική απώλεια βάρους. Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Surgery for Obesity and relate diseases, το περιοδικό της Αμερικανικής Εταιρείας Βαριατρικής Χειρουργικής, διαπίστωσε ότι η επανορθωτική κοιλιοπλαστική ζητήθηκε από το 70% των ασθενών.
«Μετά από σημαντική απώλεια βάρους η αλλαγή στην εμφάνιση είναι εντυπωσιακή, αλλά αρκετοί ασθενείς απογοητεύονται επειδή το δέρμα χαλαρώνει και “κρεμάει”. Ο λόγος δημιουργίας αυτού είναι η έλλειψη ελαστικότητας που απαιτείται για να αγκαλιάσει το δέρμα σωστά το μικρότερο σώμα, πρόβλημα που αντιμετωπίζουν κυρίως όσοι έχουν χάσει μερικές δεκάδες κιλά, όσοι είχαν υπερβολικό Δείκτη Μάζας Σώματος για μεγάλο χρονικό διάστημα και οι ηλικιωμένοι. Η πιο ευαίσθητη περιοχή, αυτή που παρουσιάζει τη μεγαλύτερη ανάγκη αποκατάστασης, είναι η κοιλιά, αφού είναι η μεγάλη λιποαποθήκη του σώματος για πολλούς ανθρώπους.
Η κοιλιοπλαστική είναι η μοναδική μέθοδος που ενδείκνυται, καθώς μπορεί να χαρίσει επίπεδη κοιλιά, αφαιρώντας το τυχόν επιπλέον λίπος και το πλεονάζον δέρμα και συσφίγγοντας παράλληλα τους μυς του κοιλιακού τοιχώματος. Δεν πρέπει να συγχέεται με τη λιποαναρρόφηση, αν και είναι εφικτή η ταυτόχρονη διενέργειά τους. Κατά τον προγραμματισμό του χειρουργείου μπορεί να κριθεί αναγκαία η ταυτόχρονη αφαίρεση του επίμονου τοπικού λίπους, προκειμένου να βελτιωθεί το περίγραμμα και η υφή του δέρματος και το τελικό αποτέλεσμα να είναι τέλειο.
Είναι μια επέμβαση που πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία και απαιτεί τομές, το σχήμα και το μήκος των οποίων καθορίζονται από την ποσότητα του πλεονάζοντος δέρματος. Απαραίτητη προϋπόθεση, βέβαια, είναι οι ασθενείς να έχουν σταθεροποιήσει το βάρος τους κατά τους τελευταίους 6 μήνες. Για όσους η απώλεια βάρους δεν είχε τόσο εκτεταμένες επιπτώσεις στο δέρμα, αλλά άφησε απλώς μια χαλάρωση, μπορούν να δοκιμάσουν μη επεμβατικές θεραπείες σύσφιξης, όπως RF ραδιοσυχνότητες, αλλά και τη μέθοδο LPG Endermologie, οι οποίες είναι ανώδυνες και διεγείρουν την παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης, με αποτέλεσμα να βελτιώνεται η υφή, ο τόνος και η σφριγηλότητα του δέρματος. Μακροπρόθεσμα και οι δύο θεραπείες προσφέρουν θεαματική σύσφιξη του δέρματος και του συνδετικού ιστού», καταλήγει ο Γεώργιος Βελημβασάκης.