Η αναμονή πάνω από πέντε ώρες στα επείγοντα πριν την εισαγωγή στο νοσοκομείο αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου.
Οι ασθενείς που περιμένουν περισσότερες από πέντε ώρες στο τμήμα επειγόντων περιστατικών, προτού εισαχθούν στο νοσοκομείο, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία μέσα στις επόμενες 30 μέρες, δείχνει μια νέα μεγάλη βρετανική επιστημονική μελέτη.
Συμβαίνει ένας έξτρα θάνατος για κάθε 82 ασθενείς που καθυστερούν έξι έως οκτώ ώρες στα επείγοντα πριν την εισαγωγή τους.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Κρις Μούλτον του Τμήματος Επειγόντων του Βασιλικού Νοσοκομείου του Μπόλτον, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό περιοδικό για θέματα επείγουσας ιατρικής, «Emergency Medicine Journal», ανέλυσαν στοιχεία για 26,74 εκατομμύρια επισκέψεις ασθενών (με μέση ηλικία 55 ετών) στα επείγοντα βρετανικών νοσοκομείων, από τους οποίους τα 5,25 εκατομμύρια έκαναν τελικά εισαγωγή για νοσηλεία.
Οι περισσότεροι ασθενείς πήγαν στο νοσοκομείο τις ώρες μεταξύ 12.00-18:00, με το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτούς κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους. Ο μέσος χρόνος αναμονής στα επείγοντα ήταν σχεδόν πέντε ώρες, με το 38% (σχεδόν τους τέσσερις στους δέκα) να περιμένουν πάνω από τέσσερις ώρες.
Διαπιστώθηκε ότι οι θάνατοι τον επόμενο μήνα από την εισαγωγή στο νοσοκομείο ήσαν 8% περισσότεροι μεταξύ όσων είχαν περιμένει έξι έως οκτώ ώρες και 10% περισσότεροι για όσους είχαν υποστεί αναμονή οκτώ έως 12 ωρών, σε σύγκριση με εκείνους που είχαν περιμένει λιγότερες από έξι ώρες.
Η μακρά αναμονή στα επείγοντα μπορεί να καθυστερήσει τη χορήγηση ζωτικών θεραπειών, αυξάνοντας τη διάρκεια της μετέπειτα νοσηλείας, ιδίως στους ηλικιωμένους, ενώ παράλληλα αυξάνει τον κίνδυνο ο ασθενής να πάθει ενδονοσοκομειακή λοίμωξη.
Επίσης η καθυστερημένη εισαγωγή έχει συχνά ως συνέπεια ο ασθενής να μετακινείται πια από τα επείγοντα σε κάποια πτέρυγα του νοσοκομείου μέσα στη νύχτα, όταν το προσωπικό είναι λιγότερο, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι υπάρχει σαφώς αναλογική σχέση ανάμεσα στον χρόνο αναμονής και στην πιθανότητα θανάτου ενός ασθενούς: όσο μεγαλύτερη είναι η πρώτη, τόσο μεγαλύτερη είναι και η δεύτερη.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας έχει θέσει από το 2004 ως στόχο η αναμονή στα επείγοντα να μην ξεπερνά τις τέσσερις ώρες. Σύμφωνα με τον δρα Ντέρεκ Πρέντις του Βασιλικού Κολλεγίου Επείγουσας Ιατρικής, «όπως πολλοί από εμάς πάντα γνωρίζαμε, αυτός ο στόχος έχει ζωτική σημασία για την ασφάλεια του ασθενούς».
Άλλες χώρες όπως η Αυστραλία και ο Καναδάς έχουν υιοθετήσει παρεμφερείς στόχους για τα νοσοκομεία τους. Όμως είναι συχνό φαινόμενο διεθνώς ο στόχος αυτός να μην "πιάνεται" λόγω ανεπάρκειας κλινών και υγειονομικού προσωπικού, καθώς επίσης αυξημένης ζήτησης από τους ασθενείς.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
20°
