Ο Αχιλλέας Γραβάνης γράφει για τις υγειονομικές και πολιτικές αστοχίες της Ευρώπης στην αντιμετώπιση της πανδημίας με το εμβόλιο της AstraZeneca
Ο ευρωπαϊκός υγειονομικός και πολιτικός χειρισμός των σπάνιων ανοσολογικών θρομβοπενικών θρομβώσεων που παρατηρήθηκαν σε ελάχιστους εμβολιασμένους με το εμβόλιο της AstraZeneca ανέδειξε σημαντικές αστοχίες στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
1)Μέρος του επιστημονικού ιατρικού κόσμου αντέδρασε έξω από μια βασική συνθήκη της Ιατρικής: τα φάρμακα έχουν ευεργετικές αλλά και δευτερογενείς (τοξικές) δράσεις.
Οι πρώτες πρέπει να υπερτερούν συντριπτικά ώστε να εκθέσουμε τους ασθενείς μας στο ρίσκο ελάχιστοι εξ αυτών να υποστούν τις συνέπειες των δεύτερων. Στην περίπτωση του προληπτικού φαρμάκου, που είναι το εμβόλιο AstraZeneca, η ιατρική αυτή συνθήκη είναι ευκρινώς εφαρμόσιμη από τα παρακάτω επιστημονικά δεδομένα: η συχνότητα εμφάνισης της σπάνιας αυτής θρόμβωσης είναι 4 με 5 περιπτώσεις ανά εκατομμύριο, όταν το 16.5% των εκατομμυρίων βαρέως νοσούντων με τον κορωνοϊο ανά τον κόσμο θα αναπτύξει σοβαρή θρόμβωση. Ο εμβολιασμός των πολλών εκατομμυρίων με το εμβόλιο AstraZeneca αποσόβησε πολλές χιλιάδες θανάτων αλλά και τα χρόνια υπομένοντα προβλήματα υγείας που συνοδεύουν τη νόσο COVID-19 σε εκατοντάδες χιλιάδες ασθενών, πολλούς μήνες μετά την ανάνηψή τους.
Το εμβόλιο προστατεύει σχεδόν 95% από τη βαριά νόσο και τον θάνατο, μετατρέποντας τη λοίμωξη COVID-19 σε μια ευκολότερα διαχειρίσιμη γριπώδη νόσο. Δυστυχώς κάποιοι λειτουργοί της ιατρικής αλλά και των ΜΜΕ παρασύρθηκαν στη δημοσιότητα εντυπωσιασμού του τρόμου, οδηγώντας αρκετούς πολίτες στην άρνηση του εμβολιασμού, ρίχνοντας δηλαδή νερό στον μύλο των αντιεμβολιαστών. Η καθυστέρηση του εμβολιαστικού προγράμματος, ιδιαίτερα στις ευρωπαϊκές χώρες, οφείλεται και σε αυτές τις άστοχες συμπεριφορές. Η Μ. Βρετανία που ξεκίνησε με καταστροφική πολιτική στην αντιμετώπιση της πανδημίας, πληρώνοντας βαρύ τίμημα σε ανθρώπινες ζωές (περίπου 127.000 θάνατοι), σήμερα με τη βοήθεια κυρίως του εμβολίου AstraZeneca πλησιάζει σε ανοσία του 65% του πληθυσμού της, βλέποντας τον αριθμό των θανάτων και των νοσηλευόμενων με COVID-19 να μειώνεται κατακόρυφα.
2) Η Ευρώπη για άλλη μια φορά λειτούργησε ως Πύργος της Βαβέλ.
Ενώ ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων παρακολουθούσε την εξέλιξη της χρήσης του εμβολίου AstraZeneca στις διάφορες χώρες και ενημέρωνε πυκνά και εμπεριστατωμένα για την κλινική εφαρμογή του, πολλές ευρωπαϊκές χώρες βιαστικά και σπασμωδικά ανέπτυσσαν δική τους πολιτική χρήσης του εμβολίου AstraZeneca, με αποτέλεσμα να αποπροσανατολίζουν τους πολίτες τους από το εμβολιαστικό πρόγραμμα. Αρχικά πρότειναν τη χρήση του στους πολίτες κάτω των 65 ετών και μετά αναίρεσαν την αρχική τους απόφαση από τα δεδομένα χορήγησης του σε εκατομμύρια εμβολιασμένους, προτείνοντας τη χορήγηση του σε αυτούς άνω των 60 ετών. Δεν είναι άσχετη με αυτή την πολιτική σύγχυσης η ευρωπαϊκή υστέρηση στον εμβολιασμό των ευρωπαίων πολιτών και μάλιστα στην ήπειρο με την ίσως ισχυρότερη διεθνώς φαρμακοβιομηχανία και τεχνολογία ανάπτυξης και παραγωγής εμβολίων.
Στην υστέρηση του ευρωπαϊκού εμβολιαστικού προγράμματος προφανώς συμμετείχε και η ανακόλουθη και εκβιαστική πολιτική της εταιρείας AstraZeneca (θα πληρώσει στο μέλλον το τίμημα του τραυματισμού του brand name της). Μια συντονισμένη Ευρώπη με σοβαρή ηγεσία θα προέβλεπε, θα προλάμβανε αυτές τις αστοχίες.
Ο σπασμωδικός χειρισμός του εμβολίου από τον πλούσιο, αναπτυγμένο κόσμο φαίνεται ως ύβρις στα μάτια των πολιτών του φτωχότερου.
3) Το εμβόλιο της AstraZeneca συντηρείται και μεταφέρεται εύκολα σε σχετικά ψηλή θερμοκρασία και είναι το φθηνότερο από τα ήδη υπάρχοντα (περίπου 1,8 ευρώ ανά δόση).
Οι φτωχές χώρες (δίχως ανεπτυγμένες υποδομές υγείας και συντήρησης φαρμάκων και βέβαια με περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες) αγωνιούν να εμβολιαστούν. Στην υποσαχάρια Αφρική του ενός δισεκατομμυρίων πολιτών ελάχιστοι έχουν εμβολιαστεί. Το ασφαλές και αποτελεσματικό εμβόλιο της AstraZeneca είναι ένα ισχυρό εργαλείο εμβολιασμού της, όπως δείχνει η εφαρμογή του σε εκατομμύρια πολίτες του πλούσιου κόσμου. Η διεθνής προσπάθεια Covax για τον εμβολιασμό του λιγότερο αναπτυγμένου και οικονομικά φτωχότερου κόσμου προσδοκά σε εμβόλια τύπου AstraZeneca.
Ο σπασμωδικός χειρισμός του εμβολίου από τον πλούσιο, αναπτυγμένο κόσμο φαίνεται ως ύβρις στα μάτια των πολιτών του φτωχότερου.
Η τυχόν αδιαφορία του πλουσιότερου κόσμου για τον φτωχότερο στο θέμα της πανδημίας θα είναι μπούμερανγκ για τον πρώτο. Εάν ο ιός «κρυφτεί» στον δεύτερο θα γυρίσει με νέα ίσως πιο επιθετικά στελέχη στον πρώτο, αναιρώντας την τεράστια προσπάθεια του στην αντιμετώπιση της. Ο κόσμος μας είναι πλέον ένα μεγάλο χωριό που κανένας δεν μπορεί να κρυφτεί, αποφεύγοντας το κακό.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
17°
