2 Απριλίου - Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού: Η «Αβάλη» ετοίμασε ενημερωτικά βιντεάκια στα οποία μιλούν παιδιά που έχουν αδέρφια στο φάσμα του αυτισμού
Πώς είναι να έχεις ένα αδερφάκι με αυτισμό; Σε ενοχλεί η στάση των άλλων απέναντί του; Σε πειράζει εσένα όταν το αδερφάκι σου λέει ή κάνει «βλακείες» μπροστά σε κόσμο; Αισθάνεσαι ότι θα κουβαλάς ένα βάρος για όλη σου τη ζωή; Αυτά και άλλα σχετικά ερωτήματα απαντούν μπροστά στην κάμερα τα δύο κορίτσια, εννέα και δεκαεννέα ετών αντίστοιχα, τα οποία έχουν αδέρφια στο φάσμα του αυτισμού στα σύντομα, ενημερωτικά και συγκινητικά βίντεο που γύρισε η «Αβάλη». «Αβάλη» σημαίνει μικρό απάνεμο λιμάνι, και έτσι λειτουργεί η ένωση, ή ο σύλλογος, σαν λιμάνι για τις οικογένειες που μεγαλώνουν παιδιά στο φάσμα του αυτισμού.
Πριν μερικά χρόνια είχα γνωρίσει μια μαμά που, επειδή είχε το θέμα μέσα στο σπίτι της, είχε σκεφτεί τρόπους να κάνει πιο ελκυστικά τα σχολικά βιβλία για τα παιδιά στο φάσμα του αυτισμού: είχε στήσει μόνη της τα βιβλία με εικόνες, με τρόπο που τραβούσε το ενδιαφέρον των παιδιών, αυτιστικών και μη, αλλά κυρίως των παιδιών στο φάσμα του αυτισμού. Είχα εντυπωσιαστεί από την αισιοδοξία της, προσπάθησα μάλιστα να της βρω τρόπο να προτείνει αυτές τις ωραίες ιδέες στους κατάλληλους φορείς και σε εκδότες, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Το έχω πάντα στο μυαλό μου, το ζωηρό ύφος της μαμάς αυτής όταν μου έλεγε «Μα θα είναι τόσο πιο αποτελεσματική η εκπαίδευση αν συνοδεύεται από τις σωστές εικόνες!» Πιστεύω και τώρα ότι, ναι, αν τα βιβλία για παιδιά στο φάσμα του αυτισμού ήταν φτιαγμένα όπως πρότεινε η συγκεκριμένη μαμά, η κυρία Λία Μπακλιώρη, με ωραίες εικόνες, σχέδια και σχεδιαγράμματα, τα παιδιά θα βοηθιόντουσαν πολύ…
Τέλος πάντων, όπως είπα δεν τα κατάφερα, δεν έχω τις σωστές γνωριμίες ή και ντιπ καθόλου, και είναι κρίμα που τα παιδιά στο φάσμα αναγκάζονται να μαθαίνουν με πολλή δυσκολία, μέσα από βιβλία που δεν είναι φτιαγμένα, σχεδιασμένα για εκείνα παρά για άλλα παιδιά, συνηθισμένα. Έτσι πρέπει να ξεχωρίζει κανείς τα παιδιά, όχι σε νορμάλ και μη, παρά σε συνηθισμένα και ασυνήθιστα. Το κοινωνικό στίγμα που συνοδεύει τον αυτισμό είναι ένα σκέτο στίγμα που θα έπρεπε να ήταν ξεπερασμένο εδώ και χρόνια, γιατί τα παιδιά είναι χαρισματικά, ιδιαίτερα, με αυξημένες ικανότητες σε μη-καθημερινούς τομείς και κεραίες που τα κάνουν να μοιάζουν ακόμα πιο διαφορετικά… Μιλάω για τα παιδιά γενικά, αλλά κυρίως για τα παιδιά στο φάσμα του αυτισμού.
Την Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης απέναντι στον Αυτισμό απλώς ας ξέρουμε τι σημαίνει η ημέρα κaι, αν γίνεται, ας μη γυρνάμε από την άλλη μεριά επειδή νιώθουμε άβολα. Είναι κρίμα…
«Αβάλη», γονεϊκός φορέας για παιδιά, εφήβους και ενήλικους στο φάσμα του Αυτισμού. Παλλήνη, Αττική, 6973337500, 6944341052, facebook.com/avali.daf, zoumemazi.org
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
