Health & Fitness

Ο αγώνας δρόμου των κοινωνικών λειτουργών στα νοσοκομεία αναφοράς

“Πείτε του χρόνια πολλά”, “Δεν τον ξεχνάμε” είναι συνήθως τα μηνύματα που μεταφέρουν οι συγγενείς των ασθενών στους κοινωνικούς λειτουργούς

123648844_3742119349154412_1469692113229505605_n1.jpg
Κατερίνα Καμπόσου
ΤΕΥΧΟΣ 766
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Οι κοινωνικοί λειτουργοί του Παπανικολάου

Μιλήσαμε με τους κοινωνικούς λειτουργούς του νοσοκομείου Παπανικολάου που επικοινωνούν με τους συγγενείς των ασθενών covid για να τους στηρίξουν ψυχολογικά

Οι κοινωνικοί λειτουργοί στα νοσοκομεία αναφοράς δίνουν τη δική τους «μάχη» καθημερινά, στις δύσκολες καταστάσεις που δημιουργούνται από το φορτισμένο κλίμα που επικρατεί εκτός των ΜΕΘ. Είναι κατά κάποιο τρόπο οι ενδιάμεσοι ανάμεσα στους ασθενείς και τους συγγενείς τους, με τους οποίους επικοινωνούν ώστε να τους στηρίξουν ψυχολογικά. Η κ. Βαρβάρα Τσόφλη, με 20 περίπου χρόνια υπηρεσίας στην κοινωνική υπηρεσία του Νοσοκομείου Παπανικολάου, μας μιλά εκ μέρους των κοινωνικών λειτουργών του νοσοκομείου. Η σημερινή πρωτόγνωρη κατάσταση είναι από τις πιο δύσκολες που είχε να αντιμετωπίσει ποτέ στο επάγγελμά της, όπως μας εξηγεί.

«Οι ασθενείς με covid φτάνουν στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο χωρίς όμως κάποιον δικό τους μαζί λόγω της μεταδοτικότητας του ιού. Τότε ξεκινά και η ταλαιπωρία των οικογενειών τους. Τα τηλέφωνα δεν σταματούν να χτυπούν. Εμείς βρίσκουμε σε ποια κλινική και δωμάτιο νοσηλεύονται οι ασθενείς, ενημερώνουμε τους συγγενείς και μεταφέρουμε τα μηνύματά τους στους νοσηλευόμενους με τη βοήθεια του νοσηλευτικού προσωπικού. “Πείτε του χρόνια πολλά”, “Δεν τον ξεχνάμε” είναι συνήθως τα μηνύματα που μας αφήνουν, ενώ δεν λείπουν και τα τηλεφωνήματα συγγενών από το εξωτερικό που αγωνιούν για τους ανθρώπους τους.

» Στο γραφείο ενημέρωσης κοινού, έχει διαμορφωθεί ένας ειδικός χώρος όπου παραλαμβάνουμε πακέτα συγγενών για τους ασθενείς. Γράμματα, φορτιστές και προσωπικά είδη πρώτης ανάγκης, τα οποία διανέμονται στις κλινικές από το γραφείο της εποπτείας. Οι συγγενείς πολλές φορές ζητούν απεγνωσμένα από εμάς και μια ιατρική ενημέρωση για την κατάσταση που είναι ο άνθρωπός τους. Ερχόμαστε σε δύσκολη θέση γιατί αυτό είναι έργο των γιατρών. Η αγωνία τους εξελίσσεται σε εκνευρισμό κι εμείς πρέπει να διαχειριστούμε τον θυμό τους σαν σάκοι του μποξ. Άλλοι συγγενείς κλαίνε σαν μικρά παιδιά. Χρειάζεται γερό στομάχι. 

 » Δεν λείπουν και οι περιπτώσεις ασθενών που μπορεί να νοσηλεύονται για περισσότερο από ένα μήνα και δεν εμφανίζεται κάποιος δικός τους να τους αναζητήσει. Πρόκειται συνήθως για μοναχικούς υπερήλικες που στερούνται περιβάλλοντος και σε αυτή την ειδική περίπτωση, αν καταλήξουν, εμείς αναλαμβάνουμε τις συνεννοήσεις με τα γραφεία τελετών για την παραλαβή των σορών. Θα έλεγε κανείς ότι είμαστε κατά κάποιον τρόπο οι μοναδικοί συγγενείς των ανθρώπων αυτών.

» Κουράγιο παίρνουμε από τα χειρόγραφα ευχαριστήρια μηνύματα που συνοδεύουν πολλές φορές τα πακέτα που φτάνουν για τους ασθενείς με Covid ή μέσα από τα τηλέφωνα των ίδιων όταν αναρρώνουν και παίρνουν εξιτήριο».

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Σταυροδρόμια: Μια σειρά συναντήσεων της ΕΕΨΨ εμπλουτίζει τον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε τη ζωή μας
Σταυροδρόμια: Σειρά συναντήσεων της ΕΕΨΨ εμπλουτίζει τον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε τη ζωή μας

Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.