- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Στην πρώτη γραμμή μαζί με τη γυναίκα του
«Το πιο δύσκολα διαχειρίσιμο κομμάτι είναι η ανάγκη των συγγενών να μάθουν νέα για την υγεία των δικών τους ανθρώπων. Οι ασθενείς με covid είναι απομονωμένοι...»
Ένας νοσηλευτής περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας εν μέσω της πανδημίας του κορωνοϊού
Ένας 40χρονος ασθενής νοσηλεύεται διασωληνωμένος στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Η σύζυγός του τού στέλνει ένα γράμμα. Του ζητάει να γίνει γρήγορα καλά και να επιστρέψει στο σπίτι για να δει τις ζωγραφιές που του ετοίμασε ο γιος τους. Μετά από δύο μήνες στην εντατική, ο ασθενής ανοίγει τα μάτια του και αποκτά και πάλι επαφή με το περιβάλλον, ο Μάκης, ο νοσηλευτής του, του διαβάζει και του ξαναδιαβάζει το γράμμα της γυναίκας του, συγκινημένος. Φαίνεται πως τα λόγια της του έδωσαν δύναμη. Ο 40χρονος τα κατάφερε, βγήκε τελικά από το νοσοκομείο και συνεχίζει φυσιοθεραπείες στο σπίτι του, δίπλα στη γυναίκα του και το παιδί του.
«Οι νοσηλευτές είμαστε εκεί για να δίνουμε κουράγιο στους ασθενείς. Ωστόσο, προσπαθούμε να μη δενόμαστε... », λέει ο Μάκης, νοσηλευτής σε μεγάλο νοσοκομείο αναφοράς της Αθήνας. Εκείνος αλλά και η σύζυγός του δουλεύουν σε μονάδες covid του ίδιου νοσοκομείου. Από τον Μάρτιο η ζωή τους έχει αλλάξει. Όταν εκείνος δουλεύει βράδυ, εκείνη δουλεύει πρωί, κι όταν εκείνη δουλεύει βράδυ, εκείνος δουλεύει πρωί... Η επιστροφή στο σπίτι είναι μία ολόκληρη ιεροτελεστία. Ρούχα στο μπαλκόνι, παπούτσια στο μπαλκόνι και αποστείρωση με ατμοκαθαριστή... Έχουν δύο ανήλικα παιδιά που αγωνιούν κάθε φορά που ο μπαμπάς ή η μαμά πηγαίνουν στη δουλειά. «Πιο πολύ τους ενοχλεί να λείπει η μητέρα τους τα βράδια...», εξηγεί ο Μάκης. «Εκεί βουρκώνουν. Κάθε φορά που φεύγουμε μας ζητούν να υποσχεθούμε ότι θα γυρίσουμε πίσω... Ακούνε συμμαθητές τους να λένε ότι ο ιός δεν υπάρχει, τη στιγμή που οι ίδιοι έχουν δύο γονείς που δίνουν κάθε μέρα μάχη στο πλευρό των ασθενών. Προσπαθούμε να μη φέρνουμε τη δουλειά στο σπίτι, για χάρη των παιδιών, αλλά δεν είναι πάντα εύκολο... Κάποιες φορές μιλάμε με τα μάτια...»
Ο Μάκης διορίστηκε στο νοσοκομείο πριν από 20 περίπου χρόνια. Εκεί γνώρισε τη σύζυγό του. Η ζωή στο νοσοκομείο δεν ήταν ποτέ εύκολη... από τον Μάρτιο και μετά, όμως, οι εικόνες είναι πρωτόγνωρες. «Το πιο δύσκολα διαχειρίσιμο κομμάτι είναι η ανάγκη των συγγενών να μάθουν νέα για την υγεία των δικών τους ανθρώπων. Οι ασθενείς με covid είναι απομονωμένοι... Φανταστείτε γονείς να ρωτούν για το παιδί τους... και να μην έχουν άλλον τρόπο να μάθουν. Ή φανταστείτε παιδιά να θέλουν να μάθουν για τους γονείς τους...»
Οι ασθενείς δεν τους βλέπουν, έχουν μάθει όμως να τους αναγνωρίζουν από τη φωνή. Όταν τα νέα είναι ευχάριστα... οι νοσηλευτές κάνουν βιντεοκλήσεις για να φέρουν σε επαφή τους αρρώστους με τους δικούς τους ανθρώπους. Πρόσφατα, ο Μάκης έκανε μία βιντεοκλήση με το κινητό του τηλέφωνο για να μιλήσει μια μητέρα με την κόρη της. Αυτές είναι οι όμορφες στιγμές, όσο για τον θάνατο... «Ο θάνατος πάντα ήταν δύσκολος... είναι η στιγμή που νιώθουμε ότι αποτύχαμε, ότι οι κόποι μας δεν απέδωσαν». Κάποιοι συνεχίζουν να μην πιστεύουν στην ύπαρξη του ιού, πάντως, τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυγός του... έχουν να δουν τους γονείς τους από τον περασμένο Μάρτιο.