Πώς έκανα το εμβόλιο της Pfizer

Τη λένε Μαίρη, είναι 46 ετών, υγιής, χωρίς υποκείμενα νοσήματα, ζει και εργάζεται στο Λονδίνο και τους τελευταίους 10 μήνες, ανησυχεί σχεδόν καθημερινά μήπως μολυνθεί από κορωνοϊό. Έχει κάνει αρκετά τεστ, είτε επειδή είχε κάποιο ύποπτο σύμπτωμα, είτε επειδή ήρθε σε επαφή με ένα επιβεβαιωμένο κρούσμα, είτε επειδή βρέθηκε σε έναν χώρο όπου υπήρχαν άνθρωποι που ήταν θετικοί στον κορωνοϊό. Τον τελευταίο μήνα κάνει τα rapid tests δύο φορές την εβδομάδα στο σπίτι της και παίρνει τα αποτελέσματα μέσα σε λίγα λεπτά, όπως σχεδόν και όλο το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό της Μεγάλης Βρετανίας, επίσης –και πάλι όπως όλοι οι συνάδελφοί της– έχει κάνει τεστ αντισωμάτων για τον κορωνοϊό πριν λίγους μήνες, το οποίο βγήκε δυστυχώς αρνητικό. Παίρνει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να προστατεύεται και κυρίως να προστατεύει τους γύρω της από τον κορωνοϊό. Γιατί ανησυχεί τόσο; Γιατί προσέχει τόσο; Επειδή –εκτός όλων των άλλων– είναι ακτινοθεραπεύτρια σε ένα μεγάλο νοσοκομείο του Λονδίνου, δουλεύει με καρκινοπαθείς και θεωρεί ηθική υποχρέωσή της να κάνει ό,τι περισσότερο μπορεί ώστε να μην μεταδώσει τον ιό στους ασθενείς της.

Κάπως έτσι θα μπορούσε να ξεκινάει η ιστορία της Μαίρης που ένιωσε τεράστια ανακούφιση αλλά και κάποια μικρή ανησυχία όταν έμαθε ότι ξεκινά ο εμβολιασμός για τον κορωνοϊό στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μάλιστα οι ειδικοί ανακοίνωσαν τις 9 ομάδες που με σειρά προτεραιότητας θα λάμβαναν το εμβόλιο και που, σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, αντιπροσώπευαν το 90 με 99% όσων κινδύνευαν να πεθάνουν από τον κορωνοϊό. Ποιες είναι αυτές οι ομάδες; Κατά προτεραιότητα:

1. Όσοι ηλικιωμένοι ζουν σε κλειστές δομές καθώς και οι φροντιστές τους.
2. Όσοι είναι πάνω από 80 ετών και το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης με τον κορωνοϊό
3. Όσοι είναι άνω των 75 ετών
4. Όσοι είναι άνω των 70 ετών και επίσης άνθρωποι εξαιρετικά ευάλωτοι για ιατρικούς λόγους
5. Όσοι είναι άνω των 65 ετών
6. Άτομα από 16 ως 64 ετών που έχουν κάποιο σοβαρό υποκείμενο νόσημα
7. Όσοι είναι άνω των 60 ετών
8. Όσοι είναι άνω των 55 ετών
9. Όσοι είναι άνω των 50 ετών.

«Το χρονικό του εμβολιασμού μου»: Η ακτινοθεραπεύτρια από το Ην. Βασίλειο περιγράφει πώς έκανε το εμβόλιο της Pfizer

«Όταν έμαθα ότι ξεκινάει ο μαζικός εμβολιασμός στο Ηνωμένο Βασίλειο σκέφτηκα –βάσει των όσων είχα διαβάσει και ακούσει– ότι θα ήμουν κάπου στη μέση όσων θα καλούνταν για να εμβολιαστούν. Όταν όμως πήγα στο νοσοκομείο στις 9 Δεκεμβρίου, μία από τις νοσοκόμες που δουλεύουμε μαζί μού είπε ότι έκανε το εμβόλιο στο τέλος της βάρδιας την προηγούμενη ημέρα. Πώς; Η συνάδελφός της, που έκανε τα εμβόλια –σε έναν συγκεκριμένο χώρο στο νοσοκομείο, που είχε διαμορφωθεί ειδικά– της είπε προς το τέλος της ημέρας ότι είχαν κάποιες δόσεις εμβολίου που τους περίσσευαν και δεν ήθελαν να πάνε χαμένες. Μου είπε λοιπόν ότι ήταν πιθανό αυτό να συνέβαινε και πάλι και να είχαν δόσεις που περίσσευαν. Ρωτώντας έμαθα ότι και άλλοι συνάδελφοι έκαναν το εμβόλιο, επειδή υπήρχαν περισσευούμενα. Μίλησα και με αυτούς και μου είπαν ότι δεν είχαν ιδιαίτερες παρενέργειες, εκτός ίσως από λίγο πόνο στο χέρι τους. Όταν άκουσα τις εμπειρίες τους ομολογώ ότι ένιωσα πιο ήσυχη.

Εκείνη την ημέρα δούλευα μέχρι αργά και ήξερα ότι θα γίνονταν εμβόλια στο νοσοκομείο μέχρι τις 8. Έτσι, κατά τις 7:30 πήγα και ρώτησα αν θα μπορούσα να το κάνω. Μου είπαν ότι έπρεπε να τηλεφωνήσω σε ένα συγκεκριμένο νούμερο για να μου πουν. Τηλεφώνησα, μου είπαν ότι πράγματι περίσσευε κάποιο και στη συνέχεια μου έκαναν διάφορες ερωτήσεις. Μάλιστα κάποιες τις επανέλαβαν και περισσότερες από μία φορές και αυτό με έκανε να νιώσω μεγάλη ασφάλεια. Οι πιο βασικές ερωτήσεις ήταν αν είχα πάρει μέρος σε κάποια κλινική δοκιμή για εμβόλιο κατά του κορωνοϊού, αν χρειάζεται να έχω γενικά μαζί μου ένεση αδρεναλίνης –όπως έχουν οι άνθρωποι που υποφέρουν από σοβαρές αλλεργίες– και αν παίρνω αντιπηκτικά φάρμακα. Απάντησα αρνητικά σε όλες, μου είπαν ότι μπορούσα να εμβολιαστώ και έτσι κάθισα και περίμενα τη σειρά μου. Όσο περίμενα, παρατήρησα ότι λίγο μπροστά από εμένα ήταν μία γιατρός με την οποία δουλεύουμε μαζί, την οποία εμπιστεύομαι, θαυμάζω και θεωρώ πολύ έξυπνη. Όταν είδα ότι ήταν εκεί για να κάνει κι εκείνη το εμβόλιο, ένιωσα ακόμα πιο σίγουρη και ασφαλής για την απόφασή μου.

Κάπως έτσι, στις 8:20 το βράδυ μού έκαναν το εμβόλιο. Μου είπαν να περιμένω στον χώρο για περίπου 15 λεπτά για να βεβαιωθούν ότι δεν θα είχα κάποια αλλεργική αντίδραση και μετά να φύγω για το σπίτι μου. Έτσι και έγινε. Δεν έπαθα τίποτε και έφυγα.

Το βράδυ στο σπίτι μου είχα έναν ελαφρύ πονοκέφαλο, μία αναστάτωση στην κοιλιά μου και με πόναγε λίγο το χέρι μου αλλά την επόμενη ημέρα ήμουν μία χαρά. Νωρίτερα, όταν έκανα το εμβόλιο με είχαν προειδοποιήσει ότι μπορεί να είχα κάποιους πόνους και μου είχαν δώσει και ένα φυλλάδιο που είχε περισσότερες πληροφορίες και οδηγίες σχετικά με το πού θα έπρεπε να απευθυνθώ αν είχα κάποια σοβαρότερη παρενέργεια. Επίσης, αφού έκανα το εμβόλιο, μου έκλεισαν ραντεβού στις 4 Ιανουαρίου για την επόμενη δόση. Τέλος, μου σύστησαν να συνεχίσω να είμαι προσεκτική όσον αφορά στα μέτρα που όλοι λαμβάνουμε ώστε να μην κολλήσουμε κορωνοϊό (μάσκα, αποστάσεις, πλύσιμο χεριών κ.λπ.) γιατί θεωρητικά θα μπορούσα να κολλήσω και να το μεταδώσω και σε άλλους ανθρώπους.

«Έκανα μία συνειδητή επιλογή»

Έκανα το εμβόλιο επειδή ήθελα να προστατέψω τους ασθενείς μου και τους συγγενείς μου που έχουν υποκείμενα νοσήματα. Ο κυριότερος λόγος όμως ήταν ότι ήθελα να δώσω ένα παράδειγμα. Πολλοί από τους συγγενείς μου έχουν άγχος και φόβο σε σχέση με το εμβόλιο επειδή έχουν ακούσει όλες αυτές τις θεωρίες συνομωσίας. Μου έχει κάνει εντύπωση που φοβούνται ακόμα και άνθρωποι που είναι πολύ λογικοί. Μάλιστα η ξαδέρφη μου, που δουλεύει κι εκείνη σε νοσοκομείο στη βόρεια Ιρλανδία, μου έλεγε ότι ακόμα και γιατροί εκεί έλεγαν ότι δεν θέλουν να κάνουν το εμβόλιο της Pfizer επειδή τους φαίνεται ότι εγκρίθηκε πολύ γρήγορα και θα ήθελαν να περιμένουν εκείνο της Οξφόρδης, επειδή βασίζεται σε μία τεχνολογία που ήδη γνωρίζουν.

Στην αρχή φοβόμουν κι εγώ. Έλεγα ότι θα περίμενα να το κάνουν οι άλλοι και να δω τι θα γίνει. Όμως όταν είδα ότι υπήρχε ένας γενικός φόβος που κυριαρχούσε, είπα δεν θα ακούσω ούτε φόβους, ούτε θεωρίες συνομωσίας. Θα ακούσω την επιστήμη και μόνο. Άλλωστε τα εμβόλια είναι μία από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις. Εκμεταλλεύτηκα λοιπόν την ευκαιρία που μου δόθηκε και έκανα το εμβόλιο και μάλιστα νωρίτερα από τη σειρά μου, ώστε να πω και στους αγαπημένους μου: «Κοιτάξτε. Είναι ασφαλές, δεν έπαθα τίποτε. Μη φοβάστε να το κάνετε»

«Για το γενικό καλό»

Είμαι χαρούμενη που το έκανα. Νιώθω ότι έκανα κάτι για το γενικό καλό. Άλλωστε, για να δημιουργηθεί ανοσία από το εμβόλιο θα πρέπει να το κάνουν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι. Νιώθω πιο ήσυχη γνωρίζοντας ότι –αφού κάνω και τη δεύτερη δόση– θα έχω πολύ μικρότερες πιθανότητες να κολλήσω κορωνοϊό αλλά και να τον μεταδώσω σε κάποιον άλλον, όπως είναι για παράδειγμα οι καρκινοπαθείς ασθενείς μου. Θέλω να είμαστε όλοι πιο ασφαλείς. Μου αρέσει η ιδέα ότι, όταν θα έχουμε όλοι κάνει το εμβόλιο και όλο αυτό θα είναι πίσω μας, θα μπορούν οι ασθενείς να φέρνουν και πάλι κάποιον συνοδό μαζί τους όταν έρχονται για τη θεραπεία τους γιατί όλο αυτό το διάστημα αναγκάζονται να έρχονται μόνοι τους –για λόγους ασφαλείας– και, πιστέψτε με, είναι δύσκολο…»