Εθελοντές αιμοδότες της Βloode εξηγούν στην Athens Voice αν είναι ασφαλής η αιμοδοσία στις μέρες του κορωνοϊού.
Μία από τις συνέπειες της επέλασης του κορωνοϊού τους τελευταίους μήνες είναι η μεγάλη μείωση των αποθεμάτων αίματος τόσο εξαιτίας της απαγόρευσης της κυκλοφορίας, όσο και από τη δικαιολογημένη επιφυλακτικότητα των αιμοδοτών να πάνε στα νοσοκομεία φοβούμενοι μήπως έρθουν σε επαφή με τον ιό. Αυτό όμως θέτει σε κίνδυνο τη ζωή πολλών συνανθρώπων μας που χρειάζονται αίμα αυτή τη δύσκολη περίοδο είτε για κάποια μετάγγιση είτε για μια δύσκολη χειρουργική επέμβαση. Σύμφωνα με τα νεότερα στοιχεία, η μείωση στις συλλεγόμενες μονάδες αίματος φτάνει ως και 40%. Άρα είναι αναγκαίο όσο ποτέ να υπενθυμίσουμε πόσο σημαντικό είναι να προσφέρουμε με αυτόν τρόπο, όσοι μπορούμε.
Η διαδικασία αιμοδοσίας την εποχή του κορωνοϊού είναι πολύ απλή και ακίνδυνη. Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας, οι τελευταίες μελέτες κινδύνου αποδεικνύουν ότι ο Covid19 δεν μεταδίδεται μέσα απο τη διαδικασία μετάγγισης του αίματος και των παράγωγών του και έχουν τεθεί σε ισχύ αυστηρά μέτρα για να διασφαλίζεται η ασφάλεια του αίματος και των αιμοδοτών. Κατά τα άλλα η διαδικασία είναι η γνωστή και υπάρχει μεγάλη ανάγκη για προσφορά. Μας το επιβεβαιώνουν και κάποιοι από τους νεαρούς εθελοντές που εξηγούν γιατί σήμερα περισσότερο από ποτέ συνεχίζουν να υποστηρίζουν εκείνους που έχουν ανάγκη από αίμα. Τους συναντήσαμε στο Σεράφειο του Δήμου Αθηναίων σε μία μέρα αιμοδοσίας που διοργάνωσε η ομάδα του Bloode* με το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας.
«Ξεκίνησα να δίνω αίμα εθελοντικά το 2017, όταν χρειάστηκε αίμα φίλος ενός φίλου μου που χρειάστηκε να κάνει μια αρκετά σοβαρή καρδιοχειρουργική επέμβαση, ευτυχώς η ομάδα αίματός μου ταίριαζε για να μπορέσω να βοηθήσω και τελικά πήγε καλά! Έκτοτε δεν φοβάμαι να δώσω αίμα, ακόμη και αυτές τις μέρες του κορωνοϊού. Στην αρχή ήμουν επιφυλακτική για τη μετακίνηση αλλά δεν γίνεται να μείνουμε εντελώς άπραγοι μέσα στα σπίτια μας αυτό το διάστημα. Επομένως το πήρα απόφαση να έρθω σήμερα! Πρόσφατα είχα κάνει εξετάσεις για να ξέρω ότι είμαι καλά στην υγεία μου και μου έκαναν θερμομέτρηση στη είσοδο του Σεράφειου. Ποτέ δεν ξέρεις πόσο καλό μπορείς να κάνεις με αυτή την κίνηση και από την άλλη σκέφτομαι ότι αν χρειαστώ η ίδια κάποια στιγμή αίμα σίγουρα θα βρεθεί κάποιος να με βοηθήσει, επόμενως γιατί να μην το κάνω κι εγώ τώρα ακόμη και για κάποιον άγνωστο; Την προηγούμενη φορά που πήγα για αιμοδοσία ήταν για ένα παιδί που δεν ήξερα καν αλλά είδα στα social media τη δημόσια ανάρτηση με την οποία έκανε έκκληση για αίμα. Θα πρότεινα σε όλα τα νέα παιδιά που έχουν τη δυνατότητα, να το κάνουν. Για να παρακινηθούν, επειδή πολλοί μπορεί να μη γνωρίζουν, ίσως χρειάζονται να γίνουν περισσότερες ενημερώσεις στα πανεπιστήμια».
Δίνω ανά εξάμηνο αίμα από τότε που πήγαινα στο λύκειο. Ξεκίνησα στο νοσοκομείο της Μυτηλήνης, από εκεί όπου κατάγομαι. Στην αρχή φρίκαρα με τη βελόνα και με την ιδέα της ένεσης αλλά τελικά το συνήθισα, άλλωστε κρατάει περίπου 2 λεπτά η διαδικασία. Εκείνη τη μέρα με παρακίνησε η οικογένειά μου που ήταν ήδη εθελοντές αιμοδότες και από τότε θέλω να το κάνω για όσο μπορώ και ενημερώνομαι για κέντρα αιμοδοσίας απο το Bloode. Δεν το θεωρώ κάτι ουάου, αλλά μια καθημερινή συνηθισμένη πράξη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πριν λίγα χρόνια σε ημέρα αιμοδοσίας στο Πολυτεχνείο που άρχισαν να λιποθυμούν οι εθελοντές-φοιτητές από ζαλάδα ή φόβο ο ένας μετά τον άλλον. Τα social media δεν πιστεύω ότι ενθαρρύνουν αυτό το διάστημα με τον κορωνοϊό τον κόσμο για αιμοδοσίες παρόλο που η ανάγκη είναι μεγάλη, έτσι αυτές τις μέρες θα έρθουν να δώσουν αίμα κυρίως όσοι το κάνουν χρόνια και έχουν εξοικείωση με τη διαδικασία».
Αντώνης Παπαδόπουλος, υπεύθυνος ATHENS DIGITAL LAB
«Θυμάμαι την πρωτη μου αιμοδοσία κάπου στο λύκειο παρέα με την παρέα μου. Είχε χρειαστεί αίμα η γιαγιά κάποιου από την παρέα, βέβαια τότε ήμασταν πολύ μικροί για να καταλάβουμε τι σημαίνει αιμοδοσία. Μετά το έβλεπα και σαν αφορμή να παίρνω καμία άδεια ως φαντάρος στο στρατό. Τελικά όμως έφτασαν να δίνω αίμα εδώ και 19 χρόνια δύο φορές τον χρόνο μέχρι και σήμερα. Το να δώσεις αίμα ακόμα και στις μέρες του κορωνοϊού είναι ασφαλές, τα μέτρα ασφαλείας είναι ξεκάθαρα, η αιμοδοσία σήμερα γίνεται σε χώρο εκτός νοσοκομείου και με το Blood-e παίρνει 2 λεπτά να κλειστεί το ραντεβού. Μάλιστα συνεργάζεται με το Beat οπότε σε πάει και σε φέρνει για να γλιτώσεις την έκθεση στα μέσα, αν δεν έχεις αυτοκίνητο. Όταν δίνω αίμα προσωπικά δεν νιώθω ούτε πόνο ούτε κούραση, το θεωρώ υποχρέωσή μου κατά κάποιο τρόπο εφόσον τηρώ τις προϋποθέσεις να το κάνω. Αυτό που έχω κρατήσει από την εμπειρία μου σε αιμοδοσία είναι ότι δεν έχει σημασία το μέγεθος του ανθρώπου. Σε μία απ τις πρώτες μου αιμοδοσίες πήγα με έναν φίλο μου αθλητή, δίμετρο και αρκετά μυώδης. Με το που σηκώθηκε τον έπιασε φοβία για το αίμα και σωριάστηκε. Δίπλα του όμως έδινε αίμα ένας πολύ μικρόσωμος φίλος, ο οποίος όχι απλώς δεν έπαθε κάτι αλλά του έκανε πλάκα. Η αντίθεση αυτή στην εικόνα κατά το σκηνικό είχε πλάκα!»
* Το Bloode είναι η πρώτη διαδικτυακή κοινότητα σχετικά με το αίμα και την εθελοντική αιμοδοσία, με στόχο την αύξηση των εθελοντών αιμοδοτών στην Ελλάδα απο το 2014. Βρέθηκε στη μάχη για την αντιμετώπιση του προβλήματος από την αρχή της πανδημίας συγκεντρώνοντας και προβάλλοντας τα σημεία στα οποία γίνονται αιμοδοσίες εκτός δημοσίων νοσοκομείων, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ, και, δημιουργώντας μία ειδική ομάδα η οποία ανταποκρίνεται σε πραγματικό χρόνο στα ερωτήματα των εθελοντών. Σύμφωνα με τον Παναγιώτη Κατσιβέλα, πρόεδρο του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας, με τις δράσεις αιμοδοσίας δημιουργείται ένα κίνημα ανθρώπων μέσα στην κοινωνία που έχει αυξημένη την κοινή συνείδηση της συνύπαρξης δίνοντας τη δική τους απάντηση στις μεγάλες κρίσεις.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
12°
