Για κάθε επιβεβαιωμένο κρούσμα κορωνοϊού μπορεί να υπάρχουν άλλα 10 που δεν έχουν ανιχνευθεί και συμβάλλουν κατά 80% στην εξάπλωσή του, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Σε κάθε γνωστό επιβεβαιωμένο κρούσμα κορωνοϊού αντιστοιχούν τουλάχιστον πέντε έως 10 άλλες περιπτώσεις που ακόμη δεν έχουν ανιχνευθεί, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη, η οποία προσπαθεί να δώσει απάντηση σε δύο βασικά ερωτήματα: πόσοι άνθρωποι βρίσκονται γύρω μας με μη διαγνωσμένη λοίμωξη και πόσο πιθανό είναι να κολλήσουν άλλους.
Καθένα από τα συνήθως πιο ήπια περιστατικά -με ελαφρά έως μηδαμινά συμπτώματα- είναι κατά προσέγγιση κατά το ήμισυ μολυσματικό σε σχέση με τα επιβεβαιωμένα κρούσματα, σύμφωνα με τις νέες επιστημονικές εκτιμήσεις. Αλλά επειδή όλα μαζί είναι πολλά, ευθύνονται σχεδόν για το 80% των νέων περιστατικών, πράγμα που εξηγεί την ταχεία εξάπλωση της νόσου σε αρκετές χώρες, παρόλο που μπορεί να υπάρχουν διαφορές από χώρα σε χώρα, όσον αφορά το ποσοστό των «κρυφών» κρουσμάτων κορωνοϊού.
Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Βρετανία και το Χονγκ Κονγκ, με επικεφαλής τον καθηγητή περιβαλλοντικής υγείας Τζέφρι Σάμαν του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ανέλυσαν την εξάπλωση στην Κίνα του κορωνοϊού SARS-CoV-2 που προκαλεί τη νόσο Covid-19, προτού η κινεζική κυβέρνηση εφαρμόσει τα δρακόντεια μέτρα της.
Μόνο το 14% των πραγματικών κρουσμάτων του κορωνοϊού εκτιμάται ότι είχαν διαγνωστεί στην Κίνα στην αρχική φάση
Οι επιστήμονες -με βάση το νέο μαθηματικό-επιδημιολογικό μοντέλο τους- εκτιμούν ότι από πέρυσι το Δεκέμβριο, που εμφανίστηκε η νόσος στη Γουχάν, έως το τέλος του Ιανουαρίου όταν η κινεζική κυβέρνηση άρχισε να παίρνει πολύ σοβαρά το ζήτημα, περίπου έξι στις επτά περιπτώσεις του κορωνοϊού έμειναν χωρίς διάγνωση. Μόνο το 14% των πραγματικών κρουσμάτων εκτιμάται ότι είχαν διαγνωστεί στην Κίνα στην αρχική φάση, μια κατάσταση που θεωρείται ότι είναι ανάλογη με τη σημερινή σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Τα διαγνωσμένα κρούσματα αυξήθηκαν στο 60% των πραγματικών στην Κίνα, μόνο όταν εφαρμόστηκαν εκτεταμένα τεστ στον πληθυσμό.
Η μελέτη εκτιμά ότι, με βάση την κινεζική εμπειρία, ο ρυθμός μετάδοσης του ιού σε τρίτους από καθέναν από τους μη διαγνωσμένους φορείς της λοίμωξης είναι το 55% του ρυθμού μετάδοσης από τα διαγνωσμένα περιστατικά. Επειδή όμως οι μη διαγνωσμένες λοιμώξεις είναι συνολικά πολλαπλάσιες των διαγνωσμένων, τελικά τα «κρυφά» κρούσματα ευθύνονται σχεδόν για τα τέσσερα στα πέντε νέα κρούσματα (το 79%).
«Είναι τα κρούσματα που δεν έχουν ανιχνευθεί, αυτά που στην ουσία καθοδηγούν την εξάπλωση και την ανάπτυξη της επιδημίας. Οι μη διαγνωσμένες λοιμώξεις, που τείνουν να είναι ηπιότερες, διανέμουν ευρύτερα τον ιό και συμβάλλουν καθοριστικά σε αυτό που ονομάζουμε αθόρυβη μετάδοσή του, καθώς περνάει κάτω από το ραντάρ», ανέφερε ο κ. Σάμαν.
«Αν π.χ. έχουμε 3.500 επιβεβαιωμένα κρούσματα κορωνοϊού στις ΗΠΑ, στην πραγματικότητα αυτά μπορεί να είναι γύρω στα 35.000», πρόσθεσε και τόνισε ότι «το να κολλήσεις τη νόσο από κάποιον με ήπια συμπτώματα, δεν σημαίνει ότι εξίσου ήπια θα είναι και η δική σου περίπτωση. Εσύ μπορεί να καταλήξεις στη μονάδα εντατικής θεραπείας».
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
