Τελικά Τάσο, τι φάγατε μετά τον Μαραθώνιο;

Τις επόμενες ώρες από το τέλος 37ου Κλασικού Μαραθώνιου της Αθήνας, ο κόσμος μιλούσε για τον νικητή Τζον Κόμεν, για τον πρώτο Έλληνα και 3ο στη γενική κατάταξη, Κωνσταντίνο Γκελαούζο.

Τις επόμενες μέρες ασχολήθηκε με τον Τάσο, τον τύπο του οποίου η οικογένεια φρόντισε να του στείλει μηνύματα εμψύχωσης, την ώρα που αυτός έτρεχε.

Κάπου στη Μεσογείων, στο ύψος του Χολαργού, η γυναίκα του Αναστασία, ο γιος του Βασίλης και άλλοι φίλοι τους περίμεναν για να δώσουν το δικό τους στίγμα, τη δική τους πινελιά εμψύχωσης. Όχι μόνο με φωνές και χειροκροτήματα, αλλά και με πλακάτ, που είναι πια αρκετά της μόδας. Κάθε μέλος της παρέας κρατούσε κι από ένα μήνυμα, όμως αυτό που έγραψε Ιστορία ήταν το περίφημο «Τάσο κοντεύεις; Πεινάμε»!

Κάποιος το είδε, το ανέβασε στα social media και στη συνέχεια το story πήρε την αναμενόμενη εξέλιξη. Πολλά sites της χώρας αναπαρήγαγαν τη φωτογραφία και η χάρη της έφτασε μέχρι την τηλεόραση και την εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη.

Όλοι μιλούσαν για τον Τάσο, αν και κανένας δεν τον είχε δει.

Ο Τάσος Γαζής είναι 42 ετών, οικογενειάρχης, με την αγχωτική δουλειά του και τρέχει εσχάτως από χόμπι. Είναι ερασιτέχνης, δεν κυνηγά τα ρεκόρ και αυτός ήταν ο δεύτερος Μαραθώνιος της ζωής του.

Η αλήθεια είναι ότι δεν του το ‘χα. Όταν πολλά χρόνια πίσω παίζαμε μπάλα και μπάσκετ, ο Τάσος δεν συμμετείχε ιδιαίτερα. Τώρα που οι περισσότεροι «αθλητικοί» τύποι της νιότης δεν μπορούμε να πάρουμε τα πόδια μας, ο Τάσος τρέχει για πλάκα 42 χιλιόμετρα…

Πώς του ήρθε, όμως, στα… γεράματα να πάρει τους δρόμους; «Έτσι διαχειρίζομαι και απολαμβάνω τον προσωπικό μου χρόνο. Ηρεμώ, χαλαρώνω και αδειάζει το κεφάλι μου. Ταυτόχρονα μεγαλώνουμε και για θέμα καλής υγείας αποφάσισα να τρέχω. Εδώ και ενάμιση χρόνο, τέσσερις φορές την εβδομάδα επί μία ώρα» λέει ο ίδιος, ο οποίος γουστάρει πολύ τη φάση και την περιγράφει σαν «έναν γεροντοέρωτα, αλλά στο πιο… fit».

Φυσικά, οι χρόνοι του δεν είναι πρωταθλητισμού. Δεν το κάνει γι’ αυτό άλλωστε. Το 2018 έτρεξε την κλασική διαδρομή σε 5 ώρες και 15 λεπτά («τραυματίστηκα και από ένα σημείο κι έπειτα απλά περπατούσα» δικαιολογείται ο ίδιος), ενώ φέτος τερμάτισε σε 4:42.00, σαφώς καλύτερα. Φτάνει στο Καλλιμάρμαρο δηλαδή, πολύ αργότερα από τους πρώτους όπως ο Γκελαούζος, με τον οποίον έχουν ένα κοινό, πέρα από το τρέξιμο: Αμφότεροι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στα ένδοξα Σάλωνα, δηλαδή την Άμφισσα (ανάμεσα σε Δελφούς και Γαλαξίδι για όποιον δεν κατάλαβε ακόμα…).

Ο Τάσος δείχνει ακόρεστη όρεξη για τρέξιμο, ήθελε να μιλάει πολλή ώρα γι’ αυτή του την ενασχόληση, όμως έπρεπε να φτάσουμε στην ταμπακέρα.

Τι έφαγαν μετά τον αγώνα; «Κρέας με ζυμαρικά που μαγείρεψε η μητέρα μου η Γιώτα» ήταν η (ικανοποιητική) απάντηση, οπότε μπορούμε να καταλάβουμε την αδημονία της οικογένειας για να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα.

Ο ίδιος δηλώνει πως θα τρέξει και το 2020, με στόχο να κατεβάσει κι άλλον τον χρόνο του. Για προσωπικό ρεκόρ λέει αυτός, για να φάμε πιο γρήγορα αντιτείνονται οι υπόλοιποι.

Το ραντεβού, λοιπόν, είναι του χρόνου τέτοιες μέρες ξανά. Ο Τάσος πουρνό-πουρνό στον Μαραθώνα και εμείς στο Παναθηναϊκό Στάδιο κάποιες ώρες αργότερα για να πάμε όλοι μαζί για κοψίδια. Win-win situation!