Ποια επέμβαση χαρίζει «πόντους» στον ανδρισμό;

Το ανδρικό μόριο και οτιδήποτε το αφορά είναι το απόλυτο hot topic για πολλούς άνδρες καθώς αποτελεί σύμβολο ανδρισμού και ερωτικής απόδοσης. Από παιδιά, όταν «μετρούσαν» τις… δυνατότητές τους, συγκρίνοντάς τις με εκείνες των φίλων τους, ως την ωριμότητα, το μέγεθος του πέους είναι δείκτης αυτοπεποίθησης, εξουσίας, γονιμότητας και σεξουαλικής δεινότητας.

Οι λιγότερο «προικισμένοι» το φέρουν βαρέως, αλλά ίσως δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι όλοι θα ήθελαν κατά βάθος να έχουν μεγαλύτερο πέος, πιστεύοντας ότι αυτό θα ικανοποιήσει και τις/τους ερωτικούς τους συντρόφους.

Αυτό, άλλωστε, είχε φανεί από παλαιότερη έρευνα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, η οποία έδειξε ότι 8 στους 10 άνδρες δεν είναι ευχαριστημένοι με το μέγεθος του πέους τους. Στην ερώτηση δε,  αν θα έπαιρναν ένα χάπι, που θα το μεγάλωνε χωρίς κίνδυνο - αν, βέβαια, υπήρχε κάτι τέτοιο - όλοι είπαν απερίφραστα ναι.

Ανάλογη είναι η εικόνα και σε άλλες χώρες. Η Γερμανία είναι η πρώτη χώρα σε επεμβάσεις για μεγέθυνση πέους και ακολουθεί η Αγγλία.

Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι οι πρώτες επεμβάσεις αυξητικής του πέους ξεκίνησαν στη Νότια Αφρική, πριν από 20 και πλέον χρόνια, από τους ιατρούς Hennie Roos και Κώστα Κωνσταντινίδη, οι οποίοι στη συνέχεια διέδωσαν τη μέθοδο παγκοσμίως.

«Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το άγχος για το μέγεθος του πέους είναι ένα υπαρκτό ζήτημα. Είναι εύκολο να αποπέμψουμε το άγχος για το μέγεθος του πέους σαν κάτι ασήμαντο, παρόλα αυτά, έχοντας συναντήσει και μιλήσει με πολλούς άνδρες, έχω αντιληφθεί ότι το μέγεθος του πέους μπορεί να είναι αιτία σημαντικής ανησυχίας. Στην δική μας κλινική η μεγέθυνση πέους ή η ανησυχία για το μέγεθος είναι με διαφορά τα πιο συχνά ερωτήματα που δεχόμαστε», λέει ο πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών Δρ. Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης (https://andrologia.gr/) .

Σύμφωνα με τον ειδικό, η συγκεκριμένη επέμβαση είναι μια ανάγκη, που πρέπει να αξιολογηθεί εξατομικευμένα, χωρίς να καλλιεργείται από τους ιατρούς για οικονομικούς λόγους.

Πώς γίνεται η επέμβαση

Η αισθητική και λειτουργική φαλλοπλαστική είναι ουσιαστικά μια αλλαγή της σχέσης του ανατομικού έσω φαλλού με το έξω τμήμα του, το οποίο είναι και ορατό.

«Αυτό γίνεται, αλλάζοντας τη θέση του έσω τμήματος, αυτού που συνδέεται με το ηβικό οστό. Πρακτικά είναι μια ανάπλαση των σχέσεων πέους-δέρματος και οστού. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης επιμήκυνσης μπορεί να γίνει ταυτόχρονα και πάχυνση, αυξάνοντας την περίμετρο του φαλλού, με αυτόλογο λίπος (λίπος από τον ίδιο τον άνδρα», εξηγεί ο Δρ. Φλιάτουρας.

Μια άλλη τεχνική είναι η πάχυνση που επιτυγχάνεται με ένα ειδικό βιοσυνθετικό υλικό (scaffold).

Το νέο αυτό βιοσυνθετικό υλικό, όταν εμποτίζεται με τον ορό του ίδιου του άνδρα (ασθενούς), αποκτά ιδιότητες αυτομοσχεύματος. Η τεχνική αυτή δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα και εφαρμόζεται σε όλα τα εξειδικευμένα Κέντρα της Αμερικής, της Ευρώπης, καθώς και στην Ελλάδα.

Η επέμβαση διαρκεί περίπου μία ώρα, δεν χρειάζεται νοσηλεία, ούτε και ιδιαίτερη μετεγχειρητική παρακολούθηση. Γίνεται από ειδικευμένο ιατρό, χειρουργό ουρολόγο ή πλαστικό χειρουργό, που έχει εξειδικευθεί σ’ αυτήν την τεχνική κι έχει την απαραίτητη εμπειρία.

Το τελευταίο διάστημα η αυξητική του φαλλού ακολουθεί αυξητικούς ρυθμούς, ανάλογους με την αυξητική μαστών στις γυναίκες. «Αυτή είναι μάλλον η πιο ποθητή επέμβαση για τον σύγχρονο άνδρα», τονίζει ο πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου.

Ευσεβείς πόθοι

Σύμφωνα με τους ειδικούς, πολλές φορές παρατηρούνται προβλήματα, που αφορούν στη διαφορά προσδοκίας - αποτελέσματος. Το ένα εκατοστό αύξηση σε μήκος μπορεί να δώσει 10% αύξηση, που είναι πολύ σημαντικό, έστω κι αν ακούγεται λίγο.

«Για να γίνει κατανοητό, προσθέστε στο δάκτυλό σας ένα εκατοστό μήκος και θα δείτε πόσο μεγαλύτερο φαίνεται το πέος σε χάλαση. Αν έχει μέσο όρο εφτά εκατοστά μήκος και προσθέσετε δύο ή τρία εκατοστά μήκους και πάχους, το πέος σε όγκο φαίνεται διπλάσιο στο τέλος, έως και τερατώδες», λέει χαρακτηριστικά ο Δρ. Κωνσταντινίδης.

«Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι αυτές οι επεμβάσεις στο πέος πρέπει να θεωρηθούν ανάγκη, που πρέπει να αξιολογηθεί εξατομικευμένα, χωρίς να καλλιεργείται από τους ιατρούς για οικονομικούς λογούς η ανάγκη αυτή. Να τονίσω εδώ ότι στην πραγματική μικροφαλία το πέος δεν ξεπερνά σε μήκος τα 9 εκατοστά σε στύση. Υπάρχουν άνδρες, όμως, που ενώ δεν έχουν ανατομικό πρόβλημα, έχουν δυσμορφοφοβία, απορρίπτουν, δηλαδή, το πέος τους».