«Ιαματικές» πηγές - κίνδυνος για τη δημόσια υγεία

Από τις 21 Μαρτίου είχε στα χέρια της η προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας το «καυτό» πόρισμα των επιθεωρητών του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας – Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ), με αριθμό πρωτοκόλλου ΕΜΠ 473, το οποίο αποκαλύπτει και καταγράφει τις καραμπινάτες παρανομίες και τους κινδύνους για τη δημόσια υγεία που ελλοχεύουν στις λεγόμενες «ιαματικές» πηγές του Δήμου Αγιάς Λάρισας «Κόκκινο Νερό», τις οποίες επισκέπτονται κάθε χρόνο χιλιάδες Έλληνες και ξένοι ασθενείς και τουρίστες.

Κι όμως, η προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας δεν εδέησε να εκδώσει ούτε καν μία σχετική προειδοποίηση προς τους πολίτες…

Ο έλεγχος από τους επιθεωρητές του ΣΕΥΥΠ διενεργήθηκε μετά από προφορική εντολή εκ μέρους της Γενικής Γραμματέως Καταπολέμησης της Διαφθοράς προς τον γενικό επιθεωρητή του ΣΕΥΥΠ Σταύρο Ευαγγελάτο, ενώ το σχετικό πόρισμα φέρνει κατ’ αποκλειστικότητα σήμερα στη δημοσιότητα η ATHENS VOICE.

Το εν λόγω πόρισμα έχει αποσταλεί επίσης αρμοδίως στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Λάρισας, στον Δήμο Αγιάς και στο υπουργείο Τουρισμού.

Ορατοί ρύποι…

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα των επιθεωρητών του ΣΕΥΥΠ, η πηγή των εν λόγω «ιαματικών» λουτρών στον Δήμο Αγιάς Λάρισας «δεν διέθετε την απαιτούμενη για τη χρήση του, από επισκέπτες, απόφαση αναγνώρισης φυσικού πόρου ως ιαματικό. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα άνθρωποι κάθε ηλικίας να καταφθάνουν στο σημείο, με ναυλωμένα πούλμαν, Ι.Χ. αυτοκίνητα, κλπ. και να κάνουν χρήση των εγκαταστάσεων, χωρίς να γνωρίζουν τα χαρακτηριστικά του νερού, καθώς και τις ενδείξεις και αντενδείξεις των ιδιοτήτων της πηγής, προκαλώντας ενδεχομένως αντίθετα αποτελέσματα στην υγεία τους από αυτά που ανέμεναν»…

Επίσης, «η κατασκευή των εγκαταστάσεων και η λειτουργία των κολυμβητικών δεξαμενών δεν ήταν τέτοια, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι κίνδυνοι πνιγμού ή τραυματισμού των λουομένων από πτώσεις κ.λπ. Οι λουόμενοι έκαναν χρήση του περιβάλλοντα χώρου των δεξαμενών, στον οποίο υπήρχαν λιμνάζοντα ύδατα. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την ύπαρξη βράχων περιμετρικά των δεξαμενών και την απουσία αντιολισθητικού δαπέδου, εγκυμονούσε κινδύνους ατυχημάτων από πτώση».

Ακόμη, σύμφωνα πάντα με το πόρισμα των επιθεωρητών του ΣΕΥΥΠ, «το νερό των δεξαμενών δεν ήταν διαυγές και υπήρχαν ορατοί ρύποι και σχηματισμένος υμένας στην επιφάνεια του νερού»!

Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι «δεν είχε οριστεί και δεν παρευρισκόταν, κατά τη διάρκεια λειτουργίας των δεξαμενών, υπεύθυνος λειτουργίας των εγκαταστάσεων, ο οποίος, σύμφωνα με το άρθρο 19 της υπ’ αριθμ. Γ1/443/73 (ΦΕΚ 87 Β), λαμβάνει τα απαιτούμενα μέτρα για την τήρηση των όρων και των προϋποθέσεων των Υγειονομικών Διατάξεων, όπως την καλή λειτουργία και συντήρηση όλων των εγκαταστάσεων, τον έλεγχο του αριθμού των εισερχομένων, την τήρηση λεπτομερών στοιχείων λειτουργίας, την ανάρτηση σε εμφανές σημείο της αδείας λειτουργίας της δεξαμενής κ.λπ.»…

Ουδέποτε ελέγχθηκαν…

Και σαν να μην έφθαναν όλα τα παραπάνω, απαντώντας σε ερωτήματα των επιθεωρητών του ΣΕΥΥΠ, σχετικά με τα αποτελέσματα των υγειονομικών ελέγχων και των δειγματοληψιών νερού, που έχουν διενεργήσει την τελευταία τριετία στις εγκαταστάσεις των δεξαμενών στην πηγή «Κόκκινο Νερό», η Διεύθυνση Δημοσίας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας ανέφερε ότι «ουδέποτε κλήθηκε να γνωμοδοτήσει είτε περί της ποιότητας του νερού είτε περί της καταλληλότητας από υγειονομικής άποψης των εγκαταστάσεων, ούτε να συμμετάσχει με εκπρόσωπό της σε οποιοδήποτε συλλογικό όργανο ελέγχου αυτών».  Επίσης, οι επιθεωρητές σημειώνουν ότι τα στελέχη της Διεύθυνσης «δεν γνώριζαν περί της αξιοποίησης του εν λόγω ιαματικού φυσικού πόρου και δεν είχαν διενεργήσει δειγματοληψίες νερού στις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις»…

Όμως, αντιθέτως, οι υπεύθυνοι των εγκαταστάσεων είχαν… μεριμνήσει, ώστε «πλησίον των δεξαμενών δεν υπήρχαν, σε εμφανή σημεία, πινακίδες που να αναγράφονταν οδηγίες και κανόνες για την ορθή χρήση των δεξαμενών, καθώς και κατάλογο με τους αριθμούς τηλεφώνων των πλησιέστερων γιατρών, του σταθμού πρώτων βοηθειών, του νοσοκομείου, του αστυνομικού τμήματος και της πυροσβεστικής υπηρεσίας (άρθρο 23, της Υ.Α. Γ1/443/1973 (ΦΕΚ 87/Β/24-1-73)).

Εντύπωση προκαλεί ακόμη το γεγονός ότι «άνθρωποι κάθε ηλικίας έκαναν χρήση των εγκαταστάσεων, χωρίς να γνωρίζουν τις μικροβιολογικές, φυσικές και χημικές αναλύσεις του νερού, καθώς και τις ενδείξεις και τις αντενδείξεις των ιδιοτήτων της πηγής. Ορισμένοι εξ αυτών έπιναν νερό από τις εγκαταστάσεις του Δήμου (ποσιθεραπεία)»…

Τέλος, δεν είναι να απορεί κανείς για το γεγονός ότι, παρότι εκλήθη αρμοδίως να καταθέσει εγγράφως τις παρατηρήσεις και τις σχετικές απόψεις του, ο Δήμος Αγιάς, ως ελεγχόμενος φορέας, ουδέποτε απέστειλε τις απόψεις και τις παρατηρήσεις του επί των ως άνω ανατριχιαστικών για τη δημόσια υγεία επισημάνσεων εκ μέρους των επιθεωρητών του ΣΕΥΥΠ!