Ψωρίαση, ποιότητα ζωής και χρήσιμες συμβουλές για το καλοκαίρι

Ο Ιωάννης Κατσαντώνης, Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος, Διευθυντής, Τζάνειο ΓΝΠ, και η Ελευθερία Ταμπουρατζή, Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος, Επιμελήτρια Β΄, Τζάνειο ΓΝΠ, απαντούν σε ερωτήματα και απορίες σχετικά με την ψωρίαση και προτείνουν θεραπευτικές λύσεις για την αντιμετώπισή της, αλλά και για μια ποιοτική καθημερινότητα.

1. Τι είναι η ψωρίαση και ποια είναι τα κύρια συμπτώματά της;
H ψωρίαση είναι μια συχνή, χρόνια, φλεγμονώδης δερματοπάθεια η οποία εκδηλώνεται με ερυθρές πλάκες που στις περισσότερες περιπτώσεις καλύπτονται από αργυρόχροα λέπια και συνοδεύονται από κνησμό. Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική νόσος, δεν εξελίσσεται σε καρκίνο και πλέον μπορεί να ελεγχθεί. Είναι μια νόσος «πέρα από το δέρμα» εφόσον μπορεί να συνοδεύεται από άλλες παθήσεις (συννοσηρότητες) όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, το μεταβολικό σύνδρομο, η αρθρίτιδα, η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου.

2. Άτυπες μορφές ψωρίασης.
Εκτός από την κοινή ψωρίαση που είναι και η πιο συχνή μορφή, υπάρχει επίσης η ανάστροφη, η φλυκταινώδης, η σταγονοειδής κ.ά., η διάγνωση των οποίων απαιτεί εξειδικευμένη γνώση του νοσήματος που μόνο ο δερματολόγος μπορεί να διαγνώσει και να θεραπεύσει.

3. Πώς επηρεάζει η ψωρίαση την καθημερινότητα και τη συνολική ποιότητα της ζωής των ασθενών;
Η ψωρίαση, όπως και κάθε νόσημα του δέρματος, δεδομένου ότι καταλαμβάνει τμήμα της επιφάνειας σώματος, έχει σημαντικό αντίκτυπο στην καθημερινότητα και στη συνολική ποιότητα της ζωής των ασθενών. Όσο πιο εμφανείς και εκτεταμένες είναι οι βλάβες τόσο μεγαλύτερη αρνητική επίδραση έχουν στη διάθεση, την καθημερινότητα, την ευρύτερη αποδοτικότητα των ασθενών.

4. Ποιες θεραπευτικές επιλογές υπάρχουν σήμερα για την αντιμετώπιση της ψωρίασης;
Πριν μερικές δεκαετίες η ψωρίαση ήταν νόσημα «taboo» όχι μόνο γιατί αφορούσε εμφανή και εκτεταμένα μέρη του σώματος αλλά και γιατί οι διαθέσιμες θεραπείες ήταν λίγες ή μη αποδοτικές. Οι σύγχρονες θεραπευτικές επιλογές έχουν προχωρήσει στην αντιμετώπιση της νόσου σημαντικά και αφορούν φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα (μικρά μόρια – λόγω του τρόπου δράσης τους εντός των κυττάρων του οργανισμού) αλλά και βιολογικούς παράγοντες. Όλα αυτά δίνουν συχνά αξιόπιστη λύση στα προβλήματα αρκετών χιλιάδων ασθενών. Οι σύγχρονες θεραπείες στοχεύουν όχι μόνο στην ψωρίαση αλλά και στις συννοσηρότητες που τη συνοδεύουν. Όλο και περισσότερες μελέτες επιβεβαιώνουν την ασφάλεια, την αποτελεσματικότητα, την ταχύτητα και τη διατήρηση της «κάθαρσης» από τη νόσο, γιατί πρόκειται για εξελιγμένα φάρμακα που δρουν όχι μόνο στα εμφανή συμπτώματα του δέρματος αλλά και στη φλεγμονή που κρύβεται πίσω από αυτά. Οι νέες θεραπείες δίνουν στον γιατρό τη δυνατότητα να επιλέξει το κατάλληλο φάρμακο για τον κατάλληλο ασθενή πετυχαίνοντας τον έλεγχο της νόσου.

5. Πέρα από τη θεραπεία πώς διαχειριζόμαστε την ψωρίαση ειδικότερα τώρα το καλοκαίρι;
Το καλοκαίρι είναι «hot» και «sexy» και ταυτόχρονα ευεργετικό για τους ασθενείς με ψωρίαση,  εφόσον έκθεση στον ήλιο και θαλάσσια μπάνια λειτουργούν ως μια «φυσική» φωτοθεραπεία βελτιώνοντας όχι μόνο την κλινική εικόνα αλλά και την ψυχική διάθεση των ασθενών. Η παροιμία βέβαια «παν μέτρον άριστον» διατηρεί τη σημασία της και εδώ, διότι χρειάζεται προσοχή στην παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο λόγω κινδύνου εγκαύματος, που μπορεί, αντί να βελτιώσει τη νόσο, να δημιουργήσει νέες βλάβες. Η χρήση αντηλιακής προστασίας και η ελεγχόμενη έκθεση στον ήλιο είναι ασφαλή μέτρα προστασίας του ασθενούς. Και βέβαια καλοκαίρι δεν σημαίνει διακοπή της θεραπείας γιατί η ψωρίαση βελτιώνεται μεν κλινικά, όμως παραμένουν τόσο η υποκείμενη φλεγμονή όσο και οι συννοσηρότητες, που μπορεί να επιδεινώσουν αργότερα τη συστηματική προσβολή που κρύβεται «κάτω από το δέρμα».

6. Επίλογος
Η σύγχρονη ιατρική προσέγγιση της ψωρίασης στηρίζεται στην ολιστική αντιμετώπιση της νόσου που δίνει λόγο στις ανάγκες και τις επιθυμίες του ασθενούς. Οι πρωτοβουλίες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τη νόσο δίνουν στον ασθενή το βήμα να σχεδιάσει τη ζωή του όπως εκείνος θέλει με τη συνεργασία και την καθοδήγηση του δερματολόγου που ρόλο έχει να διαγνώσει έγκαιρα, να αντιμετωπίσει και να διατηρήσει τη νόσο σε μακροχρόνια ύφεση δίνοντας στον ασθενή ελευθερία κινήσεων και έναν φυσιολογικό τρόπο ζωής χωρίς περιορισμούς και επιπλοκές.