Πώς συνδέεται το άγχος με την υπογλυκαιμία: Τι δείχνει νέα μελέτη
Είναι εμπειρικά γνωστό ότι η υπογλυκαιμία προκαλεί άγχος ενώ το φαγητό ηρεμεί τον εγκέφαλο. Ακριβώς γι’ αυτό ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι οι αγχώδεις διαταραχές μπορεί να ωθήσουν κάποιον στο φαγητό και άρα στην παχυσαρκία. Αλλά μέχρι σήμερα σπανίζουν τα πειράματα που δείχνουν ότι πράγματι η έλλειψη γλυκόζης, δηλαδή η υπογλυκαιμία, προκαλεί άγχος.
Τώρα, ερευνητές του Πανεπιστημίου Guelph βρήκαν ότι η απότομη πτώση της γλυκόζης που βιώνουμε όταν είμαστε πεινασμένοι μπορεί πράγματι να επηρεάσει τη διάθεση. H μελέτη έγινε σε ποντίκια και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Psychopharmacology.
«Βρήκαμε στοιχεία ότι μια αλλαγή στο επίπεδο της γλυκόζης μπορεί να έχει διαρκή αποτελέσματα στη διάθεση», δήλωσε ο καθηγητής Francesco Leri, από το Τμήμα Ψυχολογίας του University of Guelph. «Ήμουν δύσπιστος όταν οι άνθρωποι μου έλεγαν ότι δεν έχουν καλή διάθεση εάν δεν τρώνε, αλλά τώρα το πιστεύω. Η υπογλυκαιμία είναι ένας ισχυρός φυσιολογικός και ψυχολογικός παράγοντας άγχους».
Η μελέτη εξέτασε την επίδραση μιας αιφνίδιας πτώσης της γλυκόζης στη συναισθηματική συμπεριφορά σε αρουραίους στους οποίους προκλήθηκε υπογλυκαιμία.
«Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται τις αρνητικές διαθέσεις και το άγχος, σκέφτονται τους ψυχολογικούς παράγοντες, όχι απαραίτητα τους μεταβολικούς», δήλωσε ο Thomas Horman, πρώτος ερευνητής της μελέτης. «Αλλά διαπιστώσαμε ότι η κακή διατροφική συμπεριφορά μπορεί να έχει αντίκτυπο».
Οι αρουραίοι εγχύθηκαν με έναν αναστολέα μεταβολισμού της γλυκόζης κάτι που τους προκάλεσε υπογλυκαιμία και στη συνέχεια τοποθετήθηκαν σε ένα συγκεκριμένο θάλαμο. Σε μια άλλη ομάδα δόθηκε ένεση με νερό και τοποθετήθηκαν σε διαφορετικό θάλαμο. Όταν δόθηκε στα πειραματόζωα η επιλογή για το ποια αίθουσα θα εισέλθουν, απέφυγαν το θάλαμο όπου βίωσαν την υπογλυκαιμία.
«Η συμπεριφορά αποφυγής είναι μια έκφραση στρες και άγχους», δήλωσε ο Leri. «Τα ζώα απέφυγαν αυτόν το θάλαμο γιατί είχαν μια αγχωτική εμπειρία εκεί. Δεν θέλουν να την ξαναζήσουν».
Οι ερευνητές εξέτασαν τα επίπεδα αίματος των αρουραίων μετά την υπογλυκαιμία και βρήκαν περισσότερη κορτικοστερόνη, κάτι υποδεικνύει φυσιολογικό στρες. Οι αρουραίοι εμφανίστηκαν επίσης πιο βραδυκίνητα όταν τους δόθηκε ο αναστολέας μεταβολισμού της γλυκόζης. «Μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι αυτό συνέβη επειδή χρειάζονταν τη γλυκόζη για να κάνουν τους μύες τους να λειτουργούν», δήλωσε ο Leri. «Αλλά όταν τους δώσαμε ένα αντικαταθλιπτικό, η αργή συμπεριφορά δεν παρατηρήθηκε. Τα ζώα κινούνταν κανονικά. Οι μυς τους εξακολουθούσαν να μην λαμβάνουν γλυκόζη, αλλά η συμπεριφορά τους άλλαζε».
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
12°
