Αυξημένος ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου για τους μεσήλικες άνδρες που έχουν περισσότερους από 75 παλμούς το λεπτό σε φάση ηρεμίας
Ένας μεσήλικας άνδρας με 75 και πάνω παλμούς καρδιάς το λεπτό σε φάση ηρεμίας, έχει διπλάσιο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από οποιαδήποτε αιτία πριν από την ηλικία των 75 ετών, σε σχέση με όσους έχουν λιγότερους από 55 χτύπους το λεπτό, σύμφωνα με μια νέα σουηδική επιστημονική έρευνα, στην οποία συμμετείχαν δύο Έλληνες επιστήμονες της διασποράς.
Η μελέτη δείχνει, επίσης, ότι μια διαχρονική αύξηση στον ρυθμό της καρδιάς στους άνδρες, ηλικίας 50 έως 60 ετών σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής νόσου μέσα στην επόμενη δεκαετία. Οι άνδρες αυτής της ηλικίας που επί μια δεκαετία έχουν σταθερούς παλμούς το λεπτό σε φάση ηρεμίας, έχουν κατά μέσο όρο 44% μικρότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, σε σχέση με εκείνους που ο ρυθμός της καρδιάς τους σταδιακά αυξάνει μέσα σε αυτήν την περίοδο.
Ένας ρυθμός 50 έως 100 παλμών το λεπτό θεωρείται ότι βρίσκεται εντός φυσιολογικών πλαισίων. Όμως, ένας χαμηλότερος ρυθμός χτύπων της καρδιάς δείχνει γενικά καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία και πιο αποδοτική λειτουργία της καρδιάς.
Οι ερευνητές της ιατρικής Ακαδημίας Σαλγκρένσκα του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ, με επικεφαλής τον δρα Σαλίμ Μπάρι Μπαριγουάνι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό «Open Heart», μελέτησαν σε βάθος εικοσαετίας 800 άνδρες άνω των 50 ετών, τυχαία επιλεγμένους από το γενικό πληθυσμό, από τους οποίους το 15% πέθαναν πριν από τα 71 τους, ενώ το 28% εμφάνισαν καρδιακή νόσο και το 14% ειδικότερα στεφανιαία νόσο.
Οι συμμετέχοντες που είχαν αυξημένο ρυθμό καρδιάς σε φάση ηρεμίας, ήταν πιθανότερο να είναι καπνιστές, να ασκούνται λιγότερο σωματικά, να έχουν περισσότερο στρες, μεγαλύτερη αρτηριακή πίεση και μεγαλύτερο σωματικό βάρος.
Διαπιστώθηκε ότι κάθε πρόσθετος χτύπος της καρδιάς σε φάση ηρεμίας σχετίζεται κατά μέσο όρο με 3% μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από κάθε αιτία, με 1% μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και με 2% μεγαλύτερο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου.
Επειδή η μελέτη παρατήρησης (στην οποία συμμετείχαν οι Κωνσταντίνος Εργατούδης και Ζαχαρίας Μανδαλενάκης) συμπεριέλαβε μόνο άνδρες, δεν είναι σαφές κατά πόσο τα ευρήματα ισχύσουν εξίσου και για τις γυναίκες. Οι ερευνητές δήλωσαν πάντως ότι η παρακολούθηση της διαχρονικής εξέλιξης του ρυθμού της καρδιάς μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς να φέρουν στο φως κάποιο μελλοντικό καρδιαγγειακό κίνδυνο.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
11°
