Στις περιπτώσεις περίπου ενός 45% των παιδιών που προσβάλλονται από καρκίνο σε όλο τον κόσμο δεν γίνεται διάγνωση και κατά συνέπεια δεν τους χορηγείται θεραπεία, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύεται σήμερα.
«Το ότι δεν γίνονται διαγνώσεις ήδη αναγνωρίζεται ότι αποτελεί σοβαρό πρόβλημα, αλλά το στατιστικό μας μοντέλο επιτρέπει να γίνουν πιο συγκεκριμένες εκτιμήσεις, που ως τώρα εξέλιπαν», σημείωσε ο Ζάκαρι Γουόρντ, της σχολής δημόσιας υγείας του αμερικανικού πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
Κατά επίσημα στοιχεία, διαγνώστηκε ότι 224.000 παιδιά έπασχαν από καρκίνο σε όλο τον κόσμο το 2015, τονίζουν οι συγγραφείς της μελέτης αυτής, που δημοσιεύει η επιστημονική επιθεώρηση The Lancet Oncology. Όμως, με βάση τις στατιστικές προβολές τους, εκτιμούν ότι ο αριθμός των παιδιών που έπασχαν από καρκίνο στην πραγματικότητα ανερχόταν σε περίπου 397.000 τη χρονιά εκείνη.
«Το μοντέλο μας αφήνει να εννοηθεί ότι σχεδόν το ένα παιδί στα δύο που πάσχουν από καρκίνο δεν διαγιγνώσκεται ποτέ και μπορεί να πεθάνει χωρίς να του χορηγηθεί ποτέ θεραπεία», συμπλήρωσε ο Γουόρντ.
«Οι ασθενείς αυτοί είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πεθάνουν, αλλά ο καρκίνος δεν θα καταγραφεί πως αποτελούσε την αιτία του θανάτου», σχολίασε η Εύα Στελιαροβά-Φουσέ του Διεθνούς Κέντρου Έρευνας για τον Καρκίνο, μιας υπηρεσίας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
Σύμφωνα με τη μελέτη, το 60% των χωρών δεν διαθέτει καν αρχεία για τους καρκινοπαθείς, ενώ σε αρκετές από τις χώρες που τηρούν τέτοια, αυτά καλύπτουν μόνο μέρος του πληθυσμού. Το στατιστικό μοντέλο της μελέτης βασίζεται σε δεδομένα από υπάρχοντα αρχεία, το Παγκόσμιο Παρατηρητήριο Υγείας του ΠΟΥ, καθώς και από έρευνες που έχει διεξαγάγει κυρίως το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για την Παιδική Ηλικία (UNICEF).
Δεν αποτελεί έκπληξη πως καταγράφονται μεγάλες αποκλίσεις ανάμεσα στις πλουσιότερες και τις φτωχότερες χώρες.
Κατά τις εκτιμήσεις των συντακτών της μελέτης, που καταπιάνεται με 200 χώρες, πάνω από τους μισούς καρκίνους που προσβάλλουν παιδιά στην Αφρική, στην κεντρική και τη νότια Ασία, καθώς και στα νησιά του Ειρηνικού, δεν διαγιγνώσκονται. Αντιθέτως, αυτό δεν συμβαίνει παρά μόλις στο 3% των κρουσμάτων στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη ή στον Καναδά.
«Τα συστήματα υγείας στις χώρες με μεσαία και κατώτερα εισοδήματα δεν καταφέρνουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των παιδιών που προσβάλλονται από τον καρκίνο», υπογράμμισε ακόμη ένας από τους συντάκτες της μελέτης, ο Ριφάτ Ατούν, καθηγητής στο Χάρβαρντ.
Οι συγγραφείς της μελέτης υπολογίζουν ότι θα υπάρξουν 6,7 εκατομμύρια νέα κρούσματα παιδικού καρκίνου μεταξύ του 2015 και του 2030. Από αυτό το σύνολο, σχεδόν τρία εκατομμύρια κρούσματα δεν πρόκειται να διαγνωστούν και να αντιμετωπιστούν εάν δεν σημειωθεί πρόοδος, προειδοποιούν.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
