Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας ανασκόπησης, που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες των πανεπιστημίων McMaster και Alberta του Καναδά, η χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους χαρίζει αύξηση της τεστοστερόνης στους παχύσαρκους άνδρες. Όσοι επιλέγουν αυτόν τον τρόπο επαναφοράς του βάρους τους στα φυσιολογικά επίπεδα επωφελούνται από τα μετεγχειρητικά επίπεδα της ορμόνης, χωρίς ωστόσο να υπάρχει βελτίωση στην ποιότητα του σπέρματος.
«Οι επιπτώσεις της παχυσαρκίας τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες είναι σοβαρές. Έχει διαπιστωθεί ότι αυτή η νόσος επιδεινώνει τη λειτουργία πολλών σωματικών οργάνων και προκαλεί παθήσεις δυνητικά απειλητικές για την ίδια τη ζωή. Ενδεικτικά, αυξάνει τον κίνδυνο για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, υπέρταση, μεταβολικό σύνδρομο, για δημιουργία αθηρωματικής πλάκας και εμφάνιση στεφανιαίας νόσου, χολολιθίασης, αναπνευστικών και ψυχολογικών προβλημάτων, αλλά και καρκίνου. Έχει επιπτώσεις στο μυοσκελετικό σύστημα, επιδεινώνει την οστεοαρθρίτιδα και είναι καλά τεκμηριωμένη η πρόκληση ορμονικών αλλαγών και η μικρότερη σεξουαλική ικανοποίηση και στα δύο φύλα», μας εξηγεί ο γενικός χειρουργός Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος Πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής (www.axiarchos.gr).
Ειδικά για τους άνδρες έχει διαπιστωθεί ότι όσοι έχουν αρκετά παραπανίσια κιλά έχουν χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης, ικανοποιούνται λιγότερο σεξουαλικά και έχουν μειωμένη γονιμότητα, σε σύγκριση με τους άνδρες κανονικού βάρους. Σύμφωνα με στοιχεία, οι πιθανότητες της ανδρικής στειρότητας αυξάνονται κατά 10% για κάθε 9 κιλά πλεονάζοντος βάρους, κατά μέσο όρο. Ωστόσο, δεν έχει μελετηθεί επαρκώς κατά πόσον μια βαριατρική επέμβαση ωφελεί τη σεξουαλική υγεία στους άνδρες.
«Οι βαριατρικές επεμβάσεις έχει αποδειχθεί ότι ωφελούν τη συνολική υγεία, δεδομένου ότι επιφέρουν μεγάλη απώλεια βάρους ακόμα και σε άτομα που αυτό δεν ήταν εφικτό με συντηρητικές μεθόδους. Για την επίτευξη ενός φυσιολογικού βάρους υπάρχουν διάφορες μέθοδοι και τεχνικές. Άλλες αποσκοπούν στον περιορισμό της προσλαμβανόμενης τροφής και άλλες στη μείωση της ποσότητας των ουσιών που απορροφά ο οργανισμός από τις τροφές που προσλαμβάνονται. Στις περιοριστικές επεμβάσεις περιλαμβάνεται ο γαστρικός ρυθμιζόμενος δακτύλιος (Lap-Banda), η γαστρική παράκαμψη (γαστρικό by pass), το γαστρικό “μανίκι” (Sleeve gastrectomy) και η κάθετη διαμερισματοποίηση (κατά Mason). Ορισμένες είναι λιγότερο επεμβατικές από άλλες, όμως όλοι οι ασθενείς που υποβάλλονται σε κάποια απ’ αυτές επιτυγχάνουν κορεσμό με λιγότερη ποσότητα τροφής, δηλαδή τρώνε λιγότερο, δεν πεινάνε και καίνε το αποθηκευμένο λίπος προκειμένου ο οργανισμός να παράγει την απαιτούμενη ενέργεια. Είναι αποδοτικές κυρίως σε υπέρβαρους και παχύσαρκους ασθενείς (με Δείκτη Μάζας Σώματος έως 55), με την απώλεια του βάρους να ξεκινάει αμέσως. Μέσα σε 12-18 μήνες έχει χαθεί έως και το 80% των περιττών κιλών. Για ασθενείς, όμως, με νοσογόνο παχυσαρκία και με Δείκτη Μάζας Σώματος άνω του 55 απαιτείται πιο επιθετική προσέγγιση, οπότε πραγματοποιούνται επεμβάσεις που αποσκοπούν στη δυσαπορρόφηση των συστατικών ή συνδυαστικές επεμβάσεις όταν ο Δείκτης Μάζας Σώματος ξεπερνά το 65. Πρόκειται για πιο δύσκολες προσεγγίσεις που για την πραγματοποίησή τους απαιτούνται μεγαλύτεροι χειρουργικοί χρόνοι και περίοδοι νοσηλείας και ανάρρωσης, με υψηλότερο μετεγχειρητικό κίνδυνο. Ωστόσο, για ορισμένους ασθενείς είναι η μοναδική επιλογή, προκειμένου να διαφύγουν από τους τεράστιους κινδύνους υγείας που διατρέχουν», διευκρινίζει ο Δρ. Ξιάρχος.
Οι καναδοί ερευνητές που θέλησαν να εξετάσουν κατά πόσον ωφελεί μια τέτοια επέμβαση συγκεκριμένα τη σεξουαλική υγεία διεξήγαγαν μια περιεκτική ανασκόπηση, τα ευρήματα της οποίας δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Springer Obesity Surgery, που είναι το επίσημο περιοδικό της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τη Χειρουργική της Παχυσαρκίας και των Μεταβολικών Διαταραχών (IFSO). Η ανασκόπηση περιέλαβε 28 μελέτες που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 1998 και 2018 και δεδομένα από 1000 και πλέον ασθενείς. Όλες οι μελέτες εξέτασαν την επίδραση της βαριατρικής χειρουργικής στις ανδρικές σεξουαλικές ορμόνες ή στα χαρακτηριστικά του σπέρματος σε ασθενείς με παχυσαρκία.
Τα αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά για τους ανθρώπους με στυτική δυσλειτουργία που οφείλεται σε ορμονικούς λόγους, δεδομένου ότι μετά την υποβολή των ανδρών αυτών σε βαριατρική χειρουργική επέμβαση τα επίπεδα τεστοστερόνης των ασθενών αυξήθηκαν σημαντικά. Το ίδιο συνέβη και με τα επίπεδα των ορμονών LH, FSH και SHBG, ενώ αξιοσημείωτη ήταν και η μείωση των γυναικείων ορμονών οιστραδιόλη και προλακτίνη. Ωστόσο, τα χαρακτηριστικά του σπέρματος όπως ο όγκος, η συγκέντρωση, η ικανότητα κίνησης δεν άλλαξαν πολύ μετεγχειρητικά. Οι ερευνητές επισήμαναν ότι απαιτούνται περαιτέρω μακροπρόθεσμες μελέτες, προκειμένου να εξεταστεί σε βάθος ο αντίκτυπος της βαριατρικής χειρουργικής στις ανδρικές σεξουαλικές ορμόνες και στην ποιότητα των σπερματοζωαρίων.
«Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση τόσο της παχυσαρκίας όσο και της ανδρικής δυσλειτουργίας και στειρότητας. Οτιδήποτε συνεισφέρει στην καλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσαν να μειωθούν τα ποσοστά και συνακόλουθα να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των ασθενών αλλά και των συντρόφων τους μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στον στόχο μας. Τα συμπεράσματα της συγκεκριμένης μελέτης αποτελούν άλλον έναν λόγο για τον οποίο οι παχύσαρκοι άνδρες πρέπει να αποφασίζουν την οριστική απαλλαγή από τα περιττά κιλά τους με την υποβολή τους στην ενδεδειγμένη για την περίπτωσή τους βαριατρική επέμβαση», καταλήγει ο Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος. Στους στόχους λοιπόν της νέας χρονιάς θα πρέπει να είναι η απώλεια βάρους. Η «υγεία πάνω από όλα» που ευχόμαστε με κάθε ευκαιρία ας γίνει πραγματικότητα, καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
16°
