Μπορεί να σταματήσει τη γήρανση της μύτης η ρινοπλαστική;

Η μεταβολή των χαρακτηριστικών της μύτης λόγω της γήρανσης αποτελεί συχνά αιτία αναζήτησης εξειδικευμένης βοήθειας . Για πολλούς η αλλαγή της αποτελεί μια δυσάρεστη έκπληξη, ιδιαίτερα για εκείνους που σε νεότερη ηλικία ήταν ευχαριστημένοι με το σχήμα, το μέγεθός της αλλά και τη λειτουργικότητά της.

«Η μύτη είναι από τα χαρακτηριστικά του προσώπου που διαφοροποιούνται με την πάροδο του χρόνου. Ερευνητές από το Functional Anatomy Research Center στο Μιλάνο έχουν διαπιστώσει ότι από τη νεότητα μέχρι τη γήρανση, η ανάπτυξη των μαλακών ιστών της μύτης είναι μεγαλύτερη και συμβαίνει νωρίτερα στα κορίτσια που βρίσκονται στην εφηβεία παρά σε αγόρια της ίδιας ηλικίας, αν και τελικά τα αγόρια έχουν μεγαλύτερες μύτες από τα κορίτσια. Μέχρι τη στιγμή που ο ενήλικας φτάσει στην ηλικία των 30 ετών, η ανάπτυξη της μύτης έχει επιβραδυνθεί σημαντικά. Σε μεγαλύτερες ηλικίες, μεταξύ 50 και 60 ετών, ο ρινικός όγκος στους άνδρες αυξάνεται κατά κανόνα κατά 29%, και στις γυναίκες κατά 18%», σημειώνει ο  πλαστικός χειρουργός προσώπου – ΩΡΛ Δρ. Γεώργιος Μοιρέας. Προσθέτει, επίσης, ότι «από τα πιο χαρακτηριστικά της αλλαγής που συντελείται είναι η μείωση της απόστασης που δημιουργείται από την άκρη της μύτης (ακρορίνιο) έως το σημείο πάνω από το άνω χείλος, πράγμα που σημαίνει ότι η μύτη τείνει να “πέφτει” με την ηλικία, προκαλώντας ακόμα και λειτουργικά προβλήματα».

Πιο αναλυτικά, με την πάροδο του χρόνου οι χόνδροι και οι ιστοί που βοηθούν στη στήριξη της μύτης, αρχίζουν να αποδυναμώνονται και γίνονται αιτία αύξησης του μεγέθους της ρινικής άκρης και πτώσης της. Σε ορισμένες περιπτώσεις στρογγυλεύει, ή / και εμφανίζεται καμπούρα στη ράχη της. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι αλλαγές αυτές συμβαίνουν σε όλους στον ίδιο βαθμό. Για παράδειγμα, ένα άτομο με σκληρό και άκαμπτο χόνδρο ενδεχομένως να μην παρατηρήσει σημαντικές αλλαγές στην εμφάνιση της μύτης του, ενώ σε ένα άλλο με μαλακότερο ή συνηθέστερα κοντύτερο χόνδρο οι αλλαγές μπορεί να είναι πολύ αισθητές. Μάλιστα, η πτώση του άκρου της μύτης στην περιοχή του άνω χείλους είναι πιο έντονη στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, επειδή η απώλεια οιστρογόνων προκαλεί εξασθένηση του χόνδρου και ως εκ τούτου, ελαττώνεται η στήριξη της ρινικής άκρης. Ακόμα και στους ανθρώπους που ο χρόνος είναι σχετικά επιεικής, αυτές οι αλλαγές στη μύτη μπορεί να δημιουργήσουν ένα προφίλ γηραιότερο και πιο ώριμο από ό,τι είναι πραγματικά, επηρεάζοντας αφενός το πρόσωπο ως σύνολο και αφετέρου την ψυχολογία του μεγαλύτερου σε ηλικία ανθρώπου.

Όπως μας εξηγεί ο Δρ. Μοιρέας, η ρινοπλαστική είναι το μόνο μέσο για την επαναφορά της μύτης στο σχήμα και στο μέγεθος που είχαν στα νεανικά χρόνια. Δηλαδή, αυτή η χειρουργική επέμβαση μπορεί να βοηθήσει στον ευθυγραμμισμό της μύτης, η οποία συχνά μοιάζει στραβή, και να χαρίσει υποστήριξη στην άκρη της. Ανάλογα με τις ατομικές ανάγκες και προτιμήσεις του ασθενή, η ρινοπλαστική για τη γήρανση της μύτης μπορεί να περιλαμβάνει ανύψωση ή την επανατοποθέτηση του κατώτερου τμήματος του πλευρικού χόνδρου, χρησιμοποιώντας μοσχεύματα ώστε να ανασηκωθεί η μύτη, ή/και η χρήση χόνδρινου μοσχεύματος για τη υποστήριξη και ανύψωση της ρινικής άκρης. Αυτά βοηθούν στην αποφυγή της εκ νέου πτώσης καθώς η μύτη συνεχίζει να μεγαλώνει με την πάροδο του χρόνου.

Σε αντίθεση με τους νεότερους ασθενείς που επιδιώκουν τη μείωση του μεγέθους ή τη βελτίωση του σχήματός της, οι ασθενείς πιο προχωρημένης ηλικίας δεν επιθυμούν να αλλάξουν δραστικά τη μύτη τους, αλλά να την επαναφέρουν στην πρότερη μορφή της ώστε να είναι αρμονική με το πρόσωπό τους.  Βέβαια, σε εκείνους που πάντα ήταν δυσαρεστημένοι με την εμφάνιση της μύτης τους, η μεταβολή αυτή της εμφάνισης προς το χειρότερο με το πέρασμα του χρόνου τους ωθεί να πάρουν την απόφαση για να προχωρήσουν στη σημαντική αλλαγή που πάντα ονειρεύονταν, αλλά δεν τολμούσαν. Πιο συχνά, όμως, οι ηλικιωμένοι ασθενείς προχωρούν σε επέμβαση λόγω της λειτουργικής διαταραχής που παρουσιάζεται, η οποία αν και αρχικά μπορεί να είναι ανεκτή, σταδιακά γίνεται ανυπόφορη λόγω των επιδράσεων της γήρανσης.

«Η ρινοπλαστική που εκτελείται για την αναστροφή των επιπτώσεων της γηρασμένης μύτης αποτελεί πρόκληση για τον ρινοπλαστικό. Κι αυτό γιατί πρέπει να κατανοεί τις αλλαγές που επιφέρει ο χρόνος, οι οποίες μπορεί να είναι μόνο αισθητικές αλλά και λειτουργικές. Ο εξειδικευμένος ΩΡΛ-πλαστικός προσώπου και ο πλαστικός χειρουργός με βαθειά γνώση της ανατομίας και λειτουργίας της μύτης είναι οι καλύτερες επιλογές για να αναλάβουν τέτοιου είδους επεμβάσεις.  Αυτό που γενικά επιδιώκει, είναι η διόρθωση της μύτης ώστε αυτή να επαναπροβάλλει και να βρίσκεται σε αρμονία με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του προσώπου. Στους δε ασθενείς με απόφραξη του αεραγωγού εξαιτίας της κατάρρευσης της έξω βαλβίδας η παρέμβασή του θα πρέπει να δίνει έμφαση στη συντηρητική μείωση των λειτουργικών προβλημάτων, γιατί αν υπερβάλει χειρουργικά, υπάρχει κίνδυνος αποσταθεροποίησης της ρινικής άκρης. Γενικότερα όταν απουσιάζει η στήριξη στην άκρη της μύτης, αυτή παρουσιάζει πτωτική τάση και λειτουργικά θέματα στην αναπνοή. Σε μεγαλύτερες ηλικίες και κυρίως στους άνδρες το δέρμα στην άκρη της μύτης μπορεί να είναι ιδιαίτερα παχύ αλλάζοντας τελείως την όψη της. Με τη ρινοπλαστική γίνεται προσπάθεια καλύτερης διαμόρφωσης της άκρης της μύτης με αποτέλεσμα  η τελική εικόνα να προσφέρει νεανικότερη όψη», επισημαίνει ο Δρ. Μοιρέας.

Σύμμαχος στο εγχείρημα είναι η τεχνολογία, η οποία έχει δώσει τη δυνατότητα στους χειρουργούς να πλησιάσουν σημαντικά το σχήμα και το μέγεθος που είχε η μύτη κατά τα νεανικά του χρόνια. Η χρήση Ιατρικών Υπερήχων στη χειρουργική βοηθούν στην σμίλευση των οστών και των χόνδρων με σκοπό μια μύτη λεπτότερη και νεανικότερη. Το Piezotome είναι το μοναδικό σύστημα χειρουργικών υπερήχων που χρησιμοποιείται στην Ελλάδα για τη σμίλευση των οστών και χόνδρων της μύτης χωρίς τα κλασικά χειρουργικά εργαλεία (οστεοτόμοι-σφυριά) και τη δύσκολη μετεγχειρητική αποκατάσταση. Ο Δρ. Γεώργιος Μοιρέας χρησιμοποιεί το Piezotome στις αισθητικές επεμβάσεις της μύτης για να πετύχει το βέλτιστο χειρουργικό αποτέλεσμα, την πιο νεανική όψη της μύτης, και ταυτόχρονα τη γρήγορη επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες.