Πώς να ξαναγίνετε ενεργός σεξουαλικά μετά τον καρκίνο του προστάτη

Οκτώ στους δέκα άνδρες θα έχουν πρόβλημα στύσης μετά από θεραπείες για καρκίνο του προστάτη, σύμφωνα με τις περισσότερες δημοσιευμένες μελέτες σε αξιόπιστα επιστημονικά περιοδικά. Έτσι, την ευγνωμοσύνη που ξεπέρασαν ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, «καταποντίζουν» η έντονη πικρία και η μεγάλη απογοήτευση, καθώς δεν μπορούν να διαχειριστούν το γεγονός ότι είναι, πια, «ανενεργοί».

Αυτό έδειξε η νέα μελέτη του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, βασισμένη σε δεδομένα από 1.000 άνδρες, οι οποίοι ζήτησαν βοήθεια από το εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό του Ινστιτούτου. Οι άνδρες ήταν ευτυχείς, μεν, που γλίτωσαν από τη νόσο, αλλά από την άλλη δυστυχείς, για τις επιπλοκές στην ερωτική τους ζωή. Το σεξ μετά τον καρκίνο του προστάτη μπορεί να προσφέρει ικανοποίηση, όμως μπορεί να είναι διαφορετικό από ό,τι πριν. Η σεξουαλική ανάρρωση θέλει χρόνο, υπομονή κι επιμονή και παρόλο που, εύλογα, η κατάσταση προκαλεί σύγχυση, απογοήτευση και θυμό, σε πολλές περιπτώσεις είναι απολύτως διαχειρίσιμη, τουλάχιστον μετά από κάποιο διάστημα.

Όπως αναφέρει ο Δρ. Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, χειρουργός ουρολόγος – ανδρολόγος, ιδρυτής και πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών: «Στη χώρα μας, ενώ γνωρίζουμε πόσοι περίπου πάσχουν από καρκίνο του προστάτη (10.000 ανά έτος ή ένας στους εφτά άνδρες θα διαγνωστούν με καρκίνο και αυτό χάρη στην έγκαιρη διάγνωση, αλλά και στην υψηλού επιπέδου εκπαίδευση των ουρολόγων τα τελευταία χρόνια), δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των ανδρών, οι οποίοι θα υποφέρουν από στυτική δυσλειτουργία μετεγχειρητικά».

Χωρίς να μπορεί να γίνει αναγωγή στον υγιή πληθυσμό, οι ειδικοί υποψιάζονται -με βάση και σοβαρές μελέτες άλλων χωρών- πως 7 έως 9 στους 10 άνδρες μετεγχειρητικά μάλλον υποφέρουν σοβαρά από την ογκολογική αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη. Σε πρόσφατη σκανδιναβική μελέτη σε χίλια περιστατικά, το ποσοστό σεξουαλικής δυσκολίας μετεγχειρητικά ήταν περίπου 90%. Με βάση τη διεθνή εμπειρία, αλλά και υποκειμενικές απόψεις ιατρών, που ασχολούνται με την ογκολογία του προστάτη, η συχνότητα των δυσκολιών στην ερωτική ζωή μετά την χειρουργική αφαίρεση του προστάτη προσεγγίζει τα διεθνή δεδομένα. Δηλαδή 8 με 9 άνδρες στους 10 θα υποφέρουν από σεξουαλικά προβλήματα μετά το χειρουργείο.

Ο χειρουργός ουρολόγος – ανδρολόγος Χρήστος Φλιάτουρας, που συμμετείχε στη νέα μελέτη του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, επισημαίνει σχετικά: «Σήμερα οι ουρολόγοι, κυρίως με την πρώιμη διάγνωση (εξέταση αίματος, δακτυλική εξέταση, μαγνητική τομογραφία, βιοψία), ανιχνεύουν έγκαιρα και πρώιμα τον καρκίνο και προχωρούν σε ολική κυρίως προστατεκτομή, που είναι η θεραπεία επιλογής, αλλά και σε εναλλακτικές αγωγές, όπως ακτινοθεραπεία, ορμονοθεραπείες και χημειοθεραπείες. Όλες αυτές οι εναλλακτικές θεραπείες, σε συνδυασμό με τη μαζική εμπειρία στις νέες τεχνικές προστατεκτομής, με τις ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές μεθόδους, έχουν σαν αποτέλεσμα η απειλή για τη ζωή του άνδρα να έχει σχεδόν εξαφανιστεί, παρατείνοντας το προσδόκιμο ζωής για τριάντα χρόνια τουλάχιστον».

Πρακτικά, δηλαδή, οι άνδρες με καρκίνο του προστάτη δεν θα πεθάνουν από τη νόσο τους, αλλά από άλλες αιτίες, όπως γηρατειά, καρδιά, ατυχήματα και αυτό αποτελεί μια τεράστια πρόοδο συγκριτικά με το παρελθόν. Παρά το αισιόδοξο αυτό μήνυμα της αντικαρκινικής αγωγής, που σώζει ζωές, δυστυχώς οι επιπλοκές από τη θεραπεία, κυρίως στη σεξουαλική ζωή, παραμένουν ένα ισχυρό μειονέκτημα. Πολλοί άνδρες στην πολύ ενεργή ερωτικά ηλικία των 50 και 60 χρόνων, θέτουν ως πρώτο ζήτημα στον γιατρό τη διατήρηση της ερωτικής τους ζωής, που δεν θέλουν με τίποτε να χάσουν.

«Για την αντιμετώπιση αυτής της κυρίαρχης ανάγκης των ανδρών να σκοτώσουν, μεν, τον κακό λύκο, που είναι ο καρκίνος, αλλά να κρατήσουν και την Κοκκινοσκουφίτσα ολόκληρη (αφού χωρίς σεξ η ζωή τους θα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη), η ιατρική κοινότητα βελτίωσε τις τεχνικές χειρουργείου, διατηρώντας κάποια νεύρα υπεύθυνα για τη στύση (νευροπροστασία) και μειώνοντας τα ποσοστά ανικανότητας μετεγχειρητικά», υπογραμμίζει ο Δρ. Κωνσταντινίδης.

«Σε όλες τις μελέτες, όμως, φαίνεται ότι παρά τις προφυλάξεις και τις εξελιγμένες χειρουργικές τεχνικές, μεγάλος αριθμός ανδρών, που φτάνει και τους 9 στους 10, θα έχει επιβάρυνση στη σεξουαλική του ζωή, τουλάχιστον τον πρώτο χρόνο μετά το χειρουργείο. Οι ουρολόγοι - ογκολόγοι που τους χειρουργούν, παρά τις άοκνες προσπάθειες να βοηθήσουν τον άνδρα, δεν είναι ίσως οι πιο κατάλληλοι, γιατί στη θεώρησή τους και στην παιδεία τους έχει προτεραιότητα η αντιμετώπιση της απειλής για τη ζωή (ο καρκίνος) και λιγότερο η ευαισθησία στο θέμα της ποιότητας ζωής, που δεν απειλεί, όμως, την επιβίωση».

Το Ανδρολογικό Ινστιτούτο, θεωρώντας σημαντική παράμετρο τη συνέχιση της σεξουαλικής ζωής, ακόμη και μετά από μια πιθανή επιβάρυνση από την ογκολογική θεραπεία του καρκίνου, ξεκινά μια πρωτοβουλία ενημέρωσης με αρθρογραφία και εκπομπές στα ΜΜΕ, για την πληροφόρηση των ανδρών που βιώνουν δραματικά (οι περισσότεροι τουλάχιστον) την παράπλευρη απώλεια, από μια καθ’ όλα ενδεδειγμένη θεραπευτική αγωγή.

«Από τη δική μας μαζική εμπειρία αλλά και από τα διεθνή δεδομένα, φαίνεται πως η έγκαιρη έναρξη της ερωτικής ζωής μετά το χειρουργείο αλλά και η συστηματική συνέχισή της τον πρώτο χρόνο -με πολλά μέσα που έχουν σήμερα οι γιατροί στην διάθεσή τους- βοηθούν σημαντικά στην αποκατάσταση της ικανότητας, ακόμη και έναν χρόνο μετά, όπου φαίνεται πως η μεγάλη πλειοψηφία των ανδρών μπορεί να αποκτήσει ξανά ερωτική ζωή, όπως προεγχειρητικά», καθησυχάζει ο ιδρυτής και πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.

Και καταλήγει: «Άρα το μήνυμα είναι πως η ερωτική ζωή θα επανέλθει, αν επιμένουμε και διεκδικήσουμε λύσεις, που οι γιατροί έχουν στη διάθεσή τους. Με επιμονή και υπομονή, ένα δύσκολο ζήτημα με τραυματικές συνέπειες για την ψυχική υγεία των ανδρών, αλλά και των συντρόφων τους, είναι βέβαιο πως μπορεί να βρει λύσεις, ακόμη και μετά το πρώτο σοκ, που υφίσταται ο άνδρας μετά το χειρουργείο, λύσεις που πρακτικά υπάρχουν σήμερα».