Η χημειοθεραπεία είναι γνωστό ότι έχει αρνητικές επιπτώσεις στην αναπαραγωγική ικανότητα των γυναικών που εμφανίζουν νέες καρκίνο του μαστού.
Ωστόσο, οι επιπτώσεις αυτές μετά το τέλος της χημειοθεραπείας δεν έχουν μελετηθεί αρκετά. Μια νέα μελέτη που παρουσιάστηκε στο ESMO 2018 (συνέδριο της Ευρωπαικής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας ) στο Μόναχο, επιβεβαίωσε ότι είναι δυνατόν να υπάρξουν φυσιολογικές εγκυμοσύνες μετά τη χημειοθεραπεία, αλλά έδειξε ότι η επιθυμία των γυναικών -που επέζησαν από τον καρκίνο του μαστού- να αποκτήσουν παιδί μειώνεται σημαντικά μετά τη θεραπεία, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την αναγκαιότητα της συστηματικής προσφυγής σε μέτρα διατήρησης της γονιμότητας τους, πριν ξεκινήσουν τις χημειοθεραπείες.
Η διατήρηση της γονιμότητας βασίζεται σήμερα στην κατάψυξη ωαρίων της γυναίκας ή εμβρύων που έχουν προκύψει μετά από εξωσωματική γονιμοποίηση. Η διαδικασία αυτή ακολουθείται συνήθως σε ασθενείς κάτω των 40 ετών που εμφάνισαν καρκίνο του μαστού καθώς τους προτείνεται λίγες ημέρες μετά τη διάγνωση.
Οι γυναίκες αυτής της ηλικιακής ομάδας, αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 7% των συνολικών διαγνώσεων για τον καρκίνο του μαστού διεθνώς. Όσες επιζήσουν -σήμερα πλέον είναι πολλές- έχουν 70% λιγότερες πιθανότητες εγκυμοσύνης σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό.
Στη μελέτη δήλωσαν συμμετοχή 96 ασθενείς ηλικίας 18 έως 40 ετών που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με χημειοθεραπεία για μη μεταστατικό καρκίνο του μαστού, από τις οποίες τελικά 60 συμφώνησαν να συμμετάσχουν στην έρευνα.
Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων στη διάγνωση ήταν 36 έτη και ο διάμεσος χρόνος μεταξύ του τέλους της χημειοθεραπείας και της συμμετοχής στη μελέτη ήταν 57 μήνες. Σε περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις, ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί στους λεμφαδένες τη στιγμή της διάγνωσης, πράγμα που σημαίνει ότι είχε μεγαλύτερο κίνδυνο υποτροπής. Όλες οι ασθενείς, ωστόσο, ήταν σε πλήρη ύφεση από τη στιγμή έναρξης της έρευνας.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι 83% των συμμετεχόντων εμφάνισαν αμηνόρροια - πλήρη απουσία εμμήνου ρύσεως - κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους με χημειοθεραπεία. «Αυτό ήταν ένα αναμενόμενο εύρημα», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης, Dr. Jérôme Martin-Babau από το Κέντρο Armoricain de Radiothérapie, Imagerie Médicale et Oncologie στην Plérin της Γαλλίας.
«Αυτό που δεν περίμενε κανείς, ήταν ότι 86% των ασθενών ανέφεραν ότι ο κύκλος της εμμήνου ρύσεως τους επέστρεψε στο φυσιολογικό, εντός του επόμενου έτους μετά το τέλος της χημειοθεραπείας - μια ένδειξη ότι η θεραπεία δεν είχε πλήξει πλήρως τις ωοθήκες τους».
Αυτό που επίσης παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον ήταν το πως εξελίχθηκε ή επιθυμία των γυναικών να αποκτήσουν παιδιά μετά τη χημειοθεραπεία. Πάνω από το ένα τρίτο των γυναικών ανέφεραν ότι είχαν προγραμματίσει να μείνουν έγκυες πριν αρχίσουν τη θεραπεία. Αντιθέτως, μόνο μία στις 10 δήλωσε ότι εξακολουθούσε να έχει την επιθυμία για τεκνοποίηση μετά το τέλος της χημειοθεραπείας της.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
14°
