Η θέση της κήλης, ο τύπος χειρουργικής επέμβασης, η ηλικία και η γενική υγεία, αλλά και η ύπαρξη διεγχειρητικών επιπλοκών, σύμφωνα με τους ειδικούς, καθορίζει το διάστημα που πρέπει να μεσολαβήσει για να αναρρώσει ο ασθενής πριν επιχειρηθεί η ερωτική επαφή.
«Η κήλη εμφανίζεται όταν υπάρχει αδυναμία της μυϊκής δομής συγκράτησης των εσωτερικών οργάνων, τα οποία, εξ αυτού του λόγου, προβάλουν διά μέσου μιας οπής. Ανάλογα με το σημείο που εμφανίζονται, οι κήλες διακρίνονται σε βουβωνοκήλες, μηροκήλες, κοιλιοκήλες, ομφαλοκήλες και διαφραγματοκήλες. Η αιτία εμφάνισής τους, εκτός της γενετικής προδιάθεσης, είναι η άσκηση υπερβολικής πίεσης στο τμήμα που περιβάλλει ένα όργανο, η οποία συνήθως συμβαίνει στους πάσχοντες από νοσήματα που προκαλούν χρόνιο βήχα, στις εγκυμονούσες, στους παχύσαρκους και σε όσους συχνά σηκώνουν βάρη. Πέραν αυτών των ειδών, υπάρχουν και οι μετεγχειρητικές κήλες, οι οποίες δημιουργούνται στα σημεία τομής προηγούμενης επέμβασης στην κοιλιακή χώρα. Επιρρεπείς σ’ αυτού του είδους την κήλη είναι κυρίως οι παχύσαρκοι, οι καπνιστές και οι ανοσοκατεσταλμένοι», μας εξηγεί ο γενικός χειρουργός Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος - Πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής.
«Οι περισσότεροι ασθενείς δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα μετά το χειρουργείο αποκατάστασης της κήλης, αλλά αντιθέτως, νιώθουν ανακούφιση από τον πόνο ή την ενόχληση που βίωναν πριν υποβληθούν στην επέμβαση. Βέβαια, πάντα απαιτείται μια σύντομη περίοδος ανάρρωσης, προτού ο χειρουργημένος ασθενής να είναι σε θέση να κάνει σεξ», συμπληρώνει.
Η θέση της κήλης είναι καθοριστική στον χρόνο ανάρρωσης, όπως άλλωστε και το είδος της επέμβασης που ακολουθήθηκε για την αποκατάστασή της. Για παράδειγμα, ένας άνδρας με βουβωνοκήλη, είναι πολύ πιθανό να μη βιώσει μετεγχειρητικά μόνο τα γενικά συμπτώματα μετά από μια επέμβαση κήλης που είναι ευαισθησία, ήπιος πόνος και οίδημα στην περιοχή. αλλά και μώλωπες και οίδημα του όρχεου, του πέους και των όρχεων. Επειδή, λοιπόν, στους άνδρες η περιοχή της βουβωνικής περιοχής είναι κοντά στις δομές των όρχεων και στα νεύρα που είναι κρίσιμα για τη σεξουαλική λειτουργία, πιθανώς να απαιτηθούν λίγες ημέρες περισσότερες μέχρι να είναι σε θέση να συνευρεθούν ερωτικά με τη σύντροφό τους.
Η ηλικία και η γενική κατάσταση της υγείας του ασθενή είναι άλλος ένας παράγοντας που επηρεάζει το χρόνο αποκατάστασης. Είναι γνωστό ότι οι νεώτεροι ασθενείς αναρρώνουν ταχύτερα από τους ηλικιωμένους. Επίσης, όσο μεγαλύτεροι είναι τόσο περισσότερες είναι οι συννοσηρότητες (π.χ. σακχαρώδης διαβήτης) που δεν διευκολύνουν την ταχεία ανάρρωση και αυξάνουν την πιθανότητα επιπλοκών.
Επιπλέον, σημαντικό ρόλο έχει και ο τρόπος αποκατάστασης της κήλης. Εάν για τη θεραπεία της κήλης επιλεχθεί η ανοικτή χειρουργική επέμβαση, τότε ο χειρουργός δημιουργεί μια μεγάλη τομή κοντά στην κήλη για να αποκαταστήσει την αδύναμη περιοχή, ενώ εάν επιλεχθεί η λαπαροσκοπική μέθοδος η επέμβαση εκτελείται μέσω μικρών τομών. Και στις δύο μεθόδους είναι δυνατή η χρήση χειρουργικού πλέγματος, αλλά ο χρόνος ανάρρωσης είναι σαφώς μεγαλύτερος όταν ο ασθενής υποβάλλεται σε αποκατάσταση με την κλασική, ανοιχτή μέθοδο.
«Οι επεμβάσεις για την αποκατάσταση κήλης είναι μία από τις πιο συχνά εκτελούμενες χειρουργικές πράξεις. Ειδικά οι βουβωνοκήλες και οι μηροκήλες είναι οι συνηθέστερες επεμβάσεις, κυρίως στους άνδρες. Οι τεχνικές που επιλέγονται σήμερα για την αποκατάστασή τους είναι οι ανοικτές ή λαπαροσκοπικές, με τοποθέτηση μακρόστενου πλέγματος. Μετά από τη λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση συνήθως δεν υπάρχουν περιορισμοί στη σεξουαλική δραστηριότητα, αρκεί να μην ασκείται πίεση στο χειρουργημένο σημείο. Εάν η επέμβαση έγινε στη βουβωνική χώρα, η ύπαρξη οιδήματος και ήπιας ενόχλησης που οφείλεται στις τομές και στην προσαρμογή του οργανισμού στο εμφυτευμένο πλέγμα, αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες για σεξ. Αν και τις περισσότερες φορές ο ίδιος ο ασθενής δεν επιθυμεί σεξουαλική συνεύρεση, ο πόνος ή το τράβηγμα στο σημείο της τομής θα πρέπει να γίνει ο οδηγός του για τη συνέχιση ή όχι της πράξης, όταν αυτή επιχειρηθεί», διευκρινίζει ο Δρ. Ξιάρχος.
Γενικά, μελέτη έχει διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει σημαντική επίδραση της αποκατάστασης κήλης με πλέγμα στη σεξουαλική λειτουργία μετά την επέμβαση. Επίσης, τα αποτελέσματα άλλης μελέτης έδειξαν ότι η λαπαροσκοπική μέθοδος για την αποκατάσταση της βουβωνοκήλης η οποία προκαλεί πόνο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης πριν από την επέμβαση, δεν αυξάνει τον πόνο μετεγχειρητικά, αλλά αντιθέτως τον μειώνει.
«Η πρόληψη της κήλης, που πρέπει να είναι ο πρωταρχικός στόχος, έγκειται στη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους, στην εκγύμναση των κοιλιακών μυών, στην αποφυγή της δυσκοιλιότητας με την πρόσληψη τροφών υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες, και στην αντιμετώπιση των χρόνιων προβλημάτων που προκαλούν βήχα. Εάν αυτά τα μέτρα αποδειχθούν ανεπαρκή και τελικά δημιουργηθεί η κήλη, σύγχρονες μέθοδοι λαπαροσκοπικής αποκατάστασης, που δεν απαιτούν γενική αναισθησία, μπορούν να θεραπεύουν αποτελεσματικά την πάθηση. Η προσέγγιση αυτή με χρήση πλέγματος έχει μειώσει αισθητά τις υποτροπές, με το ποσοστό να μην υπερβαίνει το 2%. Σημειωτέον ότι η αποφυγή αποκατάστασης της κήλης μπορεί να απειλήσει την υγεία του ασθενούς», καταλήγει ο Δρ. Ξιάρχος.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
20°
