Και οι αυτοκτονίες στις ράγες του Μετρό μπορούν να προληφθούν

Δεδομένης της ευρείας δημοσιοποίησης που λαμβάνουν τα σχετικά περιστατικά αυτοκτονιών σε σταθμούς μετρό και τρένων, αλλά κυρίως της υπάρχουσας παγκόσμιας βιβλιογραφίας, η οποία αναδεικνύει ως τμήμα των βέλτιστων πρακτικών πρόληψης της αυτοκτονίας τις παρεμβάσεις στα εν λόγω σημεία, απαιτείται η εφαρμογή εκείνων των μέτρων τα οποία όχι μόνο θα λειτουργήσουν αποτρεπτικά αλλά θα συντελέσουν αποτελεσματικά στην ευαισθητοποίηση στο πεδίο της πρόληψης της αυτοκτονίας.

Σύμφωνα με τις συστάσεις, τις οποίες έχει δώσει στη δημοσιότητα η μη κυβερνητική οργάνωση (ΜΚΟ) «Κλίμακα», ο περιορισμός της πρόσβασης σε σημεία υψηλής επικινδυνότητας, αποτελεί άλλωστε βασικό στοιχείο των ολιστικών στρατηγικών για την πρόληψη της αυτοκτονίας, με τις ισχυρότερες ενδείξεις αποτελεσματικότητας.

Η «Κλίμακα» επισημαίνει ακόμη ότι, αν και θεωρείται ικανοποιητική η εξαγγελία της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε., σχετικά με το σύστημα θυρών επί των αποβάθρων που θα διαθέτει το Μετρό της Θεσσαλονίκης, επισημαίνεται ότι δεν έχουν εφαρμοσθεί αντίστοιχα προστατευτικά μέτρα τόσο στο Μετρό της Αθήνας όσο και στους σιδηροδρομικούς σταθμούς.

Η σήμανση και η τοποθέτηση πινακίδων με σαφή αναφορά σε τηλεφωνικές γραμμές άμεσης βοήθειας, τα χαντάκια απορροής, τα πλέγματα κάθετης κίνησης, η αύξηση του φωτισμού αποτελούν ενδεικτικά φυσικά μέτρα αποτροπής των αποπειρών αυτοκτονίας και των αυτοκτονιών στους σταθμούς.

Σε συνδυασμό, μάλιστα, με μη φυσικά μέτρα, όπως η παρουσία προσωπικού ασφαλείας, η μείωση της ταχύτητας των συρμών κατά την είσοδο στο σταθμό, και άλλες σχετικές παρεμβάσεις, μπορεί να επιτευχθεί η ουσιαστική πρόληψη των αυτοκτονιών που πραγματοποιούνται στους σταθμούς, με χαμηλό κόστος και άμεσα αποτελέσματα.

Επιπρόσθετα, αυτού του τύπου οι χαμηλού κόστους παρεμβάσεις, έχουν επιπλέον οφέλη αναφορικά με τη μείωση των καθυστερήσεων, την πρόληψη ατυχημάτων ή κακόβουλων πράξεων καθώς και τη συνολική αποφυγή των επιπτώσεων σε επιβάτες και προσωπικό.

Κάθε αυτοκτονία είναι ένα τραγικό γεγονός με εκτεταμένες συνέπειες αλλά και ευθύνες. Είναι ένα θέμα που αφορά τις οικογένειες, τους φίλους, τις κοινότητες, τις κυβερνήσεις και πολλούς άλλους. Οι φορείς των μεταφορικών μέσων σταθερής τροχιάς δεν είναι απρόσβλητοι και δεν μπορούν να παραμένουν ανενεργοί.