Υποτίθεται ότι η πιθανότητα να πεθάνει κανείς, αυξάνεται συνεχώς όσο περνάνε τα χρόνια. Έτσι, στα 90 έχει κανείς μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνει, από ό,τι στα 40. Όμως, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα, αν κανείς καταφέρει να φθάσει στα 105, τότε η πιθανότητα να πεθάνει, μένει η ίδια ακόμη και στα 110.
Η νέα μελέτη θέτει επί τάπητος ξανά ένα ερώτημα που διχάζει τη διεθνή επιστημονική κοινότητα: έχει πράγματι κάποιο βιολογικό «ταβάνι» η διάρκεια της ανθρώπινης ζωής; Η νέα έρευνα ενισχύει τα επιχειρήματα όσων υποστηρίζουν ότι τα όρια της ανθρώπινης ζωής δεν είναι τόσο περιορισμένα όσο νομίζουμε. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή δημογραφίας και στατιστικής Κένεθ Γουάχτερ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ και τη δημογράφο Ελιζαμπέτα Μπάρμπι του Πανεπιστημίου Σαπιέντσα της Ρώμης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", μελέτησαν 3.836 υπεραιωνόβιους Ιταλούς που ήσαν 105 ετών και άνω (μόνο οι 463 άνδρες).
Διαπιστώθηκε ότι η πιθανότητα θανάτου μεγαλώνει με αύξοντα ρυθμό έως τα 80 (διπλασιάζεται περίπου κάθε οκτώ χρόνια) και με φθίνοντα ρυθμό στη συνέχεια, αλλά μετά τα 105 σταθεροποιείται. Έτσι, ένας άνθρωπος 110 ετών έχει την ίδια πιθανότητα επιβίωσης με κάποιον 105 έως 109 ετών και αυτή η πιθανότητα είναι περίπου 50% (μία στις δύο, σαν να ρίχνει κανείς ένα νόμισμα) να πεθάνει μέσα στον επόμενο χρόνο ή να ζήσει άλλο ενάμιση χρόνο. «Τα στοιχεία μας δείχνουν ότι δεν υπάρχει κανένα σταθερό όριο στην ανθρώπινη ζωή. Πολύ λίγοι από εμάς πρόκειται βέβαια να φθάσουν σε τόσο προχωρημένες ηλικίες, όμως το γεγονός ότι η πιθανότητα θανάτου δεν χειροτερεύει συνεχώς, δείχνει ότι μπορούμε να βελτιώσουμε την επιβίωσή μας μετά τα 90. Αυτή είναι μια πολύτιμη και ενθαρρυντική ανακάλυψη», δήλωσε ο Γουάχτερ.
Η επιστημονική διαμάχη για το κατά πόσο υπάρχει ένα «φράγμα» στη διάρκεια της ζωής, δεν έχει σταματήσει. Πέρυσι, επιστήμονες του Πανεπιστημίου ΜακΓκιλ του Καναδά στο Μόντρεαλ έκαναν μια ανακοίνωση με την οποία αμφισβήτησαν προηγούμενους ισχυρισμούς άλλων ερευνητών ότι η ανθρώπινη ζωή κορυφώνεται περίπου στα 115 και οτιδήποτε πέραν αυτού του ορίου αποτελεί απλώς μια εξαίρεση. Η νέα μελέτη δείχνει ότι μια γυναίκα 90 ετών στην Ιταλία έχει 15% πιθανότητα να πεθάνει τον επόμενο χρόνο, ενώ το προσδόκιμο ζωής της είναι έξι χρόνια κατά μέσο όρο. Αν φθάσει τα 95, η πιθανότητα θανάτου τον επόμενο χρόνο αυξάνει στα 24% και το προσδόκιομο ζωής της πέφτει στα 3,7 χρόνια. Όμως μόλις «πιάσει» τα 105, η πιθανότητα θανάτου, που είναι πλέον 50%, παύει να αυξάνεται περαιτέρω.
Επιπλέον, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, με το πέρασμα του χρόνου ολοένα περισσότεροι άνθρωποι φθάνουν τα 105. Έτσι, ορισμένοι επιστήμονες, όπως ο Γουάχτερ, αισιοδοξούν ότι στο μέλλον ολοένα περισσότεροι άνθρωποι θα γιορτάζουν τα 100ά γενέθλιά τους. 'Αλλοι όμως επιστήμονες, αντέτειναν ότι ακόμη κι αν όντως η πιθανότητα θανάτου μένει η ίδια μετά τα 105, αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει ένα φυσικό όριο στην ανθρώπινη ζωή.
Και κάτι αξιοσημείωτο: ενώ ο καρκίνος αποτελεί συχνή αιτία θανάτου στις ηλικίες μεταξύ των 70 και των 95 ετών, ελάχιστοι άνθρωποι πεθαίνουν από καρκίνο μετά τα 100. Ο γηραιότερος γνωστός άνθρωπος που πέθανε, υπήρξε η γαλλίδα Ζαν Καλμάν, η οποία απεβίωσε σε ηλικία 122 ετών το 1997. Αν κάποιος -ή μάλλον κάποια- μπορεί να περάσει αυτό το όριο, θα φανεί στο μέλλον - αλλά εμείς μπορεί να μη ζούμε.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
18°
