Ψυχιατρική μεταρρύθμιση: Μία πολύ σοβαρή ήττα!

Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση και η αποασυλοποίηση των ψυχικώς πασχόντων δεν αποτελούν προσφιλή θέματα για συζήτηση στη χώρα μας… Όχι τόσο επειδή η ίδια η ψυχική μας υγεία αποτελεί ακόμη ένα θέμα ταμπού και «δύσκολο» για όλους μας όσο επειδή η Ελλάδα τα έχει κάνει θάλασσα σε αυτόν τον τομέα!

Δισεκατομμύρια ευρώ έχουν περάσει από το δημόσιο σύστημα Ψυχικής Υγείας της χώρας μας, κυβερνήσεις επί κυβερνήσεων ορκίσθηκαν στο όνομα και της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και της αποασυλοποίησης των ψυχικώς πασχόντων, υπουργοί Υγείας ήρθαν και έφυγαν, αλλά το δημόσιο σύστημα Ψυχικής Υγείας παραμένει στη χώρα μας παρωχημένο, με την μεταρρύθμιση και την αποασυλοποίηση να έχουν ήδη παλινδρομήσει…

Δεν πρόκειται για το αντιπολιτευτικό άγχος ή τη λαγνεία της κριτικής, που ωθούν στις ως άνω διαπιστώσεις. Τις ίδιες διαπιστώσεις κάνει επίσης ο αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ και διευθυντής της ψυχιατρικής κλινικής του πανεπιστημιακού νοσοκομείου του Νότιγχαμ της Βρετανίας Νίκος Χριστοδούλου.

Ο Νίκος Χριστοδούλου ήταν ομιλητής στην εξαιρετική ανοιχτή συζήτηση για την κρίση και τις επιπτώσεις  της κρίσης στο δημόσιο σύστημα Ψυχικής Υγείας, την οποία διοργάνωσε την Κυριακή 12 Νοεμβρίου η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία (ΕΨΕ), στο Ίδρυμα Θεδοχαράκη.

Στο… 40% υπολογίζει ο Νίκος Χριστοδούλου τις περικοπές, οι οποίες επεβλήθησαν στις δημόσιες δαπάνες για την Ψυχική Υγεία, κατά τη διάρκεια της κρίσης, ενώ, την ίδια στιγμή, αυξάνεται η ζήτηση υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας και τα ψυχιατρικά νοσοκομεία εμφανίζουν υπερπληρότητα ακόμη και της τάξης του… 120%! Η αδυναμία του δημοσίου συστήματος Ψυχικής Υγείας να ανταποκριθεί στις σχετικές ανάγκες και τη σχετική ζήτηση αποτελεί το λογικό και αναμενόμενο επακόλουθο.

Σύμφωνα πάντα με τον Νίκο Χριστοδούλου, εκείνο το οποίο θα έπρεπε να αποφύγει η χώρα μας κατά τη διάρκεια της κρίσης είναι η επανιδρυματοποίηση, ενώ θα έπρεπε να προωθήσει την υποστήριξη των κοινοτικών δομών αποασυλοποίησης των ψυχικώς πασχόντων, αλλά και την προληπτική Ψυχιατρική. «Σε βάθος χρόνου εξοικονομούνται, έτσι, πολύτιμοι οικονομικοί πόροι, οι οποίοι καλό θα είναι  οι πολιτικοί να επανεπενδύσουν στις ίδιες τις υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας και να αποφύγουν να κάνουν εξοικονομήσεις στην Ψυχική Υγεία για να ενισχύσουν άλλους τομείς».

Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση και η αποασυλοποίηση των ψυχικώς πασχόντων αποτελούν σημαντικά και ηθικά ζητήματα, υπογράμμισε ο Νίκος Χριστοδούλου, και παρατήρησε επίσης ότι «είναι πολύ εύκολο η πολιτική να αποεπενδύσει από την Ψυχική Υγείας, επικαλούμενη την κρίση»…

Αυτό συνέβη στη χώρα  μας, αυτό βλέπουμε με τα ίδια μας τα μάτια, πλέον! Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση και η αποασυλοποίηση των ψυχικώς πασχόντων επιβραδύνθηκαν, σημείωσε ο ίδιος, επήλθαν η επανιδρυματοποίηση, ο συγκεντρωτισμός, η υποεπένδυση, αλλά και η αποεπένδυση από το δημόσιο σύστημα Ψυχικής Υγείας, με αποτέλεσμα «οι ασθενείς των τοπικών κοινωνιών, των τοπικών πληθυσμών να μην εξυπηρετούνται πλέον σωστά».

Για όσους η ψυχιατρική μεταρρύθμιση και η αποασυλοποίηση των ψυχικώς πασχόντων ήταν για τη χώρα μας μία από τις πλέον σημαντικές και ηθικές πολιτικές, οι οποίες ασκούνταν εδώ και μερικές δεκαετίες, η σημερινή κατάσταση του δημοσίου συστήματος Ψυχικής Υγείας, όπως την περιέγραψε διεξοδικά, αλλά πολύ γλαφυρά ο Νίκος Χριστοδούλου, αποτελεί όχι απλώς μία μεγάλη διάψευση, αποτελεί μία πολύ σοβαρή ήττα!