Μια νέα μελέτη σχετικά με το παράσιτο toxoplasma gondii που συναντάται στα περιττώματα της γάτας, υποστηρίζει πως μπορεί να προκαλέσει Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον, ακόμη και καρκίνο. Είναι αλήθεια;
Ποια είναι η αλήθεια;
Το άρθρο που ισχυρίζεται πως οι γάτες προκαλούν αλτσχάιμερ, πάρκινσον και καρκίνο, αποτελούν μετάφραση δημοσιευμάτων ξένων tabloid, όπως η Daily Mail.
Η πραγματικότητα όμως είναι αρκετά διαφορετική.
Το παράσιτο Toxoplasma gondii που κατοικεί στον εγκέφαλο εκτιμάται ότι φιλοξενείται από τουλάχιστον 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Scientific Reports, υποστηρίζει το παράσιτο θα μπορούσε να μεταβάλει και να ενισχύσει μια σειρά νευρολογικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένης της επιληψίας, του Alzheimer και του Parkinson, καθώς και κάποιων μορφών καρκίνου. Πριν αρχίσουμε όμως να πετάμε τις γάτες από τα παράθυρα, ας δούμε μερικές σημαντικές λεπτομέρειες.
Στη νέα μελέτη, μια ομάδα 30 ερευνητών από 16 ιδρύματα αξιολόγησε πώς οι πρωτεΐνες που εκκρίνονται από το T. gondii θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη νευροχημεία των ανθρώπων-ξενιστών, προκαλώντας αλλαγές στον εγκέφαλο που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νευροεκφυλιστικές ασθένειες ή εμφάνιση κάποιων σπάνιων καρκίνων των νεύρων.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα κομμάτια microRNA και πρωτεϊνών που βρέθηκαν σε παιδιά με σοβαρή τοξοπλάσμωση συνδυάστηκαν με βιοδείκτες που βρέθηκαν σε ασθενείς με μια σειρά νευροεκφυλιστικών καταστάσεων, συμπεριλαμβανομένων των νόσων Alzheimer και Parkinson.
Βρήκαν επίσης ότι το παράσιτο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο επιληψίας εξαιτίας της αλλαγής της επικοινωνίας μεταξύ εγκεφαλικών κυττάρων που ονομάζονται GABAergic neurons και ανακάλυψε σύνδεση μεταξύ του T. gondii και σχεδόν 1.200 ανθρώπινων γονιδίων που παίζουν ρόλο σε διάφορους καρκίνους.
Για να είμαστε σαφείς, οι ερευνητές δεν λένε ότι το παράσιτο του εγκεφάλου είναι οριστικά αυτό που είναι πίσω από τους ανθρώπους που αναπτύσσουν αυτές τις ασθένειες, αλλά είναι πιθανό ότι η ανάμιξη με πρωτεΐνες του T. gondii στο εγκεφαλικό περιβάλλον θα μπορούσε ενδεχομένως να επηρεάσει ή να επιτρέψει προϋπάρχουσες ευαισθησίες σε μερικούς ανθρώπους να εκδηλωθούν σε ασθένεια.
«Υποθέτουμε ότι η ασθένεια εμφανίζεται με την παρουσία των σχετικών ευαίσθητων γονιδίων, του γονοτύπου του παρασίτου και άλλων εγγενών και περιβαλλοντικών παραγόντων όπως είναι οι λοιμώξεις, το μικροβίωμα ή το άγχος που επηρεάζουν τις ανοσολογικές αντιδράσεις», αναφέρουν οι συγγραφείς στην εργασία τους.
Είναι ένα ενοχλητικό εύρημα, ειδικά επειδή οι προηγούμενες εκτιμήσεις έχουν δείξει ότι ο Τ. Gondii θα μπορούσε να μολύνει το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά δεν έχει νόημα να ανησυχούμε μέχρι να μάθουμε πολλά περισσότερα για το τι πραγματικά ισχύει. Οι ίδιοι οι ερευνητές τονίζουν πως χρειάζονται περισσότερες και μεγαλύτερες μελέτες πριν μάθουμε με απόλυτη βεβαιότητα τον αντίκτυπο του Τ. Gondii σε ανθρώπινες ασθένειες.
Οι ερευνητές τονίζουν πως η σωστή αντίδραση στα ευρήματά τους, είναι πως η μελέτη τους μπορεί να βοήθησει στο σχεδιασμό προληπτικών θεραπειών, φαρμάκων, τρόπου ζωής κτλ, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη πρόληψη ή καθυστέρηση εμφάνισης κάποιων νευροεκφυλιστικών ασθενειών και μορφών καρκίνου.
Όσον αφορά τη μελέτη αυτή κάθε αυτή, ήδη δέχεται τις πρώτες αντιδράσεις, αφενός διότι το δείγμα ανθρώπων είναι μικρό (246 βρέφη που μολύνθηκαν στη μήτρα) και αφετέρου διότι άλλες πρόσφατες μελέτες, δεν βρήκαν επαρκή στοιχεία για να συνδέσουν το Τ. Gondii με ανθρώπινες αρρώστιες.
Θα πρέπει να ανησυχούμε;
Περίπου το 30 έως 50% του ανθρώπινου πληθυσμού, είναι φορέας του Toxoplasma gondii, σύμφωνα με μελέτη που έχει δημοσιευτεί στο Plos One, με τη συντριπτική πλειοψηφία να παραμένουν ασυμπτωματικοί σε όλη τη ζωή τους. Η μετάδοση γίνεται μέσω ωμού ή ελλιπώς μαγειρεμένου φαγητού και από την επαφή με κόπρανα γάτας που θα εισέλθουν στον οργανισμό από το στόμα. Από τη στιγμή όμως που ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα προστασίας, ο κίνδυνος εκμηδενίζεται.
