Μια από τις δημοφιλέστερες βαριατρικές τεχνικές είναι το γαστρικό «μανίκι», που έχει ως στόχο τη μείωση του μεγέθους του στομάχου. Αν και η ανακάλυψη της τεχνικής αυτής έγινε τυχαία το 2000 από τον Δρ. Michel Gagner, που κλήθηκε να χειρουργήσει μια εξαιρετικά παχύσαρκη γυναίκα, σήμερα αποτελεί χειρουργική λύση πρώτης επιλογής για τη νοσογόνο παχυσαρκία.
«Το γαστρικό μανίκι, sleeve gastrectomy όπως είναι η αγγλική ορολογία, είναι η επέμβαση που εφαρμόζεται συχνότερα παγκοσμίως και τείνει να αποτελέσει τη χειρουργική λύση πρώτης επιλογής για τη νοσογόνο παχυσαρκία. Η μέθοδος θεωρείται εναλλακτική στο γαστρικό δακτύλιο. Ουσιαστικά, κάνουμε λαπαροσκοπικά αφαίρεση τμήματος του στομάχου, με αποτέλεσμα αυτό να παίρνει σχήμα σωλήνα, δηλαδή να μοιάζει με “μανίκι”, περιορίζοντας τη χωρητικότητά του. Το αίσθημα της πείνας θα μπορούσαμε να πούμε πως εξαφανίζεται, αφού στο τμήμα του στομάχου που αφαιρείται εκκρίνεται η γρελίνη, η λεγόμενη και ορμόνη της πείνας», εξηγεί ο Δρ. Δημήτρης Σ. Μουσιώλης, Γενικός Χειρουργός-Βαριατρική Χειρουργική, Λαπαροσκοπική Χειρουργική, Ορθοπρωκτική Χειρουργική (www.dmousiolis.gr).
Όπως και το σύνολο των βαριατρικών επεμβάσεων, το γαστρικό μανίκι γίνεται λαπαροσκοπικά, υπό γενική αναισθησία, με την όλη χειρουργική διαδικασία να διαρκεί περίπου τρεις ώρες. Η αφαίρεση γαστρικού θόλου είναι μια εκτεταμένη χειρουργική επέμβαση και ο βαθμός δυσκολίας της επέμβασης είναι μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο του γαστρικού δακτυλίου, αλλά μικρότερος από αυτόν της γαστρικής παράκαμψης.
«Το γαστρικό μανίκι αποτελεί λύση για ασθενείς των οποίων ο Δείκτης Μάζας Σώματος είναι πάνω από 39 και συνυπάρχουν προβλήματα υγείας, όπως υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης, υπνική άπνοια κ.ά. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι αφορά οξείες μορφές παχυσαρκίας και δεν απευθύνεται σε άτομα που θέλουν να χάσουν 10-20 κιλά. Απευθύνεται σε άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία, που έχουν άστατες και παρορμητικές διατροφικές συνήθειες, τους αρέσει να τσιμπολογούν και να τρώνε γλυκά, ενώ παράλληλα δυσκολεύονται να πειθαρχήσουν ή είναι ασυνεπείς σε διατροφικές οδηγίες», σημειώνει ο Δρ. Μουσιώλης.
Η επόμενη μέρα
Μετά την ολοκλήρωση της χειρουργικής διαδικασίας ακολουθεί νοσηλεία περίπου τεσσάρων ημερών, χωρίς μετεγχειρητικό πόνο, και ο ασθενής κινητοποιείται αμέσως. Η σίτιση γίνεται αρχικά μόνο με ορό και ακολουθεί ένα διάστημα 30 ημερών διατροφικής προσαρμογής, με κυρίως υδαρείς και μαλακές τροφές, όπως σούπες, γάλα, καθώς επίσης και άφθονα υγρά. Στη συνέχεια ο ασθενής είναι σε θέση να τρώει σχεδόν τα πάντα, σε μικρές ποσότητες, και σε έξι μήνες μπορεί να καταναλώνει ποσότητες φαγητού ίσες µε µια μικρή μερίδα εστιατορίου, καθώς η χωρητικότητα του στομάχου έχει σταθεροποιηθεί, χωρίς όμως να επανέλθει ποτέ στα προ της επέμβασης δεδομένα.
«Αυτό που πρέπει να συγκρατήσουμε στην περίπτωση του γαστρικού μανικιού είναι πως η απώλεια βάρους είναι γρήγορη, χωρίς πείνα και χωρίς ο ασθενής να χρειάζεται αυστηρή ιατρική παρακολούθηση. Επίσης, δεν απαιτείται να παίρνει συμπληρώματα διατροφής, καθώς δεν προκαλείται δυσαπορρόφηση κάποιων εκ των συστατικών των τροφών. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, κατά το πρώτο έτος μετά την επέμβαση ο ασθενής μπορεί να χάσει έως και το 70% του πλεονάζοντος σωματικού βάρους, ενώ έπειτα ο ρυθμός απώλειας των κιλών μειώνεται. Βέβαια, ανάλογα με την πειθαρχία που θα επιδείξει, μπορεί να επιτύχει και το ιδανικό για το ύψος του βάρος. Φυσικά, υπάρχουν και περιπτώσεις ασθενών που αποτυγχάνουν στην επίτευξη των στόχων και αυτό οφείλεται κυρίως στην υπερβολική κατανάλωση υδατανθράκων», σημειώνει ο Γενικός Χειρουργός-Βαριατρική Χειρουργική.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με μελέτη από τις ΗΠΑ, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Οbesity Surgery το Μάιο του 2014, οι ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε γαστρικό μανίκι διατηρούσαν πέντε χρόνια μετά την επέμβαση απώλεια βάρους της τάξης του 45%, ενώ στο δεύτερο έτος από την επέμβαση η απώλεια ήταν 72%.
Πέραν της απώλειας βάρους, στα πλεονεκτήματα του γαστρικού μανικιού συγκαταλέγονται οι μικρές χειρουργικές τομές, λόγω λαπαροσκόπησης, και η μικρής διάρκειας νοσηλεία στο νοσοκομείο. Εξάλλου, δεν χρειάζονται περαιτέρω ρυθμίσεις, όπως στο γαστρικό δακτύλιο, και δεν εισάγεται μόνιμα κανένα ξένο σώμα στον οργανισμό.
Το γαστρικό μανίκι θεωρείται ασφαλές ακόμη και για άτομα με πολλαπλά προβλήματα υγείας, ενώ μειώνει το αίσθημα της πείνας και της βουλιμίας χωρίς περιορισμούς σε είδη τροφής, δίνοντας μια μόνιμη λύση με φυσιολογική λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Από μαρτυρίες ασθενών προκύπτει, εξάλλου, ότι απολαμβάνουν μια καλή ποιότητα ζωής μετά την επέμβαση.
«Φυσικά, όπως κάθε άλλη χειρουργική επέμβαση, το γαστρικό μανίκι ενέχει και κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών. Βέβαια, στη συγκεκριμένη επέμβαση τα ποσοστά είναι εξαιρετικά χαμηλά και συνήθως αφορούν την πιθανότητα αιμορραγίας, λοίμωξης, διαφυγής από τη γραμμή συρραφής του στομάχου, διαστολής του στομάχου, δυσκοιλιότητα, ναυτία και εμετό, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και αντιδράσεις στη γενική αναισθησία. Συνεπώς, ο υποψήφιος ασθενής πρέπει να είναι σωστά ενημερωμένος για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της χειρουργικής τεχνικής που επιλέγει για τη διαχείριση της νοσογόνου παχυσαρκίας», καταλήγει ο Δρ. Δημήτρης Μουσιώλης.
9°
