Απλά «μαθήματα» για δρομείς

Τι είναι το τρέξιμο; Μικρά άλματα από το ένα πόδι στο άλλο, κάτι πιο γρήγορο από το περπάτημα και μια αυξημένη αίσθηση του βάρους σου. Σκέψου ότι πετάς ανεπαίσθητα για μικρές χρονικές στιγμές.

Βέβαια δεν πρόκειται περί απλού τρεξίματος, αλλά μερικές φορές μιας κλίσης, άλλοτε τρόπου ζωής, ίσως κάποιες φορές και επιβίωσης. Όταν αρχίσεις να τρέχεις διαπιστώνεις ότι δεν μπορείς να ξεφύγεις από τον εαυτό σου, ακόμα κι αν τον αποφεύγεις.

Υπέρτατη φυγή από την πραγματικότητα, αν σκεφτείς πως κανείς ποτέ δεν σου ζήτησε να αρχίσεις να τρέχεις. Το επιλέγεις μόνος σου. Είναι ψυχοθεραπεία, ενίοτε σανίδα σωτηρίας. Καθημερινά  αντιμέτωπος με τον καλό και τον κακό σου εαυτό.

Πάντα θα πιάνεις τον εαυτό σου κάπου ανάμεσα στην τεχνική και το συναίσθημα. Αν είσαι από αυτούς που τρέχει με το συναίσθημα αντιπροσωπεύεις μια ρομαντική θεώρηση, ίσως κάποιες φορές και  να νιώθεις μέλος ενός δρομικού κινήματος. Δεν έχεις συγκεκριμένη ιδέα και κατεύθυνση για το πού σκοπεύει να πας, θέλεις μόνο απλά να τρέχεις και να γνωρίζεις αυτοπαθούντες. Αν προετοιμάζεσαι, διαβάζεις, ενημερώνεσαι για διαδρομές, κάνεις αναλύσεις, σκέψεις, σχεδιασμούς, δοκιμάζεις προγράμματα, φιλοδοξείς να ακολουθήσεις μια συγκεκριμένη οδό. Οδεύεις προς την επιτυχία. Είσαι ένας εγκεφαλικός δρομέας που πνίγεται όσο το δυνατόν λιγότερο στο συναίσθημα και πάντα προσπαθείς να μειώνεις τις πιθανότητες λάθους αυξάνοντας την επίδοση και την απόδοσή σου.

Σε κάθε περίπτωση, τρέχοντας μαθαίνεις ότι δεν απαιτείται ιδιαίτερη προετοιμασία παρά μόνο ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια για αρχή και αρκετή δόση αισιοδοξίας. Θα ακούσεις για το τρίπτυχο ζέσταμα-τρέξιμο-αποθεραπεία, βέβαια αργότερα θα το αγνοήσεις παντελώς λόγω περιορισμού χρόνου.

Τις περισσότερες φορές τα πρώτα λεπτά θα θελήσεις να σταματήσεις αλλά παραδόξως θα συνεχίσεις και λίγες φορές είναι αυτές που δεν θα πονάς κάπου. Σίγουρα θα βιώσεις έναν τραυματισμό. Στην αρχή πιστεύεις ότι δεν είναι τίποτα σοβαρό αλλά θα σε κρατήσει εκτός τρεξίματος τουλάχιστον δυο εβδομάδες. Όλα μοιάζουν να υπάγονται σε μια συνήθεια, στο τέλος όμως καταλαβαίνεις πως κάθε μέρα είναι και μια καινούργια αρχή.

Όποιο δρομέα και αν ρωτήσεις, ο καθένας έχει τη δική του γνώμη για το τρέξιμο. Τις δικές του θεωρίες και τις δικές του απαντήσεις, ενίοτε και προπονητικές ικανότητες. Δύσκολο να απαντήσεις στην ερώτηση πότε είσαι ένας καλός δρομέας. Ίσως το μόνο που μπορείς να πεις είναι συνέχισε να τρέχεις.