«Πριν πέσει για ύπνο ο Εμπενίζε Σκρουτζ τρώει μόνος του και διαβάζει το τραπεζικό βιβλιάριό του, το καθολικό με τις καταχωρήσεις των καταθέσεων, των αναλήψεων και των εισπραχθέντων τόκων. Καθώς διαβάζει το κατάστιχό του, λέει από μέσα του παρηγορώντας τον εαυτό του: “Βλέπεις; Καμιά ζημιά, μόνο κέρδη”.
Οι γιορτές είναι η εποχή που οι περισσότεροι κάνουμε τον απολογισμό της χρονιάς που φεύγει. Σαν άλλοι Σκρουτζ μετράμε τις χασούρες μας, τα κέρδη μας, κάνουμε σχέδια για τη χρονιά που έρχεται. Αρκετά συχνά αισθανόμαστε θλίψη, άγχος, μοναξιά.
Δεν είναι τόσο οι υπερβολικές προσδοκίες, οι διαφημίσεις με τα ατέλειωτα μηνύματα αγάπης και χαράς, το γεγονός ότι τα Χριστούγεννα είναι άμεσα συνδεδεμένα με ειδυλλιακές στιγμές και απόλυτη ξεγνοιασιά που μπορεί να προκαλέσουν εποχιακή κατάθλιψη και συναισθηματικές διαταραχές.
Κυρίως, είναι ο απολογισμός που θα μας φέρει αντιμέτωπους με τις απώλειες που είχαμε, τις υποσχέσεις που δώσαμε στον εαυτό μας και δεν καταφέραμε να τηρήσουμε, τα όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν, η συνειδητοποίηση πως το παρελθόν δεν αλλάζει και πως το μέλλον είναι αβέβαιο. Δεν θέλουμε να βγούμε από μια έξοδο χωρίς να ξέρουμε πού ακριβώς θα μας οδηγήσει, ακόμα και αν βρισκόμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης – ίσως πολύ περισσότερο τότε.
Η ενστικτώδης αντίδραση είναι να προσπαθούμε να καταπνίξουμε τα επώδυνα συναισθήματα. Όμως, όταν καταφέρνουμε να μη νιώθουμε τίποτα χάνουμε το μοναδικό μέσο που διαθέτουμε για να αντιλαμβανόμαστε τι μας πληγώνει και γιατί. Μη φοβάστε τον πόνο. Ο Σκρουτζ άλλαξε επειδή τα πνεύματα τον ανάγκασαν να βιώσει τη διάψευση της διαστρεβλωμένης ιδέας του ότι μπορεί κανείς να ζήσει μια ζωή χωρίς απώλειες. Τον στοιχειώνουν με τις απώλειες του παρελθόντος, με τις απώλειες του περίγυρού του στο παρόν και με την αναπόφευκτη απώλεια της ζωής του στο μέλλον. Όταν ξυπνάει το πρωί των Χριστουγέννων καταλαβαίνει πως έχει τη δυνατότητα να αλλάξει το παρόν του, πως η αλλαγή μπορεί να συμβεί μόνο στο εδώ και τώρα.
Αυτό που είμαστε σήμερα έχει να κάνει με αυτό που ήμασταν χθες, αλλά είναι στο χέρι μας να φτιάξουμε ένα καλύτερο αύριο. Το μέλλον δεν είναι κάποιο μέρος προς το οποίο πορευόμαστε, αλλά μια ιδέα που βρίσκεται τώρα στο μυαλό μας. Το μέλλον είναι ζωντανό στο παρόν. Καλή Χρονιά»
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
12°
