Όλο και περισσότεροι δρομείς εμπνέονται από το κάλεσμα για επιστροφή στη φύση. Αποκωδικοποιούμε την κουλτούρα τους και ξεκλειδώνουμε τα μυστικά της ορεινής προπόνησης
Το τρέξιμο στο βουνό θα σε ανεβάσει ψηλότερα. Με τους ορεινούς μαραθωνίους να κεντάνε σταυροβελονιά τη χώρα σε ολοένα τακτικότερο ρυθμό και καθώς η κοινότητα των υψομετρικών δρομέων αυξάνεται πολλαπλασιαστικά, απαριθμούμε το δεκάλογο της τόσο ξεχωριστής αυτής δρομικής κουλτούρας. Το βουνό είναι το νέο cool. Δοκίμασε τις προκλήσεις του.
1. Από την πόλη έρχομαι
Όσοι ανάμεσά μας έχουν λιώσει παπούτσια στα ταρτάν και στους δρόμους έχουν εξοικειωθεί με την ψυχολογική και σωματική κόπωση των πεπερασμένων παραστάσεων: η απαράλλαχτη μονοτονία της ασφάλτου, το αδιάκοπο στριφογύρισμα των γηπεδικών διαδρόμων, οι επαναλήψεις, η αίσθηση του τετριμμένου και όλα όσα επιφέρουν ακόμη και στον πιο ενθουσιώδη αθλητή την αίσθηση της «Μέρας της Μαρμότας», συναντούν στο βουνό την αντίθετη εκδοχή τους: νέες διαδρομές, καινούργια τοπία, αχαρτογράφητα μονοπάτια και πρωτόγνωρα περάσματα συνθέτουν ένα προπονητικό σκηνικό ανεξάντλητο όσο και οι γραμμές του χάρτη. Η Ελλάδα τρέχει σε δάση, λόφους, υψίπεδα, μονοπάτια πεζοπορίας, δύσβατα εδάφη, ρυάκια, κορυφές, εξοχές. Όταν μιλάμε για ορεινό τρέξιμο, ain’t no mountain high enough.
2. Σώμα μου φτιαγμένο για βουνό
Στις προπονήσεις μαραθωνίου εργάζεσαι με πολύ συγκεκριμένους όρους: η προετοιμασία είναι ρητή και απαρέγκλιτη, ο αγωνιστικός ρυθμός σαφής. Στο βουνό αντίθετα οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές. Το τέμπο εναλλάσσεται διαρκώς, υπάρχουν ανηφόρες, μεγαλύτερες ανηφόρες και πραγματικά ατελείωτες ανηφόρες, υπάρχουν κατηφόρες που διασχίζονται ιλιγγιωδώς δίνοντας τη θέση τους σε περπάτημα, κατά τόπους σε πολύ περπάτημα, ενώ αφθονούν και τα επίπεδα σημεία που απαιτούν γρήγορη προσαρμογή και επιταχύνσεις. Οι αυξομειώσεις είναι συνεχείς στο ορεινό τρέξιμο και το ζητούμενο είναι να αποκτήσεις εμπειρία κατανοώντας προπάντων το ίδιο σου το σώμα ώστε να το προσαρμόζεις στις συνθήκες. Δεν είναι αυτή η πεμπτουσία της εξαιρετικής προπόνησης; Επιπλέον, μια ουσιώδης διαφορά της προπόνησης βουνού σε σχέση με την προπόνηση μεγάλων αποστάσεων συνίσταται στο ότι δεν παίζει ρόλο μονάχα ο όγκος των χιλιομέτρων που καλύπτει κανείς, αλλά κυρίως η υψομετρική διαφορά – το σύνολο της ανηφόρας που εκπαιδεύεσαι να ανεβαίνεις. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όλοι οι αγώνες βουνού αναφέρουν αναλυτικά τις υψομετρικές τους διακυμάνσεις. Ουσιαστικά περιγράφουν το επίπεδο δυσκολίας τους.
Στο βουνό, ζέστη και κρύο, βροχή και ξηρασία συχνά δεν απέχουν μεταξύ τους παρά λίγα λεπτά της ώρας. Ο ορεινός δρομέας απολαμβάνει τα στοιχεία της φύσης και εξοικειώνεται με τις απρόβλεπτες διαθέσεις τους ενστικτωδώς, προσθέτοντας μια επιπλέον πρόκληση σε ένα άθλημα που συχνά εξασκείται υπό την ασφάλεια του διαδρόμου γυμναστηρίου ή του αστικού διάκοσμου. Τρέχοντας στο βουνό αποχωρίζεσαι κάθε ρουτινιάρικη βεβαιότητα. Τrail running σημαίνει περιπέτεια.
4. Τα καινούργια ρούχα του ορεινού βασιλιά
Γνωρίζεις τα στάνταρ και έχεις τρέξει αρκετά ώστε να κατανοείς ότι στην ανάγκη προμήθειας κατάλληλου εξοπλισμού δε χωρούν εκπτώσεις. Τα παπούτσια αποτελούν εύλογα την πεμπτουσία του αθλήματός μας, με επιπλέον μάλιστα προδιαγραφές για το βουνό. Το ειδικό trail ζευγάρι προστατεύει τα πόδια από τις ιδιομορφίες του ορεινού εδάφους, ενώ προσφέρει καλύτερη πρόσφυση και έλεγχο στο πάτημα. Αντιανεμικό ή αδιάβροχο τζάκετ, τεχνικό t-shirt το οποίο θα πρέπει να συνοδεύεται από αναπληρωματικό μπλουζάκι για την περίπτωση που ο ιδρώτας και η υγρασία δυσχεράνουν τις συνθήκες, κολάν με άνεση στην κίνηση και ενδύματα ικανά να διατηρούν τη θερμοκρασία του σώματος σε υψηλές και χαμηλές θερμοκρασίες θα πρέπει να μη λείπουν από το σακίδιο πλάτης του ορεινού δρομέα – ναι, ακούς σωστά. Ο δρομέας βουνού θα ήταν περίπου ανήμπορος δίχως ένα ελαφρύ σακίδιο πλάτης και ειδική ζώνη για υδροδοχείο, ηλεκτρολύτες, σνακ, φακό και λοιπά αξεσουάρ προπόνησης ειδικών συνθηκών. Πέρα από τις βασικές κατηγορίες εξοπλισμού, οι έμπειροι υιοθετούν συχνά στο δρομικό τους dress code τις γκέτες, οι οποίες αποτρέπουν τις ανεπιθύμητες εισχωρήσεις λάσπης, χιονιού ή χώματος στα παπούτσια, ενώ σπανίως παραλείπουν τα γάντια, καθώς τα χέρια διαδραματίζουν βασικό ρόλο στο βουνό δίχως μάλιστα να λείπουν και οι πτώσεις.
Vermio Mountain Running, Νυμφαία Κομοτηνής, Λασιθιώτικα Βουνά, Πήλιο Ultra Trail, Χειμωνιάτικος Ενιπέας, Ημιμαραθώνιος Ταΰγετου, Ανάβαση Αγχαίου Όρους, Χνάρια του Δευκαλίωνα, Λέβαδος Mountain Trail, Ραψάνη Ολύμπου, Corfu Path: οι μικρές και μεγάλες διοργανώσεις είναι ατελείωτες και αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένους μονάχα από τους αγώνες που πραγματοποιούνται στην Ελλάδα το χειμώνα. Ακόμη και για τον πιο ενθουσιώδη δρομέα, που επιθυμεί να παραμένει απασχολημένος όλο το χρόνο, τα αθλητικά ραντεβού παραείναι άφθονα για να καλυφθούν σε μια χρονιά. Διάλεξε τις τοποθεσίες της χώρας που προτιμάς και την αγωνιστική ένταση που επιθυμείς, μάρκαρε τις άδειες στο ημερολόγιο, οργάνωσε τις εκδρομές με την οικογένεια και τη δρομική παρέα σου, φρόντισε να μετατρέψεις το αγωνιστικό καλεντάρι σε αδιάκοπο special event, σχεδιασμένο να προσφέρει συγκινήσεις και τακτικές αποδράσεις από την καθημερινότητα. Οι ορεινοί αγώνες της Ελλάδας είναι πολυάριθμοι και συναρπαστικοί. Αγαπάς το τρέξιμο; Πάρε τα βουνά.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
13°
