Η κουλτούρα του running αφήνει καθημερινά το στίγμα της σε κάθε κουκκίδα του χάρτη, μέσα από αναρίθμητες μικρές και μεγάλες διοργανώσεις. Ορισμένοι αγώνες ωστόσο είναι πιο ξεχωριστοί από τους άλλους. Διαλέξαμε 5 μαραθώνιους που καταλαμβάνουν σπουδαία σημασία στο δρομικό καλεντάρι.
Βοστόνη, ΗΠΑ
Πρόκειται για τη διαδρομή με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους εγκυκλοπαιδιστές του αθλήματος, όσο και για τους αφοσιωμένους δρομείς. Όντας ο παλαιότερος μαραθώνιος πόλης, οφείλει τη σύστασή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα, ενώ συγκαταλέγεται στους ελάχιστους που απαιτούν την επίτευξη συγκεκριμένου χρονικού ορίου προκειμένου να συμμετάσχει κανείς. Μόνο οι γρηγορότεροι κατορθώνουν να διαγωνιστούν σε αυτή την κούρσα, η οποία απέκτησε αυξημένο συμβολικό ενδιαφέρον έπειτα από το τραγικό τρομοκρατικό χτύπημα του 2013.
Βερολίνο, Γερμανία
Η κούρσα των ρεκόρ. Έπειτα από το εξωπραγματικό περσινό 2:03:23 του Γουίλσον Κίπσανγκ, ακολούθησε το 2:02:57 του Κενυάτη Ντένις Κιμέτο στις 28 Σεπτεμβρίου του 2014, για να εκτινάξει το παγκόσμιο ρεκόρ κατά 26 δευτερόλεπτα. Γενικότερα, χάρη στο μοναδικό συνδυασμό ιδεωδών καιρικών συνθηκών και επίπεδης διαδρομής που μόνο αυτό προσφέρει, το Βερολίνο επιφυλάσσει σταθερά τις συναρπαστικότερες επιδόσεις, εάν όχι και τα πιο γοητευτικά στιγμιότυπα.
Περισσότεροι από 900.000 αθλητές έχουν ολοκληρώσει τον περίβλεπτο αυτό μαραθώνιο, στοιχείο που μαρτυρά από μόνο του το κύρος και την αίγλη του αγώνα. Ας αφήσουμε τα νούμερα να μεταφέρουν τη σημασία του δρώμενου: 125.000 δήλωσαν συμμετοχή στο φετινό αγώνα, 36.000 πήραν θέση στη γραμμή εκκίνησης ενός μαραθωνίου που αναμεταδίδεται τηλεοπτικά σε 196 χώρες του κόσμου. Ο Γουίλσον Κίπσανγκ από την Κένυα έθεσε το νέο καλύτερο χρόνο μόλις φέτος, ενώ η θρυλική Πόλα Ράντκλιφ διατηρεί από το 2005 το γυναικείο ρεκόρ και ταυτόχρονα το παγκόσμιο ρεκόρ με 2:15:25, παραμένοντας η γρηγορότερη γυναίκα του πλανήτη – και μάλιστα Ευρωπαία. Πραγματικά ασύλληπτο επίτευγμα, εάν αναλογιστούμε ότι ο μαραθώνιος αποτελεί προνομιακό σπορ των Αφρικανών.
Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Ξεκίνησε σαν αστείο το 1970, με μόλις 127 δρομείς που κατέβαλαν αντίτιμο ενός δολαρίου έκαστος για να διαγωνιστούν. Σήμερα αποτελεί έναν από τους αγώνες υψηλότερου προφίλ στην υφήλιο και παράλληλα μια περίφημη αφορμή για να επισκεφθεί κανείς τη Νέα Υόρκη το φθινόπωρο. Η διαδρομή, την οποία παρακολουθούν 315 εκατομμύρια θεατές από τους δέκτες τους, διέρχεται και τα πέντε διαμερίσματα της πόλης προτού ολοκληρωθεί στο Σέντραλ Παρκ του Μανχάταν. Η πεμπτουσία ενός ξεχωριστού μαραθωνίου συνίσταται στο να προσφέρει απαράμιλλα ταξιδιωτικά ενσταντανέ παράλληλα με την αγωνιώδη πορεία των αθλητών. Και πουθενά αλλού οι δύο κόσμοι δεν συναντώνται με τόση αρμονία από όση προκύπτει εδώ.
Η παγκόσμια απήχηση του αγώνα που ξεκίνησε εμπνεόμενος από τα ιδεώδη του «νενικήκαμεν» δεν λέει να ξεθωριάσει στο πέρασμα του χρόνου, διατηρώντας την Αθήνα στην κορυφή των παγκόσμιων δρομικών ραντεβού του Νοεμβρίου. Η περίπου συνεχής ανηφορική κλίση του αγώνα τον καθιστά πραγματική δοκιμασία για τους τετρακέφαλους κάθε αθλητή – στο επίπεδο του βαθμού δυσκολίας, ελάχιστοι ξεπερνούν το μαραθώνιο της πρωτεύουσας. Είναι τέτοια τα συναισθήματα που βιώνει κανείς ωστόσο καθώς εισέρχεται στο Παναθηναϊκό Στάδιο και διασχίζει τα τελευταία 170 μέτρα ως το νήμα του τερματισμού, που κάθε απομεινάρι εξάντλησης αναβλύζει μέσα από ευφρόσυνα δάκρυα συγκίνησης. Ο αυθεντικός μαραθώνιος της Αθήνας είναι μια πραγματικά σπάνια εμπειρία αυτοεκπλήρωσης, την οποία αξίζει να χαρίσει στον εαυτό του κανείς.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
13°
