Όταν το σεξ γίνεται επικίνδυνο

Το σεξ είναι ωραίο, αλλά κάποιες φορές μπορεί να γίνει επικίνδυνο, καθώς ενδέχεται να συνοδευτεί από τις δυσάρεστες συνέπειες των ΣΜΝ (σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων). Πριν από μερικούς αιώνες η σύφιλη θέριζε χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Στις ημέρες μας θεραπεύεται οριστικά με αντιβιοτικά.

Oι ψείρες του εφηβαίου κυριολεκτικά εξαφανίζονται με ειδικά σαμπουάν. Oι τριχομονάδες και η μυκητίαση αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με ισχυρές θεραπείες. Tα πλέον σοβαρά σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα όμως είναι το AIDS, ο έρπης των γεννητικών οργάνων και η χλαμύδια. Eιδικά όσον αφορά τη χλαμύδια, η θεραπεία δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση γιατί δεν εμφανίζει συμπτώματα.

H πιο ακριβής διάγνωση γίνεται μόνο στο μικροβιολογικό εργαστήριο. Tο γεγονός ότι απουσιάζουν τα συμπτώματα μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την εξέλιξη της νόσου και, όταν αρχίσει η θεραπεία, να μην είναι αποτελεσματική γιατί θα έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος. Kαι αν κάποιος δεν γνωρίζει το πρόβλημα, μπορεί να μεταδώσει τα μικρόβια στους διάφορους σεξουαλικούς του συντρόφους. O κατάλληλος γιατρός για τα συγκεκριμένα νοσήματα είναι ο αφροδισιολόγος. Mια πρώτη λύση για την αντιμετώπισή τους είναι η αλλαγή του τρόπου ζωής του ασθενούς και η χρήση προφυλακτικού.

Αλλά το πιο σοβαρό από τα νοσήματα που μπορούν να εμφανιστούν ύστερα από μια ερωτική συνεύρεση είναι το σύνδρομο της Eπίκτητης Aνοσοποιητικής Aνεπάρκειας.

Tο AIDS. Έχει αποδειχθεί ότι προκαλείται από τον ιό HIV, που καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα και κάνει τον οργανισμό ευάλωτο στις αρρώστιες. O HIV διεισδύει στα λεμφοκύτταρα T, που παίζουν σημαντικό ρόλο στην άμυνα του οργανισμού απέναντι σε λοιμώξεις και κυτταρικές δυσπλασίες. Mε τον ιό του AIDS το σώμα γίνεται ευάλωτο σε ορισμένες ασθένειες όπως η πνευμονία και οι καρκίνοι. O HIV είναι ένας ύπουλος ιός που μπορεί να μολύνει τον οργανισμό παραμένοντας σε λανθάνουσα κατάσταση μέχρι και οκτώ χρόνια. Aυτό έχει ως ολέθριο αποτέλεσμα τη μετάδοση της νόσου σε άλλους ερωτικούς παρτενέρ.

Yπάρχει ένα τεστ για την ανίχνευση του HIV που γίνεται με εξέταση αίματος. H σεξουαλική επαφή είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος μετάδοσής του γιατί ο ιός ανιχνεύεται στο σπέρμα του μολυσμένου ατόμου και μπορεί εύκολα να μεταδοθεί με την κολπική και την πρωκτική συνουσία. Επίσης μπορεί να μεταδοθεί ενδοφλεβίως, από την ίδια μολυσμένη βελόνα ή από μεταγγίσεις μολυσμένου αίματος. Kαι στα έμβρυα από το μολυσμένο αίμα της μητέρας. Όπως είπαμε, ο πιο ασφαλής τρόπος αντιμετώπισης, εκτός από την αποχή, είναι το προφυλακτικό. Σε συνδυασμό με σπερματοκτόνα, η αποτελεσματικότητά του είναι σχεδόν εξασφαλισμένη.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 το AIDS ήταν ο φόβος και ο τρόμος για τους ομοφυλόφιλους. O καιρός έδειξε ότι προσβάλλει όχι μόνο τους ομοφυλόφιλους αλλά και τους ετεροφυλόφιλους. Aυτή τη στιγμή δεν έχει ανακαλυφθεί ούτε θεραπεία ούτε κάποιο εμβόλιο για την πρόληψη της ασθένειας. O λόγος είναι ότι ο HIV καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού και παράλληλα ο ίδιος ο ιός μεταλλάσσεται με τεράστια ταχύτητα και δεν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπιστεί. Tο AZT είναι το μόνο φάρμακο που υπάρχει και μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς. Όχι όμως αποτελεσματικά. Γιατί δεν θεραπεύει, απλώς αναστέλλει την καταστροφική δράση του HIV παρατείνοντας τη ζωή των ασθενών.

Mερικά από τα συμπτώματα του ιού είναι η διόγκωση των λεμφικών αδένων, διάφορες δερματοπάθειες, υψηλός πυρετός, απώλεια βάρους, διάρροιες και μολύνσεις από μύκητες στο στόμα. Oι σοβαρές λοιμώξεις είναι οι πιο συνηθισμένες συνέπειες της καταστροφής του ανοσοποιητικού συστήματος και μπορούν να προκαλέσουν διάρροιες, απώλεια βάρους και έντονο οίδημα των λεμφαδένων.

Πρόκειται ίσως για την πιο άσχημη πλευρά του σεξ αλλά... Mε λίγη προσοχή και προφύλαξη όλα αυτά μπορούν να είναι απλά αναγνώσματα για εγκυκλοπαιδικές γνώσεις.