Πήρα τη σιωπή μου και πήγα εκεί όπου μου δόθηκε χώρος για να με ακούσουν. Απλά να με ακούσουν.
Η ανάγκη της καθοδήγησης, ότι κάποιος είναι εκεί για μένα στο δύσκολο της δικής μου στιγμής. Η αγκαλιά που θα με παρηγορήσει τώρα που νιώθω φόβο, θυμό, απογοήτευση.
Ενθάρρυνση - εμπιστοσύνη - στήριξη. Γιατί, στηρίζω σημαίνει σέβομαι την διαφορετικότητα του άλλου στην αντιμετώπιση των δυσκολιών, νοιάζομαι, αγαπώ , μοιράζομαι , είμαι εκεί να σε ακούσω.
Η αλήθεια μία και πολύ ξεκάθαρη. Το παρελθόν πέρασε, έφυγε. Το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμα. Το μόνο πράγμα που υπάρχει είναι το τώρα, το σήμερα, το εδώ. Το παρελθόν είναι το τώρα του χθες και το μέλλον το τώρα του αύριο.
Συναντώντας τον καρκίνο μου, ένιωσα ότι είχα δύο επιλογές. Να τον αποδεχτώ, να τον αντιμετωπίσω και να τον αλλάξω ή να φύγω από αυτόν αν γίνεται. Δεν ήταν εύκολο, το ήξερα, αλλά μπορούσα με την ανάλογη βοήθεια. Η συμμετοχή μου στην ομάδα με έμαθε να μην είμαι η ασθένεια μου. Να μην χαρακτηρίζομαι μέσα από αυτήν. Έμαθα να γίνομαι παρατηρητής του μυαλού μου. Να μην είμαι οι σκέψεις μου. Να μην είμαι η εικόνα μου. Έμαθα ότι η ευτυχία είναι επιλογή και μπορώ να ξεκινήσω να είμαι ευτυχισμένη αν το θελήσω, αν το πιστέψω. Έμαθα να επιλέγω να μην χάνομαι σε άσκοπες σκέψεις που δεν με οδηγούν πουθενά. Έμαθα να μένω σε όσα γνωρίζω και βιώνω αυτή τη στιγμή, προσπαθώντας να πάω στο παρακάτω, στο παραπέρα της δικής μου ζωής, που μπορεί να γίνει πιο όμορφη, πιο δημιουργική, πολύχρωμη αν θέλω. Να σταματήσω να σκέφτομαι το χειρότερο, δεν με βοηθάει σε τίποτα. Να εστιάζω σε θέματα που υπάρχουν στη ζωή μου και στα θετικά που μπορώ να φέρω σ' αυτήν. Έμαθα να ζω το τώρα ,προσέχοντας και φροντίζοντας τον εαυτό μου, ακούγοντας τις ανάγκες του και τα ''θέλω'' του. Έμαθα ότι δεν μπορώ να προβλέψω το μέλλον , δεν μπορώ να ελέγξω όλα όσα με αφορούν, δεν μπορώ να είμαι πάντα προετοιμασμένη για ό,τι ακολουθεί.
Μπορώ όμως να αφήνω χώρο για θετικές σκέψεις, για δημιουργικότητα και εξέλιξη ή τουλάχιστον λίγο χρόνο να ασχοληθώ με τα όμορφα που συμβαίνουν στη ζωή μου. Έμαθα πως μπορώ να δημιουργήσω την πραγματικότητα στην οποία ζω, να την κάνω πιο εύκολη, εξασφαλίζοντας μια πιο ήρεμη και ισορροπημένη ζωή. Γιατί αυτό που τελικά έμαθα στην ομάδα είναι ...ότι θέλει μαεστρία να γέρνεις αλλά να ΜΗΝ σπας... Για αυτό θα είμαι και φέτος στο Greece Race for the Cure ® στις 25 Σεπτεμβρίου. Για όλα αυτά που έμαθα και για όλα αυτά που πετυχαίνουμε μέσα από τον αγώνα.
Το Greece Race for the Cure ® είναι αγώνας δρόμου και συμβολικός περίπατος ενάντια στον καρκίνο του μαστού και διοργανώνεται από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» κάθε Σεπτέμβριο στην Αθήνα. Τα καθαρά έσοδα από τον Αγώνα διατίθενται σε προγράμματα του Συλλόγου «Άλμα Ζωής» για την ψυχοκοινωνική στήριξη γυναικών με εμπειρία καρκίνου μαστού και την ενημέρωση για πρόληψη και προαγωγή της έγκαιρης διάγνωσης. Φέτος, ο αγώνας θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου στο Ζάππειο.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο «Ψυχανάλυση και κινηματογράφος της παρατήρησης - Μεγεθύνοντας το αδιόρατο», την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ο Γρηγόρης Μανιαδάκης συνομιλεί με την Εύα Στεφανή
14°
