Οι περισσότεροι τρέφουμε ένα φόβο για τα νοσοκομεία. Ακόμα και όταν πρόκειται για μια προληπτική εξέταση, οι διάδρομοι αναμονής μάς προκαλούν το αίσθημα της αγωνίας. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ τι συμβαίνει με τους ανθρώπους που είναι αναγκασμένοι να περάσουν τις νύχτες τους στο χώρο του νοσοκομείου; Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που συναντάς συγγενείς ασθενών να κοιμούνται δίπλα στην βαλίτσα τους και να μετατρέπουν τις πλαστικές καρέκλες των διαδρόμων σε προσωρινό κρεβάτι.
Πριν από 11 χρόνια οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου «Σωτηρία» διαπίστωσαν, μεταξύ των ασθενών, ανάλογα περιστατικά και αντιλήφθηκαν την έκταση του προβλήματος. Πολλοί από τους νοσηλευόμενους, εκτός από τα θέματα υγείας, αντιμετωπίζουν οικονομικά και ψυχολογικά προβλήματα. Οι υπηρεσίες του νοσοκομείου και των ασφαλιστικών δεν μπορούν να βρουν τη λύση. Έτσι γεννάται η ιδέα και συστήνεται ο «Σύλλογος Φίλων Περιθαλπομένων» που βρίσκεται στο πλευρό των ασθενών, των συγγενών και των εργαζομένων.
Από το 2005 ο σύλλογος έχει βοηθήσει περισσότερους από 1500 συνανθρώπους μας που νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο, ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε περίπτωσης. «Η βοήθεια εξαρτάται κάθε φορά από το ζητούμενο. Έρχονται άνθρωποι από επαρχία, παίρνουν εξιτήριο, το πλοίο τους φεύγει την επομένη και χρειάζονται διαμονή μιας βραδιάς. Εμείς τους βρίσκουμε ένα ξενοδοχείο μέχρι να τακτοποιηθούν. Υπάρχουν περιπτώσεις ασθενών που, μετά τη νοσηλεία τους, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις αρχικές συνθήκες της ζωής τους, δεν είναι πια αυτοεξυπηρετούμενοι. ‘Έχουμε ενισχύσει στο παρελθόν οικογένειες, ώστε να εισαχθεί ο ασθενής σε οίκο ευγηρίας ή προσφέρουμε διατροφή 1-2 μηνών στην οικογένεια για να ανταποκριθεί άμεσα στις ανάγκες της φροντίδας του. Έχει τύχει, επίσης, οι ασθενείς να είναι άστεγοι. Τότε ξεκινάμε από το μηδέν» μας πληροφορεί η Ματίνα Σπυράτου, κοινωνική λειτουργός του νοσοκομείου και ιδρυτικό μέλος του συλλόγου.
Ανάμεσα στα περιστατικά μιας κλινικής υπάρχουν πολλά και διαφορετικά αιτήματα. Ασθενείς με προβλήματα ασφαλιστικά, οικονομικά, που έχουν ανάγκη μια αποκλειστική νοσοκόμα, μοναχικοί άνθρωποι που δεν τους επισκέπτεται κανείς, δεν έχουν καθαρά ρούχα, ή ακόμα και άτομα που διαμένουν στα εγκαταλελειμμένα της οδού Αλεξάνδρας, δέχονται τη φροντίδα των κοινωνικών υπηρεσιών και του συλλόγου. Οι κοινωνικοί λειτουργοί αναλαμβάνουν να βρουν διερευνητικά την ταχύτερη λύση για την διευκόλυνσή τους και όταν οι υπόλοιπες κοινωνικές παροχές δεν επαρκούν ή καθυστερούν, ένα από τα εργαλεία του Κοινωνικού λειτουργού στο νοσοκομείο «Σωτηρία» είναι και η αξιοποίηση του συλλόγου. Μέχρι στιγμής, ο σύλλογος έχει σταθεί στο πλευρό εκατοντάδων ανθρώπων και δεν έχει απορρίψει κανένα από τα αιτήματα βοήθειας.
Στο πλαίσιο του συλλόγου ξεκινούν το 2007 οι διαδικασίες του ξενώνα. «Ένα από τα προβλήματα που βλέπαμε σαν επαγγελματίες επί χρόνια, είναι οι άνθρωποι που έρχονται από επαρχία. Η «Σωτηρία» είναι αναπνευστικό κέντρο, άρα σημείο αναφοράς σε όλη την Ελλάδα και πολλοί ασθενείς έρχονται για εξειδικευμένη διάγνωση από μακρινές περιοχές. Όταν βλέπεις την ηλικιωμένη σύζυγο του ασθενούς να κοιμάται σε μια καρέκλα χωρίς να έχει το ελάχιστο της αξιοπρεπούς φροντίδας, καταλαβαίνεις πως πρέπει να βρεθεί μια λύση. Σκεφτήκαμε, λοιπόν, να αξιοποιήσουμε ένα από τα κτίρια του νοσοκομείου που δεν χρησιμοποιείται ώστε να αποκτήσει λειτουργικότητα σε σχέση με τις ανάγκες των ανθρώπων που θέλουμε να φροντίσουμε. Με τη βοήθεια της διοίκησης, επιλέξαμε να μετατρέψουμε το Κυριαζίδειο κτίριο σε ξενώνα για τους συγγενείς των ασθενών» μας ενημερώνει η κα. Ματίνα.
Η διαδικασία της ίδρυσης του ξενώνα συμπληρώνει 11 χρόνια και δεν έχει ολοκληρωθεί, παρά τις προσπάθειες των μελών του συλλόγου. «Με τη βοήθεια του Αλέξανδρου Τομπάζη και της Βίκυς Εμμανουηλίδου βγάλαμε την οικοδομική άδεια για το κτίριο το 2010. Στη συνέχεια οργανώσαμε μια ημερίδα με θέμα «Ξενώνας συγγενών νοσηλευομένων» όπου η αντινομάρχης κα. Βασιλάκου ενθουσιάστηκε με το εγχείρημα και έτσι αναλαμβάνει το έργο η περιφέρεια. Το 2013 ξεκινά να χτίζεται ο ξενώνας με ταχείς ρυθμούς. Το 80% των σχεδίων έχει ολοκληρωθεί, μέχρι που προκύπτουν προβλήματα στην τεχνική μελέτη και τα χρήματα που έχουν εγκριθεί δεν επαρκούν για την συνέχεια του έργου. Λίγο καιρό πριν, η περιφέρεια Αθηνών ενέκρινε ένα νέο κονδύλι για τον ξενώνα και μπήκαμε στην τελική ευθεία» μας εξηγεί για την ιστορία του ξενώνα ο παθολόγος Πέτρος Γαρζώνης, ιδρυτικό μέλος του συλλόγου. Ο ξενώνας αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στο επόμενο εξάμηνο, θα έχει πλυντήρια, μπάνια, βιβλιοθήκη και θα φιλοξενεί συνολικά 17 άτομα.
Ο σύλλογος αποτελείται από 561 μέλη που συνεργάζονται για τη φροντίδα των νοσηλευομένων, των συγγενών και των εργαζομένων. Με τη βοήθεια και τη συμμετοχή των μελών, εντός του νοσοκομείου γίνονται και δραστηριότητες όπως ημερίδες για ιατρικά και κοινωνικά θέματα, μαθήματα ζωγραφικής από τον Alessandro De Martino, μαθήματα αγγλικών και ανακύκλωση αλουμινίου, πλαστικού και καπάκια.
Το 2010 έγινε, με πρωτοβουλία του κ. Παπαδόπουλου (ιστορικού τέχνης) το «Σχέδιο Σωτηρία», μία έκθεση ζωγραφικής που κράτησε για 4 μήνες. Το νοσοκομείο γίνεται το κέντρο της θεματικής, αφού συνεχίζει τη διαδρομή του σε παράλληλη πορεία με τη διαδρομή της Ελληνικής ιστορίας και συγκεντρώνει πλούσιο υλικό. Από το 1902 που ιδρύθηκε από την Σοφία Σλήμαν ως το πρώτο «λαϊκό» Σανατόριο της Ελλάδας, την εξέλιξη της πνευμονικής φυματίωσης, τον εμφύλιο οπότε νοσηλεύονταν οι αντιστασιακοί και η όλη συνέχεια του, ενέπνευσε 100 καλλιτέχνες από τη Σχολή Καλών Τεχνών και αποτέλεσε τη θεματική της έκθεσης που είχε τεράστια ανταπόκριση. Η αποκορύφωση του εικαστικού δρώμενου ήρθε όταν η Λουκία Ρικάκη (σκηνοθέτης) που είδε την έκθεση και έκανε ένα σχετικό ντοκιμαντέρ που βραβεύτηκε και από το φεστιβάλ Χαλκίδας.
Ο σύλλογος δραστηριοποιείται και εκτός του νοσοκομείου, συνεργαζόμενος με άλλα σωματεία και οργανώσεις, όπως για παράδειγμα με το «Καταφύγιο Αγάπης και Συμπαράστασης» που φροντίζει αστέγους. Διαθέτει ρούχα, κουβέρτες και σεντόνια που προσφέρουν εθελοντές. Συγκινητικό σημείο αναφοράς για τον σύλλογο είναι η υιοθέτηση ενός παιδιού από την Αιθιοπία μέσω οικονομικής αναδοχής στον «Σύλλογο Βοήθειας Παιδιών Αιθιοπίας». Εφτά χρόνια μετά την αναδοχή, το παιδί που έχασε και τους δύο του γονείς από φυματίωση, έδωσε τον προσωπικό του αγώνα, κατάφερε να μπει στο πανεπιστήμιο ως πολιτικός μηχανικός και να δώσει φοβερή χαρά στους ανθρώπους που τον φρόντιζαν από απόσταση στην άλλη μεριά του χάρτη.
Επικοινωνία εν τύπω
Η λειτουργία του συλλόγου βασίζεται σε έσοδα που προέρχονται από δωρεές, ταξίδια, την ανακύκλωση, το θερινό και το Χριστουγεννιάτικο bazaar και τις διαφημίσεις της εφημερίδας «Επικοινωνία εν τύπω», που εκδίδεται κάθε μήνα με τη φροντίδα του κ. Γαρζώνη. Τα τελευταία χρόνια της κρίσης, πολλές επιχειρήσεις, ενώ έχουν την πρόθεση της προσφοράς, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Στο παρελθόν τα έσοδα του συλλόγου ήταν προβλεπόμενα αλλά πλέον άλλαξε και η δυνατότητα συμμετοχής των επιχειρήσεων, άλλαξε και η αγοραστική δύναμη των ανθρώπων. Τον παλμό της κρίσης αντιλαμβάνεται ο σύλλογος και από τα κοινωνικά προγράμματα που λιγοστεύουν αλλά και τις ίδιες τις περιπτώσεις των ασθενών.
Ραντεβού στο καλοκαιρινό bazaar στις 14 Ιουνίου
Πολλοί είναι οι συγγενείς που δέχονται βοήθεια και αποφασίζουν με τη σειρά τους να βοηθήσουν το έργο του συλλόγου. Ο καθένας προσφέρει ό,τι μπορεί για να ενισχύσει τα έσοδά του, ακόμα και υπηρεσίες. «Ένας ξυλουργός δημιούργησε ξύλινες κατασκευές για το μπαζάρ και δύο κυρίες, που είχαν χάσει τους συγγενείς τους στη «Σωτηρία», οργάνωσαν την ανακύκλωση στις γειτονιές τους για να φέρνουν στο νοσοκομείο κάθε τόσο ένα αυτοκίνητο γεμάτο καπάκια. Με κάθε τρόπο ανταποδίδουν τη βοήθεια όσο μπορούν, αίσθημα που είναι ανεκτίμητο σε ανθρώπινο επίπεδο. Τη ματιά και την ευγνωμοσύνη, μπορείς να την αξιολογήσεις;» αναρωτιούνται τα δύο μέλη του συλλόγου, συγκινημένοι από την ανταπόκριση στο έργο τους και τη βοήθεια που έχει προσφέρει στην πορεία του.
Ο «Σύλλογος φίλων περιθαλπομένων», που ιδρύθηκε για να προσφέρει αφιλοκερδώς τη βοήθεια του, είναι στο πλευρό των ανθρώπων που έχουν ανάγκη εδώ και 11 χρόνια. Για να βοηθήσουμε κι εμείς στο έργο των ανθρώπων που έχουν αφιερώσει τον εαυτό τους στη φροντίδα των αρρώστων και των συγγενών τους, μπορούμε να γίνουμε μέλη, δωρητές, εθελοντές ή απλώς να παρευρεθούμε στο καλοκαιρινό bazaar που θα γίνει στις 14 Ιουνίου, στο αμφιθέατρο εντός του νοσοκομείου «Η Σωτηρία» από τις 08.00 έως 17.00 και να αγοράσουμε από την τεράστια ποικιλία μεταξύ λουλουδιών, διακοσμητικών, βιβλίων, καλλυντικών, λευκών ειδών, χειροποίητων κατασκευών, αξεσουάρ… έστω κάτι μικρό, που για κάποιους ανθρώπους είναι η μεγαλύτερη προσφορά.
Η ύπαρξή είναι σημαντική καθώς προστατεύει τα όργανα αλλά και επειδή λειτουργεί ως ενδοκρινές όργανο. Τι γίνεται όμως σε περιπτώσεις που τα επίπεδά του είναι ιδιαίτερα αυξημένα;
15°
