- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Κτήμα Χρυσοστόμου, τα natural wines της Πιερίας κι η ιστορία τους
Κάθε κρασί κρύβει και ένα μικρό παραμύθι
Meet Your Makers: γνωριμία με τα natural wines από το Κτήμα Χρυσοστόμου στην Πιερία
Λέω, ότι είναι υπέροχο να είναι μέρες Χριστουγέννων και να δεις ζαρκάδια, όχι στο σπίτι του Άι Βασίλη αλλά στην αρχαία Πύδνα Πιερίας. Βλέπεις κάπου εκεί είναι το «σπίτι τους», δίπλα στο μικρό οινοποιείο του Ηλία και Νίκου Χρυσοστόμου. Τριγυρνούν ελεύθερα και καμαρωτά, σαν να θέλουν να τα κοιτάξεις και να τα θαυμάσεις. Βρέθηκα εδώ, καλεσμένη για γευσιγνωσία και εν τέλει εκτός από εκπληκτικό κρασί γεύτηκα και μερικά από τα θαύματα της μητέρας φύσης.
«Ξέρεις είσαι πολύ τυχερή που τα είδες, συνήθως κρύβονται ή κάνουν βόλτες στο δάσος». Είπε ο Ηλίας. «Νιώθω όντως τυχερή. Όμως έτσι όπως κυκλοφορούν και μες το κτήμα, δεν σας δημιουργούν προβλήματα»; Ένα ευγενικό χαμόγελο έσπασε τα χείλη του συνομιλητή. «Εννοείται πως έχουμε υποστεί ζημιές, αλλά αυτό δεν συγκρίνεται με την αίσθηση του να ξυπνάς και να τα βλέπεις. Σκέψου, όταν τα είδαμε για πρώτη φορά δεν είπαμε σε κανέναν τίποτα, δεν θέλαμε σε καμία περίπτωση να μάθουν οι κυνηγοί την ύπαρξή τους. Ήμασταν πολύ ενθουσιασμένοι που μετά από τόσα χρόνια επέστρεψαν σε αυτά τα εδάφη! Τώρα βέβαια όλοι το ξέρουν, αλλά κανείς δε θέλει να τα βλάψει. Εμείς τα φροντίζουμε από απόσταση και νιώσαμε την ανάγκη να βγάλουμε ένα ιδιαίτερο κρασί προς τιμήν τους. Αυτό είναι το «μικρό ζαρκάδι». Ένα μπουκάλι με σκιαγραφημένη τη φιγούρα του ζώου. Θύμιζε εικόνα από τα κλασικά ρωσικά παραμύθια, εκείνα που μου διάβαζε ο πατέρας όταν ήμουν παιδί.
Ερυθρός ξηρός οίνος, με κόκκινο-μωβ χρώμα. Γεύση έντονη και συμπυκνωμένη. Πλημμύρισε τον ουρανίσκο με νότες από κράνα και δαμάσκηνα. «Να ξέρεις ότι έχει πολλή κούραση αυτό που πίνεις. Η ζύμωση γίνεται με ολόκληρο το σταφύλι και σχεδόν με μηδενική μηχανική παρέμβαση. Προσπαθούμε να κάνουμε τη διαδικασία εντελώς παραδοσιακά. Δουλεύουμε με τη βαρύτητα, χωρίς αντλία και οι ρόγες του σταφυλιού διαλέγονται με το χέρι. Η έλλειψη μηχανημάτων βέβαια είναι ένας λόγος που κάνει τα ζώα να πηγαινοέρχονται ελεύθερα στο κτήμα μας.
Ο Καλόγερος έδωσε την έμπνευση
Η Πύδνα από την άλλη, είναι ένα ιστορικό μέρος και κουβαλάει τους δικούς της μύθους.
Μύθοι που έγιναν αφορμή για δημιουργία, που κλείστηκαν σε γυάλινα μπουκάλια, έγιναν ζωγραφιές στα ταμπελάκια τους και πίνονται από λάτρεις του λευκού ή ερυθρού οίνου. Και ένα τέτοιο κρασί είναι και ο «Καλόγερος». Ήταν ένας ασκητής που έζησε στην περιοχή πριν πολλά πολλά χρόνια και το σπίτι του ήταν χτισμένο στο τωρινό κτήμα των παιδιών. «Θεωρήσαμε πως κάτι έπρεπε να του αφιερώσουμε εφόσον μένουμε στην παλιά του γη. Έτσι έγινε έμπνευση για ένα πιο πνευματώδες κρασί». Η αλήθεια είναι, πως όταν υπάρχει story πίσω από το προϊόν κάτι μέσα μου με κάνει να το προτιμώ. «Και τι το ιδιαίτερο έχουν τα κρασιά Καλόγερος»; « Εμείς τα λέμε natural wines. Η παραγωγή τους γίνεται χωρίς καμία προσθήκη· η ζύμωση τους γίνεται σε πήλινα πιθάρια και η ωρίμανση σε παλιά δρύινα βαρέλια. Η γη στην οποία βρίσκονται τα αμπέλια έχει πάνω από δέκα χρόνια να δει λίπασμα. Είναι μια σειρά βιολογικών κρασιών θα έλεγε κανείς».
Πύδνα, ένας τόπος μαγικός
Μια οικογένεια κοντά στη φύση από πάντα. Άνθρωποι που μεγάλωσαν μες τα φυτά και ασχολούνταν χρόνια με τη γεωργία. Στο παρελθόν καλλιεργούσαν καλαμπόκια, βαμβάκια μέχρι που έφτασαν στο αμπέλι. Το ταξίδι του κρασιού για τα δύο αδέρφια ξεκίνησε ερασιτεχνικά το 2004. «Η Πύδνα έχει ιστορία με το κρασί. Οι περισσότεροι κάτοικοι, και οι παππούδες μας μέσα σε αυτούς, φτιάχνουν για προσωπική χρήση. Εμείς είχαμε και ένα μπαρ για αρκετά χρόνια και η αλήθεια είναι πως εκεί αποκτήσαμε επαφή με το αλκοόλ και ιδίως με το κρασί. Το αγαπήσαμε και αυτό μας έκανε επαγγελματίες». Έξι μόλις χρόνια αργότερα, το 2010 η οινοποιεία τους είχε πάρει άλλες διαστάσεις. Πολλές οι γεύσεις, πολλοί εκείνοι που το αγάπησαν, πολλά και τα βραβεία που κατέκτησαν σε διεθνείς διαγωνισμούς. «Ξέρετε κάπως σας ζηλεύω εδώ που μένετε, αλλά από την άλλη δύσκολο να φύγει κανείς απ’ την πόλη». «Εμείς δεν χρειάστηκε να φύγουμε απ’ την πόλη· πάντα εδώ ήμασταν. Θέμα επιλογής. Εδώ είναι αλλιώς διαμορφωμένες οι ανθρώπινες σχέσεις. Βγαίνεις από το σπίτι σου και όλοι είναι γνωστοί, είναι φίλοι. Ουσιαστικά είμαστε μια μεγάλη οικογένεια. Και επίσης, μάλλον έχεις καταλάβει, πόσο αγαπούμε τη φύση».
Ωραία αύρα, συνδυασμένη σαν γεύση κρασιού με την ελπίδα, πως τελικά υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται λίγο παραπέρα από τη δική τους ύπαρξη...