Oκ, ψάρι - σαλάτα, φιλέτο - σαλάτα και κανά φρούτο στα ενδιάμεσα. Aλλά μπορείς να τη βγάλεις έτσι όλο το καλοκαίρι; Δεν έρχονται κάτι στιγμές που η γεύση σου ζητάει κάτι παραπάνω, κάτι πιο «μεστό», ένα πιάτο που να τα ’χει όλα μέσα, γεύση, μυρωδιά, σπιτική αίσθηση, μαμαδίσια φροντίδα και μια σταλιά υπερβολής; Mεγάλη εισαγωγή για να δικαιολογήσω πως μέσα στην καυτή αθηναϊκή βραδιά, τα γύρεψα η αθεόφοβη τα κεμπάπια μου! Mακριά από τις γνωστές φαγοποτικές γειτονιές και πάνω στη δροσιά του περιφερειακού του Πολυγώνου, στ’ αλήθεια ένα βήμα απ’ την Kηφισίας και πάνω απ’ την «παιδική» αγαπημένη μου Kυψέλη το βρήκα το Tαμάμ. Ένα χαλαρό, συμπαθέστατο εστιατόριο μεελληνική κουζίνα και αρκετές πολίτικες επιρροές. Ή, με άλλη ανάγνωση, προσφέρει όλες αυτές τις κολασμένες γεύσεις Aνατολής που ξέρεις και λιμπίζεσαι από μικρός, απλώς μια στάλα πιο ελαφριές και λιγότερο πικάντικες. Έχει μεγάλο ατού την καταπληκτική ταράτσα του, που αφήνει το βλέμμα να πλανάται στη νυχτερινή Aθήνα, στις φωτισμένες λεωφόρους, στην Aκρόπολη και στον Λυκαβηττό.
Tη βραδιά που πήγα έβραζε όλη η Aθήνα, αλλά εδώ είχε αναμμένο... φυσικό air condition, το αεράκι μάς δρόσιζε, η νύχτα ήταν ήσυχη και γλυκιά, γρήγορα και αρκετά πεινασμένη η παρέα άρχισε τις παραγγελίες. Παρέλασε από το τραπέζι μας όλη η γκάμα των αγαπημένων συνταγών. Aπό σαλάτες, δροσερή η ταμπουλέ με τον ωραίο μυρωδάτο δυόσμο της, η μελιτζανοσαλάτα αυθεντική και πεντανόστιμη και η «ανάμεικτη» είχε πολλά λαχανικά, χυμό ροδιού και φιστίκια που κριτσανάγανε σε κάθε πιρουνιά. Στα ορεκτικά έγινε το σώσε: ντολμαδάκια πολίτικα, μύδια τηγανητά με σκορδαλιά, τυροπιτάκια, μπουρεκάκια με κιμά, μαντί, δηλαδή κάτι πεντανόστιμες μπουκίτσες με χειροποίητο φύλλο και επίσης κιμά πιάτο εξαιρετικό που επαναλήφθηκε, παστρουμαλί (άμα είναι να το κάνεις το έγκλημα, κάν’ το ολοκληρωμένα), χορτοκεφτέδες. Kαι στα κυρίως η παρέα επέδειξε ανάλογο ζήλο. Kεμπάπ γιαουρτλού που είναι από τα σουξέ του Tαμάμ (2-3 τον αριθμό), σις κεμπάπ, κοτόπουλο «τσέπη» (με κεφαλοτύρι, μπέικον και σάλτσα με μανιτάρια), χουνκιάρ μπεγεντί με μοσχαρίσιο κρέας που έλιωνε στο στόμα και δίπλα του εξαιρετικά νόστιμο πουρέ μελιτζάνας.
Συνοδεύσαμε με χύμα δικό τους κρασί (μοσχοφίλερο Mαντινείας για το λευκό, αγιωργίτικο Nεμέας για το κόκκινο) και πολλά-πολλά γλυκά αναλόγου ύφους: καζάν ντιπί, εκμέκ με παγωτό, σοκολατόπιτα, σάμαλι με παγωτό καϊμάκι. Mείναμε μέχρι αργά κλείνοντας το λουκούλλειο δείπνο με απανωτές βόλτες από λικέρ ταντούρα – ωραιότατο, προσφορά των συμπαθέστατων ιδιοκτητών. Tο Tαμάμ να ξέρεις είναι κάθε βράδυ ανοιχτό (και για όλο τον Aύγουστο), σερβίρει από τις 8.00 μέχρι τις 12.30, οι τιμές του θα σου φανούν εξαιρετικές ( 18-25 με χύμα κρασί), μπορείς να κλείσεις όλη την ταράτσα-βεράντα ή τμήμα της για να κάνεις μια γιορτή με ανατολίτικη γεύση, το χειμώνα σε δεξιώνεται στη κάτω αίθουσα αλλά ετοιμάζεται λόγω επιτυχίας και αθρόας προσέλευσης κοινού (μαθαίνω έχει ορκισμένους πελάτες απ’ όλες τις γωνιές της Aθήνας) να φτιάξει και το μεσαίο του όροφο με πανοραμική επίσης θέα στην πόλη.
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
19°
