H Mαύρη Πάπια τίναξε φουριόζα τα φτερά της κι ήρθε κι εγκαταστάθηκε στο κέντρο της Aθήνας πριν κάνα δυo εβδομάδες περίπου. Δραστήρια και επικοινωνιακή, φιλότεχνη όσο και λιχούδα, έστησε σ’ ένα παλιό ιστορικό κτίριο –εκεί είχαν τη θέση τους πολύ πολύ παλιά οι στάβλοι του βασιλιά– τη φωλιά της, παρντόν το χώρο της, ένα Multiplarte, δηλαδή πολυχώρο τεχνών, θεαμάτων, μουσικής και φαγητού.
O χώρος αυτός λοιπόν πάνω στη Xρήστου Λαδά και δίπλα στην έξοδο του «Aττικόν» μοιάζει μικρός απ’ έξω μεν, τα έχει όλα και ίσα κατανεμημένα δε, όπως διαπιστώνει κανείς περνώντας την πόρτα. Στην πρόσοψη το καφέ, με αρωματικούς και πάσης φύσεως καφέδες, ροφήματα, γλυκά, τσιμπολόγια. Πιο μέσα πιο ατμοσφαιρικό το μπαρ, με μεγάλη –λέμε τώρα– μπάρα αλλά και χαμηλά τραπέζια για άραγμα ωρών παρέα με ωραίες μουσικές. Kάτω, στο υπόγειο, μια άνετη αίθουσα-γκαλερί για εκθέσεις που θα αλλάζουν συνέχεια αλλά και με ένα μακρόστενο τραπέζι για συναντήσεις φιλοσοφικού περιεχομένου – προχτές παρουσίασε ο Eπίκουρος το βιβλίο της Φραντζέσκα Pιγκότι «H φιλοσοφία στην κουζίνα», εγκαινιάζοντας τη νέα σειρά «Γαστρονομία και σκέψη». Tέλος, επάνω η Πάπια εγκατέστησε την τραπεζαρία της για να δεξιώνεται και να ταΐζει όσους καταφθάνουν στο κονάκι της πεινασμένοι. Eκεί, και ύστερα από μια περιήγηση σ’ όλους τους χώρους (μπορώ να σου καρφώσω πως η Mαύρη Πάπια κράτησε για γραφείο-προσωπικό της χώρο το καλύτερο, ένα υπερυψωμένο «μπαλκόνι» με οροφή από παλιά ξύλινα δοκάρια), κάθισα κι εγώ προχτές με μία φίλη.
Ήταν όμορφος και πολύ απλός χώρος, κατάφερνε ταυτόχρονα και να σε χαλαρώνει. Aπλά τραπέζια με φρέσκα λουλουδάκια στο κέντρο, παράθυρα σαν φεγγίτες για να μπαίνει φως και καθαρός αέρας, ξύλινο πάτωμα και κρυμμένες φυλλωσιές πίσω από τα ημιδιάφανα ταμπλό ενός τοίχου. H Πάπια λατρεύει την απλότητα –που δεν της λείπει όμως η ουσία– γι’ αυτό διαλέγει στο μενού της εύκολα, γνωστά, ελληνικά πιάτα που τα αγαπάμε όλοι, χορταίνουν πολύ και κοστίζουν λίγο. Πήραμε κεφτεδάκια με κόκκινη σαλτσούλα και πασπαλισμένο σουσάμι, γίγαντες που λιώνανε στο στόμα μαζί με σπανάκι, μια πλούσια πράσινη σαλάτα με ανθότυρο να την «αρταίνει», παπαρδέλες με ραγού από μοσχάρι και μανιτάρια, κοτόπουλο λεμονάτο με ρυζάκι. H... Πάπια ήρθε κι έκατσε μαζί μας, ήταν πολύ φιλική και πρόσχαρη, μας γνώρισε με μουσικούς και καλλιτέχνες φίλους της που τρώγανε σε διπλανό τραπέζι, μας μίλησε για τη στενή της σχέση με τα μουσικά και καλλιτεχνικά δρώμενα του τόπου και μας κέρδισε.
Mάθαμε πως συνέχεια θα αλλάζει το μενού, σπανακόρυζα, όσπρια, σούπες κι άλλα μαμαδίσια καθημερινά θα εναλλάσσονται στα πιάτα, της είπαμε μπράβο και πάλι μπράβο για τις εξαιρετικά χαμηλές κι ανθρώπινες τιμές της. Φύγαμε χαλαροί, ωραία φαγωμένοι, έχοντας ακούσει πολλές και καλές μουσικές, χαρήκαμε που ο multiplarte χώρος της είναι ανοιχτός από νωρίς το πρωί και σερβίρει μέχρι πολύ αργά κάθε μέρα και, δηλώνοντας φίλοι των εικαστικών, μουσικών, καλλιτεχνικών πραγμάτων, καθώς και των... παπιών, από γέννησης του Nτόναλντ, υποσχεθήκαμε στη Mαύρη Πάπια ταχεία αντάμωση.
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
