Θεματα

Ο Στέλιος Παρλιάρος δημιουργεί με μία δόση καφέ στο Μίξερ

«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»

Στέλιος Παρλιάρος
ΤΕΥΧΟΣ μίξερ 10
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
UPD

Μίξερ 10: Ο Στέλιος Παρλιάρος γράφει για το δέκατο τεύχος του συλλεκτικού ένθετου περιοδικού που κυκλοφορεί κάθε μήνα με την Athens Voice

Πώς ξεκινάτε την ημέρα σας; Οι περισσότεροι από εμάς ονειρευόμαστε να μας ξυπνήσει το άρωμα φρεσκοκαβουρδισμένου καφέ που ετοιμάζεται στην κουζίνα. Τουλάχιστον αυτό είναι το δικό μου τέλειο πρωινό ξύπνημα. Από την πρώτη γουλιά ξέρω ότι θα πάει καλά η μέρα μου. Ο καφές για μένα είναι πάντα σκέτος, χωρίς ζάχαρη και γάλα. Μου αρέσει να τον αφήνω να κάνει τα μαγικά του χωρίς «συνενόχους». Πάντα ζεστός, χειμώνα-καλοκαίρι. Και πάντα σε κούπα ή γυάλινο ποτήρι. Ναι, έχω τις μικρές ιδιοτροπίες μου στον καφέ, αλλά πώς να μην τις έχω όταν μιλάμε για το πιο ιδιαίτερο ρόφημα στον κόσμο;

Ο καφές είναι πολλά παραπάνω από ένα απλό ρόφημα· είναι μια εμπειρία, μια τελετουργία και, για πολλούς από εμάς, μια απαραίτητη συντροφιά στην καθημερινότητά μας. Από το άρωμα που γεμίζει τον αέρα του δωματίου το πρωί μέχρι την έντονη γεύση που απολαμβάνουμε σε κάθε γουλιά, έχει μια μοναδική ικανότητα να μας συνδέει με τις στιγμές και τους ανθρώπους γύρω μας.

Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του. Αργότερα ενθουσιάστηκα με τον εσπρέσο. Τον δοκίμασα για πρώτη φορά ένα καλοκαίρι στη Μύκονο. Βλέπετε, τότε η Αθήνα δεν τον είχε φέρει ακόμη στα μαγαζιά της. Έπειτα, αποφάσισα να εντάξω τον καφέ στην τέχνη μου. Ξεκίνησα να διαβάζω με τις ώρες ξένα βιβλία ζαχαροπλαστικής αφιερωμένα στον καφέ. Έμαθα να φτιάχνω το κέικ Όπερα, κορυφαίο γλυκό στη σύλληψη και την τεχνική του. Το διάσημο, λεπτό και φίνο γλυκό των Γάλλων, σύμφωνα με μια θεωρία, επινοήθηκε στο καφέ της Όπερας του Παρισιού. Περιείχε γερές δόσεις καφέ για να κρατά σε εγρήγορση τους θεατές, ώστε να παρακολουθούν τις πολύωρες όπερες του Βάγκνερ.

Έπειτα στις δημιουργίες μου προστέθηκε και η τούρτα Μόκα – φυσικά με πολύ καφέ, όπως προδίδει και το όνομά της. Ξέρετε ότι η λέξη μόκα προέρχεται από την ομώνυμη πόλη-λιμάνι στην ακτή της Ερυθράς Θάλασσας της Υεμένης, ένα από τα πρώτα μέρη που εξήγαγαν καφέ στον κόσμο; Βέβαια στην Ελλάδα, ενώ ο κόσμος έπινε καφέ, στα γλυκά του τον αγάπησε αργότερα, περίπου στα μέσα του 1990, εξαιτίας του διάσημου πια ιταλικό γλυκού τιραμισού.

Ένα πρωί λοιπόν, σκεφτόμενος ποιο να είναι άραγε το υλικό αυτού του τεύχους τού Μίξερ, του συλλεκτικού μηνιαίου περιοδικού γεύσης που κυκλοφορεί με την Athens Voice, o καφές ήρθε αυτόματα στο μυαλό μου! Άλλωστε ο Οκτώβριος είναι ο μήνας του καφέ, με την 1η Οκτωβρίου να έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Καφέ από τον Διεθνή Οργανισμό Καφέ. Σε αυτό το τεύχος θα αφεθώ ολοκληρωτικά στην πρώτη μου αγάπη και τέχνη, τη ζαχαροπλαστική, παρασκευάζοντας αποκλειστικά γλυκές δημιουργίες με βάση τον καφέ. Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής. Την ίδια στιγμή, η πλούσια γεύση του ενισχύει τις γλυκές νότες, προσφέροντας μια ελαφριά πικράδα που ισορροπεί τη συνολική γεύση, δημιουργώντας έτσι μια μαγική αλληλεπίδραση.

Μαζί θα πειραματιστούμε με γεύσεις, υφές και τεχνικές και, με πρωταγωνιστή τον καφέ, θα φτιάξουμε κέικ, μπισκότα, τιραμισού και πολλά άλλα γλυκίσματα. Πιείτε μια γερή δόση καφέ, φορέστε τις ποδιές σας και φύγαμε για να δημιουργήσουμε με το ρόφημα που συνδέει τις ψυχές, ζεσταίνει τις καρδιές και γεμίζει τους ουρανίσκους!