Εκεί που μας αρέσει να τρώμε στο Σύνταγμα

Μια εβδομάδα να μην κατέβεις, στην επαναφορά σου όλο και κάτι καινούργιο θα ανακαλύψεις, αυτό που έκλεισε για να γίνει κάτι άλλο. Το Σύνταγμα είναι ένας ζωντανός οργανισμός, ένα work in progress, μια αέναη κινητικότητα, με μια έκπληξη πάντα στο μανίκι. Τον τουρισμό θα τον νοιώσεις να στριμώχνεται δίπλα σου με χιλιάδες διαλέκτους, όμως το Σύνταγμα δεν είναι σαν την Πλάκα, που μπορεί να νοιώσεις ότι σου γυρίζει την πλάτη, εσένα του Αθηναίου. Το Σύνταγμα, αποκλείοντας εξαρχής την ανάπτυξη κλισέ, μπουζούκι-κουρελού-Ζορμπάς-τσολιαδάκι-σουβλάκι προκάτ, μεγαλώνει μαζί μας, κοσμοπολίτικο, πολυεθνικό, ακολουθώντας τα trends και τις ανησυχίες μας. Δεν πουλάει κουλέρ λοκάλ αλλά τις πολλαπλές εκδοχές μιας Ελλάδας που αναζητά το καινούργιο της πρόσωπο, την ταυτότητά της μέσα στο διεθνές σύμπαν. Σε ένα τοπίο που αγκαλιάζει όλες τις κουλτούρες αλλά που δεν θα πάψει ποτέ να έχει θέα Ακρόπολη. Στην πιο ρευστή γειτονιά της Αθήνας, μετά τα ψώνια, το χάζεμα στις βιτρίνες, τη βόλτα της σχόλης, τις δουλειές στο κέντρο, μπορεί να πεινάσεις. Μέσα στην υπερπροσφορά, εύκολα χάνεις το δρόμο σου, εύκολα ξεχνάς πού ήταν, μωρέ, που είχες φάει καλά. Σε αυτές τις τρεις διευθύνσεις, θα επιστρέψεις. Γιατί θα τις βρεις εκεί και την επόμενη φορά. Και γιατί δεν θα σε προδώσουν.

Παραδοσιακό - Η πιο κλαμπ ψησταριά της πόλης

Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο μαγαζί στην Αθήνα που να μην αδειάζει ούτε δευτερόλεπτο, με μια ουρά μονίμως να περιμένει την πρώτη καρέκλα που θα αδειάσει, από τις 12 το μεσημέρι ως τις 3 το πρωί. Το Παραδοσιακό, τα έχει καταφέρει, χρόνια τώρα. Στριμωγμένο ανάμεσα στα τραπεζάκια-έξω του Booze και του Noel, εύκολα το μπερδεύεις, το νομίζεις κομμάτι τους, έτσι που κόσμος και τραπεζοκαθίσματα δημιουργούν ένα τοπίο του πανικού σ’ αυτή τη χρυσή γωνιά της Κολοκοτρώνη. Η οποία γωνία είναι ένα τρίο χωρίς τοπογραφικά όρια, που εξυπηρετεί κάθε στιγμή της ημέρας, παράλληλες και ταυτόχρονες ανάγκες, για ποτό, φαγητό και ποτό. Το Σύνταγμα, λοιπόν τα έχει όλα και αβάδιστα. Αρκεί μόνο, μην σε πιάσει καταμεσής της Ερμού μια λαχτάρα για κάτι το ελληνικό και παραδοσιακό, μια λαχτάρα για βαρβατίλα, για σούβλα, μη σου πω και για ένα γιουβετσάκι ή έναν μουσακά σαν της μαμάς σου.

Η γειτονιά που προτιμά το νεωτερισμό διαθέτει, ωστόσο, ένα από τα καλύτερα κοντοσούβλια της Αθήνας. Γι’ αυτό και στο Traditional γίνεται λαϊκό προσκύνημα. Οι μουσικές των εκατέρωθεν μπαρ μπλέκονται με τις διαφορετικές γλώσσες που περιμένουν στην ουρά, όλες οι φυλές του Ισραήλ αλλά και του στυλ, ζευγαράκια από την Αϊόβα και τη Βουδαπέστη, συνταξιούχοι και πιτσιρίκια, έλληνες συγγραφείς και διανοούμενοι από το πλησίον Ροδακιό, έμποροι της γειτονιάς, θαμώνες του κέντρου και άλλοι περαστικοί για μια μέρα από την Αθήνα. Το ντεκόρ του Παραδοσιακού δεν θα το προσέξεις ποτέ. Γιατί ντεκόρ του είναι ένα πολύχρωμο μωσαϊκό σαν διαφήμιση της Μπένετον. Ένα ντεκόρ ανθρώπινο, ίσως γι’ αυτό τόσο θελκτικό.

Μπορεί μέσα σου να σκεφτείς πως η επιτυχία του μαγαζιού οφείλεται στην περίοπτη θέση του, όμως, μόλις το δοκιμάσεις θα καταλάβεις γιατί πολύς κόσμος το έχει σαν καθημερινή του καντίνα, την οποία δεν προδίδει όσες Σειρήνες κι αν ανοίξουν στη γειτονιά. Ό,τι δοκιμάσεις εδώ, έχει μια ποιότητα. Από τη φρεσκάδα των λαχανικών στη χωριάτικη μέχρι το ελαιόλαδο, το εξαίρετο κρέας της μπριζόλας ή του κιμά, το κοτοφιλέτο και το χοιρινό στο κοντοσούβλι. Και ενώ όλες οι κλασικές ψησταριές επιλέγουν την οδό μιας μέσης -και κάτω- ποιότητας, το Παραδοσιακόν κάνει τη διαφορά. Αυτή που θα σε ρωτήσει πώς θέλεις ψημένο το κρέας σου και θα σου το φέρει με ακρίβεια λεπτού.

Το κοντοσούβλι του, τραγανό απέξω και λουκούμι στο εσωτερικό, είτε από κοτόπουλο είτε από χοιρινό, πρέπει να το δοκιμάσεις. Το ίδιο και το απολύτως και μόνο κρεατένιο μπιφτέκι του, χωρίς ψωμί, μπαχαρικά και λοιπά φτιασίδια, από τα καλύτερα στην Αθήνα. Συκώτι ανυπέρβλητο, χωρίς χόνδρους, το οποίο μου ήρθε όπως το ζήτησα-και το ζήτησα περίεργο, όντας σίγουρη πως ο ψήστης δεν υπήρχε περίπτωση με τόσο κόσμο να σκύψει πάνω του και να το περιποιηθεί. Για συνοδεία, αληθινή, τραγανή πατάτα και ήπιο τζατζικάκι. Έχει και μαγειρευτά, από τα οποία θα ξεχωρίσω το κοκκινιστό του, το χοιρινό κότσι με πατάτες στο φούρνο και το κοτόπουλο με μπάμιες. Παραδοσιακόν, Κολοκοτρώνη 59, 2103231700

Τριαντάφυλλο της Νοστιμιάς - Σπαρταριστό ιώδιο κρυμμένο στη στοά

Το κέντρο της Αθήνας είναι πρωτίστως η ομορφιά κάθε κρυμμένης στοάς, οι μικροί καφενέδες οι αόρατοι από το πεζοδρόμιο, εκεί που συμβαίνουν μυστικά θαύματα στη σκιά, πλάι στα θυρωρεία των παλιών, βιοτεχνικών πολυκατοικιών. Μια τέτοια αστραφτερή από καθαριότητα στοά, με λαμπερά τα παλιά της μωσαϊκά, έχει διαλέξει και το Τριαντάφυλλο της Νοστιμιάς για να στήσει το δικό του βασίλειο. Μαγαζί μέσα με την ψησταριά του, τραπεζάκια έξω στη στοά, με τα καρό τους τραπεζομάντιλα. Υπάρχει και το εσωτερικό, εναλλασσόμενες αίθουσες για πιο πριβέ συνθήκες, ανακαινισμένες με μια σύγχρονη, ελαφρώς βιομηχανική, ντιζάιν αισθητική. Για την ακρίβεια, στου Τριαντάφυλλου, άλλο το μέσα και άλλο το έξω. Από τη μια το Σήμερα, από την άλλη η διαχρονική στοά με όλο το χρώμα και τον χαρακτήρα της.

Όπου και να καθίσεις, το βέβαιο είναι πως πρώτα θα περάσεις από τη γωνιά της κουζίνας, να υποβάλλεις τα σέβη και την «καλημέρα» σου επειδή είσαι τακτικός θαμώνας, να κλέψεις κάτι από τη ζεστασιά και τη φούρια της ή να διαλέξεις το φρέσκο ψαράκι της ημέρας άμα είσαι πιο καινούργιος. Και, την πρώτη φορά θα έρθεις εδώ για το φαγητό, τη δεύτερη για τον Τριαντάφυλλο και το φαγητό μαζί. Περσόνα του κέντρου, ο Μυτιληνιός Τριαντάφυλλος είναι ένας άνθρωπος φτιαγμένος από ιστορίες. Σέρβις με χαμόγελα, ουζάκι από την Άρτα, όσο στα κάρβουνα ψήνεται η ολόφρεσκη, φιλεταρισμένη σαρδέλα που θα έρθει με ψιλοκομμένο φρέσκο κρεμμυδάκι και μαϊντανό, μεγάλο σουξέ του μαγαζιού.

Θα ξεκινήσεις με ψωμάκι ζεστό, καψαλισμένο που πάει γάντι με την τυροκαυτερή που σερβίρεται με κάπαρη και ελαιόλαδο. Μεζεδάκι με σπιτικό μαριναρισμένο γαύρο, από τους νοστιμότερους στην πόλη, με μαϊντανό, σκορδάκι και ψητή πιπεριά, μελιτζάνα ψημένη στη θράκα με σκορδάκι, κόκκινη πιπεριά και μαϊντανό, θράψαλο ολόκληρο στα κάρβουνα, σκουμπρί καπνιστό, φρέσκα βραστά κολοκυθάκια με σταμναγκάθι. Ό,τι μπαίνει στο τηγάνι βγαίνει ολοτράγανο και αλάδωτο, το καλαμαράκι, η αθερίνα, το γαριδάκι, τα κουτσομουράκια, τα τυροπουγκάκια και ο αρωματικός κολοκυθοκεφτές. Εξαιρετικό χταποδάκι στα κάρβουνα, λιτό και μαστιχωτό και επίσης εγγύηση, ένας από τους καλύτερους μπακαλιάρους στην πόλη παρέα με τούρμπο σκορδαλιά. Το ό,τι φρεσκότατο από την ψιλή ψαριά της ημέρας, όπως λέμε γοπάκια και κολιουδάκια, μην παραλείψεις να το συνδυάσεις με τη must, άπαιχτη τηγανητή πατάτα. Το μόνο που σου εύχομαι, να βρεις εγκαίρως τραπέζι, γιατί κάθε μεσημέρι εντός της στοάς γίνεται μεγάλο πάρτι. Το βράδυ, μην το ψάξεις. Το Τριαντάφυλλο κλείνει τα πέταλά του. Το Τριαντάφυλλο Της Νοστιμιάς, Λέκκα 22, Σύνταγμα, 210 322 72 98

Hanoi - Το Ανόι στα πιο αυθεντικά του

Στον χαριτωμένο πεζόδρομο της Πετράκη, το Hanoi είναι το πιο μίνιμαλ σε ντεκόρ ασιατικό στην πόλη. Δεν έχει ούτε ιερογλυφικά φωσφοριζέ, ούτε ολόχρυσα γατάκια να κουνάνε το χέρι στη θεά Τύχη, ούτε φύκια, ούτε ασιατικές κορδέλες. Υπάρχει, όμως, τρόπος να το ξεχωρίσεις και να μην το προσπεράσεις. Από τις ουρές που αναμένουν στο κατώφλι του τη θέση για ένα μπολ pho, με μοσχάρι, κοτόπουλο ή λαχανικά. Μπολ βάλσαμο, ό,τι πρέπει μετά από την υπερκατανάλωση κοκτέιλ στα πέριξ, με ζωμό από μοσχαρίσια κόκκαλα που βράζουν για δώδεκα ώρες με γλυκάνισο και κανέλα, λεπτά φετάκια από μοσχάρι, ρυζομακάρονα, σοταρισμένο κρεμμύδι, φρέσκος κόλιανδρος και δυόσμος μαζί με κρεμμυδάκι που μπαίνουν στο σερβίρισμα.

Το μαγαζί που απέδειξε πως ο Έλληνας τελικά αγαπά τη σούπα και δεν την έχει ταυτίσει μόνο με τα κρυολογήματα και τις κακουχίες του, το έχει η Νικολέτα, τρίτη γενιά Βιετναμέζα στην Αθήνα, με γονείς που εδώ και 45 χρόνια ασχολούνται με την εστίαση. Το μυστικό του, εκτός από τις χαμηλές τιμές, είναι πως τα φτιάχνει όλα σπιτικά και όχι τσαπατσούλικα, με τις έτοιμες σάλτσες των περισσότερων ασιατικών της σειράς.

Για να μην χαθείς στη μετάφραση, θα σου επισημάνω τα σουξέ και πρωτίστως τα ανοιξιάτικα ρολά, ανάλαφρα και διαιτητικά, με γαρίδα, δυόσμο και φύτρες. Εξίσου ντελικάτα, τα ρολά στον ατμό, φύλλα ρυζιού γεμιστά με χοιρινό, γαρίδες, ομελέτα και φρέσκα μυρωδικά αλλά και το banh cuon, κρέπες από κολλώδες ρύζι γεμιστές με καραμελωμένο χοιρινό και πασπαλισμένες με τραγανό, τηγανητό κρεμμύδι. Και τα dumplings του με χοιρινό ή με γαρίδα, είναι υπερ-συμπαθέστατα. Θα βρεις και όλα τα γνωστά και ίσως πιο οικεία σου, το τηγανητό ρύζι, τα noodles σε επιλογή με ό,τι λαχταρά η καρδιά σου, κοτόπουλο τεριγιάκι, καραμελωμένο χοιρινό με σουσάμι, πάπια με κάρυ και γάλα καρύδας ή την κλασική με τα πιτάκια.

Όλα αυτά ανήκουν στην κατηγορία του απλά συμπαθητικού, αν είσαι και γνώστης και πολυταξιδεμένος σίγουρα τα έχεις φάει και καλύτερα αλλού. Να σου αντιπροτείνω, ως πιο εναλλακτίκ κυρίως, μια υπέροχη και άκρως χορταστική σαλάτα, που έρχεται σαν τούρτα-υπερπαραγωγή σε γενέθλια, σε έναν ορεκτικότατο δίσκο: ρυζομακάρονα με όλα τα λαχανικά που αγάπησε το Βιετνάμ, τραγανά και κομμένα σε μπαστουνάκια, χοιρινό ρολό, χοιρινό στο γκριλ, τραγανό φυστίκι και φρέσκο δυόσμο, που τόσο αγαπά η βιετναμέζικη κουζίνα. Κυκλοφορεί και σε βετζετέριαν εκδοχή και είναι ίσως, μαζί με τη σούπα, ό,τι πιο μεγαλειώδες θα δοκιμάσεις σε ένα βιετναμέζικο που τιμά την αλήθεια της τοπικής του παράδοσης. Ηanoi, Πετράκη 12, 2130451379