15 μέρες τρώγοντας το καταπληκτικό φαγητό της Σρι Λάνκα

Η Σρι Λάνκα είναι μία πανέμορφη, καταπράσινη χώρα κάτω ακριβώς από την Ινδία και έχει για αυλή τον Ινδικό Ωκεανό. Λόγω της τοποθεσίας και του σχήματός της είναι γνωστή και ως «το Δάκρυ της Ινδίας», κι αν ούτε αυτό σας λέει τίποτα είναι γιατί μέχρι το 1972 η επίσημη ονομασία της ήταν «Κεϋλάνη». Από τότε, μέχρι σήμερα, και αφού το εξωτικό νησί αποτίναξε από πάνω του τους αποικιοκράτες που προέλαυναν κατά καιρούς στις ακτές του (Ολλανδοί, Πορτογάλοι, Βρετανοί) και που το ονόμασαν Κεϋλάνη, αποφάσισε να γυρίσει στο αρχαίο όνομά της «Λάνκα», προσθέτοντας τη λέξη «Σρι». Όλο μαζί σημαίνει το «Περίλαμπρο νησί».

Μου είχαν πει πως η Σρι Λάνκα έχει από τις νοστιμότερες κουζίνες σε όλη την Ασία και αυτός υπήρξε ένας από τους (πολλούς!) λόγους που την επέλεξα για τις διακοπές μου. Μετά από 15 μέρες, πολλές συζητήσεις με ντόπιους και δεκάδες ξέχειλα μπολ με κάρυ, κατάλαβα ότι είναι πραγματικά δύσκολο να φας κακό φαγητό στη Σρι Λάνκα. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους. Πρώτον η Σρι Λάνκα είναι ο παράδεισος των μπαχαρικών: μοσχοκάρυδο, κάρδαμο, μαύρο και πράσινο πιπέρι, κύμινο, κουρκουμάς, γαρύφαλλα, ό,τι μπαχαρικό μπορείς να σκεφτείς φυτρώνει εδώ, χώρια η περιβόητη κανέλα της (σ.σ. δεν γίνεται να μην έχεις ακούσει για την κανέλα Κεϋλάνης). Όπως ακριβώς συμβαίνει και σε κάθε άλλο σημείο του πλανήτη, έτσι κι εδώ οι άνθρωποι μαγειρεύουν με όσα βρίσκουν γύρω τους. Γίνεται να μαγειρέψεις άνοστα όταν ζεις –κυριολεκτικά!- στην πηγή των μπαχαρικών; Με τίποτα!

Ο δεύτερος λόγος είναι η φρεσκάδα της πρώτης ύλης. Τα ψάρια, τα τεράστια καβούρια, οι γαρίδες, το καλαμάρι, όπου κι αν τα δοκίμασα ήταν πεντάφρεσκα, αλιεμένα λίγες ώρες πριν. Το ίδιο συμβαίνει με τα λαχανικά, τα φρούτα, και το πεντανόστιμο ρύζι (σ.σ. όλο το νησί είναι σπαρμένο με φυτείες ρυζιού). Πώς μπορεί να πάει κάτι λάθος όταν έχεις καλή, φρέσκια ύλη και τα τέλεια μπαχαρικά για να τη μαγειρέψεις; Έτσι, σε όποιο εστιατόριο κι αν βρέθηκα, από το πιο κρυμμένο μέχρι το πιο κραυγαλέα τουριστικό, άσχημα δεν έφαγα ποτέ, ούτε μία φορά. Η Σρι Λάνκα είναι η 20^η χώρα στην οποία ταξιδεύω, αλλά αυτό πρώτη φορά μου συνέβη σε ταξίδι.

Τι τρώμε, λοιπόν, στη Σρι Λάνκα;

Κάρυ. Πολύ κάρυ.

Το κάρυ είναι μία σάλτσα με λαχανικά, κρέας ή ψάρι, που στην πλειονότητά του σερβίρεται με ρύζι. Κυρίαρχο χαρακτηριστικό του είναι τα πολλά μπαχαρικά (κύμινο, κόλιανδρος, ginger, chili) που χρησιμοποιούνται κατά την παρασκευή του, σε διαφορετικούς κάθε φορά συνδυασμούς και δοσολογίες, ανάλογα με το εστιατόριο και τον μάγειρα. Στη Σρι Λάνκα, θα βρείτε κάρυ με λαχανικά, με όσπρια, με κοτόπουλο και με θαλασσινά. Τα τελευταία περιέχουν συνήθως γαρίδες, τόνο και καλαμάρι. Στα πρώτα κάρυ που φάγαμε, προσπαθούσαμε να μαντέψουμε τι να είναι άραγε αυτά τα μικρά, αρωματικά φυλλαράκια που κολυμπούσαν στη σάλτσα. Τα δοκιμάζαμε, τα πιπιλάγαμε, τα μυρίζαμε, μέχρι που κάποια στιγμή αποδεχτήκαμε την ήττα μας και αποφασίσαμε να ρωτήσουμε: ήταν φύλλα κάρυ γιατί (άκου να δεις τώρα) το κάρυ είναι… δέντρο! Αντίθετα, η σκόνη κάρυ που εμείς χρησιμοποιούμε, περιέχει πολλά διαφορετικά, αλεσμένα μπαχαρικά.

Roti - πάει με όλα

Πρόκειται για μία ανάλαφρη, νόστιμη πιτούλα παρόμοια με την ινδική Naan που φτιάχνεται με αλεύρι, νερό, αλάτι και καρύδα και σερβίρεται με διάφορους τρόπους, έτσι που τρώγεται ως πρωινό, μεσημεριανό, ακόμη και ως επιδόρπιο. Για παράδειγμα, θα το πετύχεις σκέτο, ως συνοδευτικό στο πρωινό ή στο κάρυ, αλλά και γεμιστό σαν ένα είδος πίτας με λαχανικά, ψάρι ή τυρί.

Kottu, το αγαπημένο πιάτο της Σρι Λάνκα

Ένα από τα πιο αγαπητά πιάτα σε όλη τη χώρα. Εδώ το roti ψιλοκόβεται (σ.σ. ένας πολύ κοινός ήχος στα χωριά και στις πόλεις της Σρι Λάνκα είναι ο μάγειρας που ψιλοκόβει πολύ γρήγορα το roti με ειδικό εργαλείο, κι ο οποίος συνήθως βρίσκεται σε κοινή θέα για να θαυμάσουν όλοι τη μαεστρία του) κι ύστερα σοτάρεται στο τηγάνι μαζί με λαχανικά, αυγό, τυρί, κρέας, ψάρι ή θαλασσινά (εννοείται και μπαχαρικά). Πολύ νόστιμο!

Hoppers

Ένα είδος αέρινης τηγανίτας, λεπτής σαν ρυζόχαρτο που φτιάχνεται από ρυζάλευρο, γάλα καρύδας και μπαχαρικά. Το μείγμα της ζύμης στριφογυρίζεται στο τηγάνι ώστε να πάρει ένα σχήμα που μοιάζει με μπολ. Σερβίρονται μαζί με φρούτα ή με ένα αυγό στο κέντρο τους (egg hoppers).

Φρούτα

Του κόσμου τα φρούτα! Γλυκές παπάγιες και μάνγκο, μικρά καρπούζια, ανανάδες, μπανάνες όλων των ειδών (ξέρατε ότι υπάρχουν και κόκκινες μπανάνες;), dragon fruit, πολλά είδη καρύδας. Αυτά είναι τα πιο γνωστά, που λίγο-πολύ τα ξέρουμε όλοι. Στη Σρι Λάνκα, όμως, υπάρχουν δεκάδες εξωτικά φρούτα. Παρακάτω όσα μου έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση:

King Coconut
Πρόκειται για μία πορτοκαλί καρύδα, που δεν έχει όμως σάρκα. Οι μικροπωλητές της King Coconut (θα τους δεις παντού, κυριολεκτικά σε κάθε γωνιά) θα κάνουν μία τρύπα στο πάνω μέρος της καρύδας, όπου θα τοποθετήσουν ένα καλαμάκι (ή και όχι), ύστερα θα στη δώσουν για να πιεις από εκεί. Είναι ένας γλυκός, φοβερά δροσιστικός χυμός, γεμάτος βιταμίνες! Κοστίζει από €0,50 μέχρι €1,50.

Durian

Αυτό είναι ένα φρούτο που ήθελα σαν τρελή να δοκιμάσω. Είναι γνωστό για την απαίσια μυρωδιά του (άνθρωποι που το έχουν φάει μου είπαν ότι μυρίζει σαν σκουπίδια), αλλά και για την απίστευτη γεύση του. Ο οδηγός του tuk tuk μας, που τον παρακάλεσα να σταματήσει όταν είδα ένα πάγκο με durian στην άκρη του δρόμου, μου είπε ότι αυτή είναι η τρίτη φορά που τρώει durian στη ζωή του, γιατί δεν αντέχει τη μυρωδιά. Την οποία περίμενα πολύ χειρότερη. Δεν με ενόχλησε σχεδόν καθόλου και σίγουρα αξίζει να την προσπεράσεις γιατί η γεύση είναι ό,τι καλύτερο έχεις δοκιμάσει. Δεν μοιάζει τόσο με φρούτο, όσο με… κρέμα! Εκτός από πεντανόστιμο, είναι και εξαιρετικά θρεπτικό. Πλήρωσα €1,5 για ένα μικρό durian που μοιραστήκαμε τρία άτομα.

Jackfruit
Αυτό είναι το μεγαλύτερο φρούτο του κόσμου και, πραγματικά, είναι τόσο τεράστιο που το βάρος του μπορεί να φτάσει τα… 50 κιλά! Όταν είναι ώριμο, έχει μια γλυκιά γεύση κάτι μεταξύ μάνγκο και μπανάνας, αλλά στην άγουρη εκδοχή του χρησιμοποιείται στη μαγειρική, μια που έχει ουδέτερη γεύση και η υφή του μοιάζει με ψιλοκομμένο κρέας. Έχει υψηλή θρεπτική αξία, για αυτό και το λένε «ρύζι των φτωχών». Ώριμο δεν το δοκίμασα, αλλά το έφαγα μέσα σε ένα χορτοφαγικό σάντουιτς, και στα αλήθεια νόμιζα ότι τρώω κρέας (μεγάλο ρόλο σε αυτό έπαιξαν -φυσικά- για ακόμη μία φορά τα μπαχαρικά).

Με όλα αυτά τα φρούτα, φυσικά υπάρχουν δεκάδες χυμοί για να σε δροσίσουν. Ο πιο ωραίος που δοκίμασα; Χυμός… αβοκάντο!