Καλοκαίρι στην Αθήνα και τρώμε σε γωνιές που μας θυμίζουν χωριό

Ονειρεύεσαι την ταβέρνα του νησιώτικου χωριού κάτω από τον πλάτανο, αλλά η μοίρα το έφερε να είσαι φέτος στην Αθήνα; Ε, και λοιπόν; Αυτή η πόλη είναι μαγική. Γιατί, εκεί που καθόλου δεν το περιμένεις, να σου και ξεπετάγεται από μια γωνιά η γραφική αυλή με τα γιασεμιά, τις μουριές και τα τραπέζια τα γεμάτα νοστιμιές. Ορίστε κάποιες «εκδρομές» του 5λεπτου που μπορείς εύκολα να κάνεις μέσα στην πόλη σου.

Ταβέρνες και εστιατόρια στην Αθήνα που σε ταξιδεύουν στο χωριό

Άνοιξε λίγους μήνες πριν κι έκανε χαμό μεγάλο. Όμως λίγοι ξέρουν ότι Η Ταβέρνα των Φίλων (Άργους 66, Κολωνός) πρόσφατα απέκτησε και μια πανέμορφη αυλή στο αντικρινό της οικόπεδο. Κάτσε στα τραπεζάκια της για απίθανα νόστιμα πιάτα και στιγμές που θυμίζουν παλιά ταινία της Φίνος Φιλμς – θα σου φύγει κι ο καημός που λείπεις από το νησί. Πάντως, το πιο εξωτικό νησί της Αθήνας είναι οι Σεϋχέλλες (Κεραμεικού 49, Μεταξουργείο), με τα δροσερά τραπέζια πάνω στην όμορφη πλατεία Αυδή. Κάτσε για τις παπαρδέλες με τον χειροποίητο καβουρμά και τα ωραιότερα αμπελοφάσουλα που πετύχαμε φέτος.

Τα ζεστά βράδια στην πλατεία Δεξαμενής, τα πιτσιρίκια παίζουν μπάλα και τα τραπέζια του καφέ μεζεδοπωλείου Δεξαμενή (2107224609) γεμίζουν με ανέμελες παρέες, λίγο ακόμη και θα νόμιζες ότι είσαι στο χωριό. Η επόμενη θρυλική αυλή, που πάντα μας ταξιδεύει στα χωριά της Ελλάδας, ανήκει στο Άμα Λάχει (Καλλιδρομίου 69, Εξάρχεια, 2103845978). Η οποία αυλή (του παλιού δημοτικού σχολείου της περιοχής) είναι πάντα δροσερή, πολύχρωμη από τα φουντωτά γεράνια της και γεμάτη γαργαλιστικές μυρωδιές από τα πιάτα της, που μαγειρεύονται με προϊόντα από όλη τη χώρα. Αυλή απόλυτα σπιτίσια είναι εκείνη του Tavernier (Ελπίδος 24, Κηφισιά), που στήθηκε στο πίσω μέρος μιας οικογενειακής κηφισιώτικης κατοικίας. Η ίδια η οικογένεια σου μαγειρεύει τα σπιτικά φαγητά που τόσο καλά ξέρει να φτιάχνει, ακριβώς όπως θα γινόταν και σε οποιοδήποτε γραφικό ταβερνάκι της απόμερης Ελλάδας. 

Στην κυψελιώτικη πλατεία Αγίου Γεωργίου κάθε φορά που πάω, κι ας είναι η χιλιοστή, αναρωτιέμαι το ίδιο πράγμα: πώς γίνεται στην καρδιά του κέντρου να ξεφύτρωσε αυτή η τόσο «είμαι στο χωριό» πλατεία. Με την εκκλησία της, τα παιδάκια που κάνουν ποδήλατο και τα τραπέζια κάτω από τα δέντρα. Πολλές οι επιλογές εδώ, διάλεξε όποια θες. Για φαγητό: Κυβέλη, Νοστιμιές της Μαίρης, Το Σχολαρχείο της Κυψέλης. Για ποτό: It’s a Βίλατζ, Αλλοτινό bar. Για παγωτό: Solo Gelato. Για νοσταλγικό γλυκό: Ζαχαροπλαστείο Σκαφίδας. Εννοείται ότι κάθε χωριό έχει το σουβλατζίδικο στην πλατεία του, στη δική μας περίπτωση είναι ο Διόνυσος.