Δημιουργώντας με ξακουστά τοπικά υλικά από 30 γωνιές της Ελλάδας με τον Στέλιο Παρλιάρο
Υλικά και άνθρωποι, ιστορία και παράδοση, γεύσεις και συνταγές δημιουργούν το κατάλληλο σκηνικό ώστε κάθε τόπος να αποτελεί έναν γαστρονομικό προορισμό
Μίξερ 8: Μαγειρεύοντας με διάσημα τοπικά προϊόντα από 30 περιοχές της Ελλάδας
Κυρίες και κύριοι, καλώς ήλθατε στην Ελλάδα! Μια χώρα μαγική, με εύφορη γη που προσφέρει απλόχερα την πρώτη ύλη της και «καμαρώνει» για τα εθνικά εδέσματά της. Με τοπικά προϊόντα και παραδοσιακές παρασκευές που κάνουν την ελληνική κουζίνα ξακουστή στα πέρατα του κόσμου. Σε όποια γωνιά της Ελλάδας και αν στραφείς, θα σου χαρίσει μαγειρικούς λόγους για να ασχοληθείς μαζί της. Από τα άγρια χόρτα και τα αρωματικά βότανα των βουνών, τα μοναδικά ξηρικά προϊόντα των Κυκλάδων, τους ελαιώνες και τα αμπέλια που δίνουν το κρασί. Υλικά και άνθρωποι, ιστορία και παράδοση, γεύσεις και συνταγές δημιουργούν το κατάλληλο σκηνικό ώστε κάθε τόπος να αποτελεί έναν γαστρονομικό προορισμό.
Έτσι και οι συνταγές σε αυτό το Μίξερ από τον Στέλιο Παρλιάρο συνδέουν την παράδοση με τις σύγχρονες τεχνικές και τάσεις, τη μνήμη με τη γεύση, το τότε με το τώρα. Μπαίνουμε στην κουζίνα, παίρνουμε ένα χαρακτηριστικό υλικό ή μια συνταγή από καθεμιά από τις 30 γωνιές της Ελλάδας και ξεκινάμε τη δημιουργία. Ας τις εξερευνήσουμε μία μία.
Η Αθήνα φημίζεται από παλιά για τα αστικά γλυκά της. Στα παραδοσιακά γλυκά της χώρας μας ανήκουν ο καβαλιώτικος κουραμπιές, χειμώνα καλοκαίρι, τα αμυγδαλωτά «γεμάτα» Μυτιλήνης, η φριτούρα Ζακύνθου που μοιάζει με το leche frita της Βόρειας Ισπανίας, το παστέλι Ρόδου που σερβίρεται σε φύλλα λεμονιάς, τα διπλοφουρνιστά μπισκότα Σητείας, ο μπακλαβάς στο Καστελόριζο, με επιρροές από τη γειτονική Τουρκία, και τα βενιζελικά Λήμνου, μικρά φοντάν με λευκό γλάσο και αμύγδαλο που πήραν το όνομά τους από την επίσκεψη του Βενιζέλου στο νησί τον Μάιο του 1934. Του άρεσαν τόσο πολύ που ζήτησε κι άλλα!
Η Θεσσαλονίκη φημίζεται για το κουλούρι της, του οποίου η ιστορία ξεκινάει την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Το επάγγελμα του αρτοποιού- κουλουροποιού στην Κωνσταντινούπολη ασκούσαν κατά κύριο λόγο Έλληνες από την Ήπειρο. Η παράδοση λέει ότι το σχήμα της κεφαλής των Ηπειρωτών προέρχεται από το βάρος της τάβλας των κουλουριών που κουβαλούσαν στο κεφάλι τους οι πωλητές. Στην Αλεξανδρούπολη, και σε όλη τη Θράκη φτιάχνουν τη Βαρβάρα, ένα πλήρως θρεπτικό γλυκό με σιτάρι, ρόδι και καρύδια το οποίο φτιάχνεται προς τιμήν της Αγίας Βαρβάρας, στις 4 Δεκεμβρίου, βασισμένο σε ένα πολύ παλιό χριστιανικό έθιμο.
Μαγειρεύουμε επίσης με χαρούπια από το Ηράκλειο, καρύδια από την Ικαρία, ντοματίνια από τη Σαντορίνη, ζουμερά πορτοκάλια από την Καλαμάτα –εκτός από τα σύκα και τις ελιές–, μανταρίνια από τη Χίο, δαμάσκηνα από τη Σκιάθο, μάντολες από την Κεφαλονιά, μέλι από τα Κύθηρα, μάνγκο από την Πάρο – από πρόσφατες φυτείες στο νησί. Για την όμορφή μας Μήλο, επιλέγουμε μια συνταγή από μαρέγκα, γιατί μας θυμίζει τα λευκά βράχια του Σαρακήνικου.
Από το μενού μας δεν λείπουν και τα ονομαστά τυριά της χώρας μας, φέτα Ηπείρου, κοπανιστή Μυκόνου, αρσενικό Νάξου, μανούλι Καρπάθου, κρασοτύρι Κω, ξινομυζήθρα Χανίων. Αλλά ούτε και τα παραδοσιακά ποτά, κουμκουάτ Κέρκυρας, vindoux Σάμου και σουμάδα Λέρου. Ξεχωριστό είναι και το τυρόψωμο Σκύρου.
Κανένας δεν έχει πολλή όρεξη να φάει την γαλοπούλα που περίσσεψε, και ποτέ δεν περισσεύει κάτι το οποίο έχει πολλή όρεξη να φάει κανένας, άλλος ή ο ίδιος
5°
