Στο Fuddy Duddy Pizza θα φας λαχταριστούς κώνους πίτσας
Ο Γιώργος Μπουραΐμης δεν έχει social media και πιστεύει ακόμη στον έρωτα με την πρώτη ματιά. Από όλες τις απόψεις είναι ένας σύγχρονος… παλιομοδίτης, για αυτό κι ονόμασε το μαγαζί του «Fuddy Duddy» (που σημαίνει ακριβώς αυτό). Αλλά επειδή αυτός ο κόσμος είναι ολόκληρος φτιαγμένος από ειρωνεία, το Fuddy Duddy έγινε πρώτα γνωστό μέσα από τις πλατφόρμες των social media. Έτσι το έμαθα κι εγώ, όταν ακριβώς τη στιγμή μιας μεταμεσονύκτιας λιγούρας ήρθε στο inbox μου ένα σατανικό βιντεάκι: ένα χωνάκι, παρόμοιο με εκείνο του παγωτού, και από μέσα του να ξεχειλίζουν όλα τα υλικά μιας πλούσιας πίτσας. Πίτσα σε κώνο; Διάολε! Την επόμενη μέρα ήμουν κιόλας εκεί.
«Όλο αυτό που βλέπεις είναι απόλυτος έρωτας». Είναι το πρώτο πράγμα που λέει ο Γιώργος Μπουραΐμης όταν τον συναντώ. Τον Αύγουστο του 2021 ταξίδεψε στο Ντουμπάι μαζί με τη Μαλβίνα, τον τότε έρωτά του. Εκεί είδε για πρώτη φορά την πίτσα σε κώνο, μόνο που δεν είχε καμία σχέση με αυτό που οι Αθηναίοι τρώνε σήμερα στο μικρό στενάκι της οδού Λέκκα. «Ήταν πολύ μικρό, είχε χαμηλής ποιότητας υλικά, ήταν χάλια», λέει ο ίδιος. Κατέψυξε έναν κώνο, τον έφερε μαζί του επιστρέφοντας στην Ελλάδα, και πέρασε τα τρία επόμενα χρόνια προσπαθώντας μέσα από συνεχείς πειραματισμούς να βρει την ιδανική ζύμη, γιατί το ζυμάρι που θα δώσει μια πίτσα σε κώνο θέλει άλλη υγρασία, άλλη μαγιά και τεχνική. Σε αυτό, όπως και στις συνταγές, τον βοήθησε και ο Σωτήρης, σεφ και συνέταιρος (μαζί με τον αδερφό του Γιώργου) στο Fuddy Duddy: «Δοκίμαζα και κάτι άλλο κάθε μέρα, μιλάμε για ατελείωτες δοκιμές!».
Η ζύμη, όπως και κάθε τι άλλο, φτιάχνεται εδώ από την αρχή ως το τέλος. Ωριμάζει για 48 ώρες, ύστερα μπαίνει σε μια custom made κατασκευή για να αποκτήσει το κωνικό σχήμα της. Στη συνέχεια γεμίζει με τα υλικά της αρεσκείας σου και ψήνεται σε ειδικό φούρνο. Από τη στιγμή της παραγγελίας σου θα περάσουν μόλις 7 λεπτά, μέχρι να κρατήσεις στο χέρι σου την πολυπόθητη πίτσα σε κώνο. Τι θα συναντήσεις, όμως, μέσα σε αυτόν τον κώνο;
Στον κατάλογο υπάρχουν 6 προτάσεις: Margherita, Mushroom, Pepperoni, Carbonara, Beef Ragout, Vegan. Αλλά και η δυνατότητα να φτιάξεις τη δική σου πίτσα σε κώνο επιλέγοντας τα υλικά της αρεσκείας σου. Εγώ διάλεξα το Pepperoni (με pepperoni, σάλτσα ντομάτας, μοτσαρέλα και μπεσαμέλ) και σε λίγα λεπτά παρέλαβα ένα χωνάκι με αφράτη ζύμη. Δάγκωσα μπουκιά, δάγκωσα και δεύτερη, και στην τρίτη ξεχύθηκε μια παχύρρευστη, πεντανόστιμη σάλτσα που δεν είχε προηγούμενο… Ήταν τόσο νόστιμο, που μου πέρασε η σκέψη από το μυαλό ότι τόσους αιώνες τρώμε την πίτσα λάθος! Σίγουρα θα επιστρέψω για το Mushroom (μανιτάρια, λάδι τρούφας, μοτσαρέλα και μπεσαμέλ) το οποίο και μου πρότειναν σχεδόν όλοι όσοι ρώτησα, αλλά και το Beef Ragout για το οποίο έμαθα ότι σιγομαγειρεύεται για 16 ολόκληρες ώρες (!).
Να πω, επίσης, ότι η πίτσα σε κώνο έχει και τη γλυκιά της εκδοχή: Apple Cone (μήλο, κανέλα, crumble) και Bueno Cone (πραλίνα, σοκολάτα, bueno, μπισκότο oreo και φράουλα), το οποίο είναι ακριβώς αυτό που φαντάζεσαι, αν αυτό που φαντάζεσαι είναι ένας χείμαρρος σοκολάτας (αναστεναγμός και πάλι).
Ο Γιώργος εκτός από σατανικό μυαλό είναι επίσης γυμναστής, αλλά και ερασιτέχνης ζωγράφος (δικό του και το σκίτσο πάνω στο κουτί στο οποίο σερβίρεται η πίτσα-κώνος). Μια μέρα, ενώ ζωγράφιζε, κοίταξε τον πίνακα που μόλις είχε φτιάξει και αποφάσισε πως με αυτά τα χρώματα θα έντυνε και το Fuddy Duddy. Αφηγείται ο ίδιος: «Καθώς ζωγράφιζα, λέω όλο το μαγαζί θα το κάνω να έχει έντονα χρώματα, κίτρινο, κόκκινο, πράσινο… Και θα το κάνω τόσο μικρό, όσο ένα σπιρτόκουτο. Ήθελα να μοιάζει με βαγόνι τρένου». Και, πράγματι, έτσι μοιάζει. Ένα βαγόνι τρένου που σε πάει στη νοστιμιά. «Και σερβίρει σπιτική πίτσα!», συμπληρώνει ο Γιώργος «για να τη μοιραστείς είτε με τον εαυτό σου είτε με έναν άνθρωπο που είναι πραγματικά δικός σου». Δεν μπορώ να μην τον ρωτήσω πώς ένας γυμναστής σκέφτηκε να φτιάξει κάτι τόσο λιχούδικο. Να η απάντησή του: «Μα αφού κάθε γυμναστής περιμένει το cheat day!». Εντάξει, με κάλυψε.
Όση ώρα εγώ καταβροχθίζω τον έναν κώνο μετά τον άλλον (σ.σ. δεν είναι μικροί, εγώ είμαι μεγάλη λιχούδα), ο Γιώργος μιλάει με όλους τους ανθρώπους που περιμένουν υπομονετικά την πίτσα τους, ζητά να μάθει τις εντυπώσεις τους. Τον ρωτάω ποιο είναι το καλύτερο σχόλιο που έχει ακούσει μέχρι στιγμής για την πίτσα σε κώνο:
«Μια κοπέλα μου είπε “νόμιζα ότι είναι Κυριακή”, ενώ ήταν Πέμπτη. Αυτό ακριβώς θέλω. Να νιώθεις σαν να τρως στο σπίτι σου, γιατί όλο αυτό φτιάχτηκε με πολλή αγάπη. Πώς να το πω; Όταν είσαι με τον άνθρωπο που γουστάρεις, ανοίγουν όλα μέσα σου και τελικά καταλαβαίνεις ότι η ψυχή είναι πολύ πιο σοφή από το μυαλό. Για αυτό κι ευχαριστώ τη Μαλβίνα για όλα».
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
18°
