- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Η Νενέλα Γεωργελέ αποχαιρετά τον Δημήτρη Φύσσα με μία δικιά του λίστα για τις λαϊκές ταβέρνες της Αθήνας
Τον έτρωγα και τον κυνήγαγα στους διαδρόμους και τα γραφεία της Athens Voice… «γράψε μου, ρε συ Δημήτρη, μια από αυτές τις ταβέρνες που σ’ ακούω να μου λες και ξετρελαίνομαι. Εγώ έχω πήξει στα fine dining. Εσύ τα λες τόσο ωραία και διαφορετικά από εμάς τους “γευσιγνώστες”». Ο Δημήτρης χατίρι στις γυναίκες δύσκολα χάλαγε, αλλά να… του ερχόταν κομμάτι βαρύ να κάτσει να γράψει μια ταβέρνα επειδή είχε ωραία παϊδάκια/μπριζολάκια/μπιφτεκάκια, πόσο μάλλον να κάνει κριτική για το αν τους πέτυχε η τυροκαφτερή. Αυτός στην ταβέρνα πήγαινε και ο μεζές της ήταν το τελευταίο που τον ενδιέφερε. Αυτόν τον τράβαγε η ατμόσφαιρα, οι άνθρωποι, οι μουσικάντηδες, οι ιστορίες – όσο πιο υπόγειο και «χρέπι» ήταν το ταβερνάκι τόσο περισσότερο το γούσταρε. Προχτές, ο Δημήτρης εντελώς ξαφνικά μας χαιρέτησε, έφυγε για πάντα πατώντας γερές ορθοπεταλιές σε ’κείνο το αγαπημένο του ποδήλατο. Στο desktop μου έμεινε το «σκονάκι» που εδέησε να μου στείλει ύστερα από το δικό μου πολύ στενό μαρκάρισμα. Και το σκονάκι υπάρχει –σας το παραθέτω αυτούσιο– και οι ταβέρνες υπάρχουν (ελπίζω οι πιο πολλές), εσύ έφυγες, Δημήτρη μου. Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η αγάπη μένει, αλήθεια είναι.
- «Τζένη», Μαλακάση, Αγ. Ελευθέριος Αχαρνών. Ταβερνορακάδικο με ρεμπέτικα. Τρελά γλέντια.
- «Νέο Δίπορτο», Σωκράτους και Θεάτρου, Βαρβάκειος Αγορά. Υπόγειο μαγέρικο, όχι βράδυ. Μαγαζί αρχετυπικό.
- «Λίτσα», Δασκαλιό Κερατέας. Εντελώς παραθαλάσσια λαϊκή ψαροταβέρνα.
- «Βάσω», Παλιοκούντουρα Αττικής. Λαϊκή χασαποταβέρνα με τζάκι.
- «Τα Ρουπάκια», Καματερό. Ταβέρνα σε κοντέινερ.
- «Η γωνιά της Γιάννας», Καλύβια Κουβαρά Αττικής. Ποιοτικά η καλύτερη χασαποταβέρνα, τεράστιες μερίδες, καλές τιμές.
- «Μεταξού», Πυθοδώρου (ή Μητροδώρου;) Μεταξουργείο. Λαϊκή ταβέρνα με ρεμπέτικα. Εξαιρετική αυλή για το καλοκαίρι.
- «Σπύρος - Αντώνης», Γαβριηλίδου, Κυπριάδη, Άνω Πατήσια. Ταβέρνα με πολύ καλό φαγητό που τελευταία έβαλε και μουσική.
- «Μουριές», Κερατσινίου, Ακαδημία Πλάτωνος. Καφενείο που εξελίχτηκε με επιτυχία σε λαϊκό μεζεδοπωλείο.
- «Χαμηλός», Αλεξανδρείας, Κολωνός. Παμπάλαια ταβέρνα με κρασοβάρελα, πολύ χαμηλές τιμές και ρεμπέτικα.
- «Γιώτα», Σερρών, Ακαδημία Πλάτωνα. «Στα εστιατόρια που τρων τα συνεργεία». Ό,τι λιγότερο δήθεν έχω δει ποτέ.
- «Κοτταρού», Αγ. Σοφίας, Κολωνός. Δεν έχει πια κότες μέσα. Κλασική ημιυπόγεια ταβέρνα, με καλό φαΐ και ρεμπέτικα.
- «Μουριές», Ερμωνάσσης, Ριζούπολη. Λαϊκό καφενείο που τείνει να γίνει μεζεδάδικο.
- «Κληματαριά», οδός Θεάτρου. Ταβέρνα με φαγητά υψηλού επιπέδου, μεγάλη ποικιλία και μουσική με μικρόφωνα.
- «Παράδεισος», Αττική. Προπολεμικό καφενείο που εξελίχτηκε σε μεζεδάδικο, με πολωνέζες σερβιτόρες. Ωραία θέα στην πλατεία.
Καλή μου φίλη,
για όλα αυτά τα μαγαζιά έχω κατά καιρούς γράψει. Πληκτρολογώντας τ’ όνομά μου και τ’ όνομα του μαγαζιού, βρίσκεις ό,τι θέλεις. Για ό,τι άλλο τυχόν θέλεις, πάρε με».